สุดหักห้ามจิตใจอาลัยหา ไม่เห็นหน้าแค่ผ้าที่สวมใส่ หรือไม่งั้นรองเท้าที่วางไว้ พอให้คลายอาลัยในตัวเธอ เป็นเอามากเพียงไรใครช่วยบอก พอจะมีทางออกบ้างไหมนี่ เพราะนเป็นมานานแล้วคนดี หรือจะปล่อยอยู่อย่างนี้ตลอดไป พอจะมีไหมหนอหมออาสา มาเยียวยาใจข้านี้ให้หาย จากอาการคิดถึงยอดยาใจ หรือทุเลาลงไปก็ยังดี นี่แหละหนาที่ว่าพิษความรัก ถ้ามันปักตรงใจของใครหนา มันยากนักที่จักถอนออกมา จนอุราของข้าต้องซ้ำตม จริงไม่จริงเพื่อนหญิงและชายเอย คงจะเคยสัมผัสพิษรักขม รสของมันสุดที่จะตอมตม หากไม่สมแล้วตมอตมตลอดไป
16 มีนาคม 2547 15:54 น. - comment id 231703
เห็นด้วยจ๊ะกับเรื่องนี้ที่ตัวฉัน เคยประสบพบนั้นในวันเก่า แสนเศร้าตรมหนักหนาพาใจเรา ต้องอับเฉาเมื่อรักเราเอาแต่ตรม *-*กลอนน่ารักดีค่ะ ยังไงก็ขอให้ทำวิทยานิพนธ์ได้สำเร็จนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ*-*
16 มีนาคม 2547 16:07 น. - comment id 231718
เป็นเอามากเพียงไหน ใจไม่สน ขอแค่มีคนอยากชิดพิศมัย ถึงไม่มีหมอรักษาไม่เป็นไร จงภูมิที่มีรัก ไว้พักใจ ........ไม่เหมือนตัวกวน อกหัก ซ้ำๆกับคนเดิมๆ
16 มีนาคม 2547 22:02 น. - comment id 231899
ขอบคุณคนไร้เงาเขาคนนั้น ที่ตัวฉันแอบฝันมาอยู่นานหลาย เธอเป็นเพื่อที่ดีทั้งกายใจ เป็นสิงห์เหนือเสือใต้ที่ใกล้กัน คอยมาเป็นกำลังใจให้แก่ฉัน อันน้ำใจเธอนั้นแสนเปรียบได้ จึงขอมอบกลอนนี้ไว้แนบกาย ตราบจนฟ้าดินสลายเลยคนดี ขอขอบคุณครับทั้งสองคนเลยจากใจจริง ของ และขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ทำวิทยานิพนธ์จบเร็ว ๆ ครังแล้วจะรายงานให้นะ
16 มีนาคม 2547 23:56 น. - comment id 231953
จบเมื่อไรบอกด้วยล่ะ จะได้ช่วยยินดี อิอิ