เห็นดวงใจดวงนั้นของฉันไหม

ม้าลาย

เห็นหยาดเหงื่อเหล่านั้นของฉันไหม
ล้วนคือเพชรเจียระไนจากใจฉัน
ที่ผุดพราวผิวกายหมายล้อมจันทร์
ร้อยสร้อยเป็นของขวัญกำนัลเธอ
หลากริ้วรอยแห่งวัยบนใบหน้า
คือสัญญารักกันมั่นเสมอ
ทุกเส้นถักรักแท้แต่แรกเจอ
สู่คำเลอค่าหวานทุกวารวัย
วงโอบรัดกอดล้อมอุ่นอ้อมแขน
คือเรือนแหวนที่มั่นคงกว่าวงไหน
สัมผัสเพลินเกินสรรค์แพรพรรณใด
มาห่มให้หลับสนิทยามนิทรา
ได้ยินคำคำนั้นของฉันไหม
จะมีเสียงเพลงใดไพเราะกว่า
สานประกายพรายดาวที่พราวฟ้า
ในดวงตาคู่ซึ้งซึ่งเธอมอง
เห็นดวงใจดวงนั้นของฉันไหม
หวังเพียงใครที่เขาเป็นเจ้าของ
จะมอบใจให้ตอบและครอบครอง
เป็นคู่คล้องคู่ชีวิตนิจนิรันดร์				
comments powered by Disqus
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    17 มีนาคม 2547 01:42 น. - comment id 232006

    ดีใจ..ที่ได้มาอ่านงานชิ้นนี้...
    
    เสียใจ...ที่ทำไม..มาอ่านงานคุณช้าจัง...
    
    เขียนได้ดี...มาก ๆ...ขอชม..จากใจ...
    
    ยินดีรู้จัก....
  • อัลมิตรา

    17 มีนาคม 2547 09:11 น. - comment id 232064

    :)
    
     หากทุกสิ่งเกิดจากรักที่เธอมอบ
    จะขอตอบมิปิดบิดความไข
    อันทรัพย์สินเนืองอนันต์ครั้นแจงไป
    เทียบมิได้กับคำมั่นสัญญาเรา
    
    
    :)  ติดไว้ก่อน 5 บท ..ขุดหลุมไว้แล้ว .. เคลียร์งานก่อน ค่ะ
  • ม้าลาย

    17 มีนาคม 2547 10:15 น. - comment id 232093

    ม้าลายจะไม่อยู่สองสามวัน ตอบไว้หลายๆบทก็ได้ไว้จะมาตอบทีเดียวเลยครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 มีนาคม 2547 12:29 น. - comment id 232191

    กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วชอบจัง
  • อัลมิตรา

    17 มีนาคม 2547 13:42 น. - comment id 232273

    แหวนวงน้อยของใครอยากได้นัก
    งามประจักษ์เพชรจริงยิ่งสุกใส
    อีกสายสร้อยประดับเช่นเป็นมาลัย
    สวยบาดใจแอบมองนึกปองชม
    
    ผู้ใดหนอก่อร่างสร้างแต่งเสริม
    พร้อมต่อเติมหินสีที่สวยสม
    เอารักถักจากใจให้ภิรมย์
    แล้วเพาะบ่มสายใยสายใจพลัน
    
    เห็นดวงใจดวงหนึ่งซึ่งถวิล
    เป็นอาจิณดุจว่ามาหาฝัน
    อยากครอบครองปองรักภักดิ์ทุกวัน
    แต่หวาดหวั่นจึงมิกล้าคว้าไขว่เชย
    
    .. มัดจำไว้ก่อน ที่เหลือติดไว้ก่อน ..น๊า
  • ติตรากร

    17 มีนาคม 2547 18:22 น. - comment id 232457

    ทั้งหมดนี้คือความประทับใจ...
    ทุกตัวอักษร..งดงามมากครับ
    
    
    
  • กระดานโต้คลื่น

    18 มีนาคม 2547 10:26 น. - comment id 232715

    งดงาม.....มากค่ะ
  • หมึกมรกต

    18 มีนาคม 2547 17:22 น. - comment id 232974

    เลื่อมเกล็ดเพชรแพรวพราวราวรุ้งฟ้า
    เห็นนำมามอบให้ใครคนหนึ่ง
    ถ้อยคำถอดจากใจได้ลึกซึ้ง
    เป็นสิ่งซึ่งแทนรักแท้ให้แด่เธอ...
    
    คารมคมคายยิ่งนัก...นานๆจะเห็นยอดฝีมือโผล่มาที่ไทยโพเอ็ม...ชื่นชมจากใจจริงครับ
    :)
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    19 มีนาคม 2547 23:26 น. - comment id 233615

    
      ใช่แล้วครับ งดงาม+ ไพเราะมากๆๆๆ
    
    
  • somebody

    21 มีนาคม 2547 16:52 น. - comment id 234360

    คุณภูตะวัน ตะวันรอน..... ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกันครับ  ตั้งกระทู้กลอนนี้เป็นกระทู้กลอนที่สาม ถ้าได้กำลังใจจากเพื่อนๆก็คงจะมาโพสต์บ่อยๆ ขอบคุณครับ 
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา ...มีน้ำใจเสมอ ขอบคุณมากครับ
    
    คุณอัลมิตรา...ขอบคุณครับ
    
    จากโลหะล้ำค่ามาหล่อหลอม
    เก็บถนอมแทนรักดังหลักฐาน
    แม้วัตถุคงทนจนชั่วกาล
    ฤาสำคัญกว่าสารที่จารใจ
    
    คำสัญญาใดใดในโลกหล้า
    จะล้ำค่าในคำทุกคำได้
    หากยึดตามความนั้นทุกวันไป
    วัตถุใช่คำตอบเพื่อมอบแทน
    
    สรรพสิ่งล้วนสร้างจากว่างเปล่า
    เพียงภาพเงามองเห็นเป็นวงแหวน
    ขอให้ตรึกลึกซึ้งจนถึงแกน
    จะพบแสนคำตอบที่มอบเธอ
    
    
    
  • ม้าลาย

    21 มีนาคม 2547 17:07 น. - comment id 234364

    อ้าว ทำไมไม่มีชื่อม้าลายล่ะนั่น
    
    คุณติตรากร.....ขอบคุณนะครับ ที่นี่มิตรสหายอบอุ่นดีจัง
    
    คุณกระดานโต้คลื่น.....ขอบคุณครับ
    
    คุณหมึกมรกต.....ม้าลายไม่ใช่ยอดฝีมือที่ไหนหรอกครับ มีโจทก์เยอะเอาการอีกต่างหาก
    
    แม้ว่าเพชรพราวเห็นเช่นรุ้งฟ้า
    จะโค้งทอดลงมาสู่ดินได้
    ยังยากคว้าครอบครองแม้ต้องใจ
    เพียงซึ้งในภาพนั้นอย่างมั่นคง
    
  • ม้าลาย

    21 มีนาคม 2547 17:17 น. - comment id 234371

    คุณต่อง ต้อง ksg ชื่อแปลกจัง ขอบคุณมากนะครับ 
    
    ตัวอักษรแทนความคิดและคำสามารถสื่อสารได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น  ภาษาเป็นสิ่งที่งดงามและให้ความบันเทิงในจินตนาการของตัวเราเอง ไม่จำเป็นต้องเข้าใจเหมือนกัน และไม่จำเป็นต้องเชื่อหรือยึดมั่นในตัวอักษรที่คุณอ่าน ถ้าบทกลอนสามารถเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกและความคิดของคุณได้ ก็ล้วนเป็นศิลปะที่มีค่าในตัวมันเองทั้งสิ้น
    
    ยินดีที่ได้มาที่นี่นะครับ 
    
    
  • ~::นางมารพเนจร::~

    21 มีนาคม 2547 23:03 น. - comment id 234603

    ทุกหยาดคำล้ำหวานจารคุณค่า
    สัมผัสได้ผ่านนัยน์ตามาต้องจิต
    สารของใจใสกระจ่างไม่ร้างฤทธิ์
    งดงามติดตรึงตราค่าควรเมือง
  • tiki

    22 มีนาคม 2547 07:06 น. - comment id 234761

    :)
  • ฟา

    23 มีนาคม 2547 12:25 น. - comment id 235410

    เป็นประสบการณ์ที่ผ่านวันรวมวัยในนัยของความารู้สึกที่เรียกกันรวม ๆ  ว่า รัก 
    
    งานของคุณสื่อออกมาเช่นนั้น^__^
  • ม้าลาย

    24 มีนาคม 2547 01:00 น. - comment id 235898

    คุณ tiki  ขอบคุณนะครับ ไม่เขียนอะไรเลยเหรอ
    
    สวัสดีครับคุณนางมารพเนจร และคุณฟา
    
    ทุกหยาดเหงื่อหยาดคำหยาดน้ำค้าง
    ผสานวางเรียงไว้ในกลอนหวาน
    ดึกจนเช้าแก้ซ้ำคำเมื่อวาน
    หวังให้อ่านเข้าใจไม่งุนงง
    
    ประสบการณ์ผ่านวัยไม่ผ่านพ้น
    แม้ความรักมักดลใจให้หลง
    ยังจดจำคำหวานที่จารลง
    บนหัวใจซื่อตรงด้วยศรัทธา
    
    ดีใจมากที่คุณฟาอ่านแล้วเข้าใจความหมายลึกๆของกลอนชุดนี้นะครับ 
    กลอนที่พยายามวางโครงเรื่องให้ซับซ้อนนี่จะสื่อยาก บางทีก็ชวนให้งงจริงๆ อย่างบทที่สอง
    
    หลากริ้วรอยแห่งวัยบนใบหน้า
    คือสัญญารักกันมั่นเสมอ
    ทุกเส้นถักรักแท้แต่แรกเจอ
    สู่คำเลอค่าหวานทุกวารวัย
    
    น้อยคนที่เข้าใจได้ตามที่ม้าลายต้องการสื่อ ว่าเส้นถักรักแท้แต่แรกเจอนี่มันเส้นอะไรกันแน่ แล้วทำไมต้องไปถัก อะไรทำนองนี้
    ไม่ใช่เส้นที่เกิดจากเอาปากกาไปเขียนบนหน้านะครับ 
    
    ริ้วรอยเหี่ยวย่นและเส้นสายบนใบหน้าจากกาลเวลานั้นเสมือนตัวอักษรคำสัญญาตั้งแต่เริ่มรักถักทอสืบสานมาจนปัจจุบัน และในคำสัญญารักนั้นล้วนมีค่าและหวานในทุกช่วงวัยที่ผ่านมาครับ
    
    อ่านแล้วงงมั้ยเนี่ย บางทียังอยากจะแก้อีกเลยหลังจากแก้มาแล้วเป็นสิบรอบ แหะๆๆ
    
    
    
    
    
  • เสือ

    3 เมษายน 2547 22:36 น. - comment id 241090

    เห็นหยาดเหงื่อเหล่านั้นของฉันไหม 
    ต่อให้อาบจมร่างตายคงไม่เห็น 
    แม้รินหลากท่วมสวรรค์ถึงจันทร์เพ็ญ 
    คงแค่เป็นเพียงเหงื่อจากเนื้อตัว 
    
    หลากริ้วรอยแห่งวัยบนใบหน้า 
    กระ-ตีนกา-ย่นยับอัปลักษณ์ทั่ว 
    คงเด่นชัดแจ้งใจไม่หม่นมัว 
    เหมือนภาพหัวใจสลายในสายตา 
    
    วงโอบรัดกอดล้อมอุ่นอ้อมแขน 
    ช่างกร้านแสนกวนใจให้ผวา 
    สัมผัสเพียงกลิ่นกายใกล้เข้ามา 
    ยังเบือนหน้าหันหนีทุกทีฤา 
    
    ได้ยินคำคำนั้นของฉันไหม 
    ที่กล่าวไว้-เธอฟัง-ฉันบ้างหรือ 
    ถึงมีดาวร่วงหล่นเต็มล้นมือ 
    คงไม่สื่อใจกันจนหันมอง 
    
    เห็นดวงใจดวงนั้นของฉันไหม 
    ควักออกให้เธอนี้ทั้งสี่ห้อง 
    แถมด้วยปอด-กึ๋น-ไส้-ลิ้นไก่-กอง 
    จะเรียกร้องความสนใจได้ไหมเธอ 
    
  • เสือแก้ไข

    4 เมษายน 2547 15:30 น. - comment id 241290

    เห็นหยาดเหงื่อเหล่านั้นของฉันไหม
    ถึงอาบท่วมแค่ไหนคงไม่เห็น
    ต่อให้หลากท่วมฟ้าน้ำตากระเด็น
    คงแค่เป็นเพียงเหงื่อจากเนื้อตัว
  • tiki

    1 พฤษภาคม 2547 01:36 น. - comment id 257831

    มาอ่านคุณเสือ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน