นิยายแรกรักเจอ..เธอกับฉัน..

อัลมิตรา

..๏ นิยายรักแรกเจอเธอกับฉัน
ร่วมแต้มฝันสายใยให้สุขสม
ทุกคืนวันผ่านไปใจรื่นรมย์
เราเพาะบ่มนิยามความสัมพันธ์
เวลาผ่านเนิ่นนานความหวานสิ้น
เธอโบยบินห่างไกลจากใจฉัน
ด้วยเหตุฐานชีวิตแปลกผิดกัน
จึงสิ้นฝันรักสลายแทบวายชนม์
วันสุดท้ายที่เราสองร่วมครองฝัน
ขอพบกันเพื่อน้อมรับความสับสน
ทั้งที่แผลมากเกินเยินกมล
ยังกล่าวด้นขอรักเธอเสมอไป
ใต้แสงเทียนตรงนี้ ณ.ที่เก่า
ก่อนนั้นเราพลอดคำย้ำสดใส
เคยพิลาสหมายครองรวมสองใจ
แต่นี้ไป..ขาดเธอเพ้อเดียวดาย
    
มองน้ำตาเทียนหยดเหมือนหมดค่า
ในสายตายังถวิลแม้นสิ้นหมาย
เงาเทียนทาบหมดชื่นสะอื้นกาย
แม้อยู่ใกล้ยังยากคว้ามาเชยชม
ช่อดอกไม้ยื่นส่งที่ตรงหน้า
พร้อมคำว่าโชคดีมีสุขสม
รอยยิ้มรับกลับเฝื่อนเหมือนมีดคม
บรรจงจมฝั่งรอยคอยย้ำเตือน
คงจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ส่ง
ยากจะปลง..เอ่ยคำลาน้ำตาเปื้อน
ขอให้เก็บค่ำสุดท้ายอย่าหมายเลือน
เพื่อย้ำเตือนรักย้อนก่อนจากกัน
ฉันจะเก็บทุกอย่างไว้ในชีวิต
ขอลิขิตบทกลอนตอนที่ฝัน
เป็นบทเรียนกำลังใจในทุกวัน
เผื่อฝ่าฟัน..หากชีวิตยังคิดเดิน ๚ะ๛ 

ผู้ชายที่ไปหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งแล้วความพยายามก็ทำให้เรารักกัน
แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด อาจเป็นเพราะความไม่เข้าใจในกันและกัน
หรือว่าชายคนที่เธอรักอยู่อาจดีไม่พอสำหรับเธอเค้าเลยต้องแยกทางกัน 
แล้วผู้ชายที่น่าสงสารก็ต้องเคารพในตัดสินใจของฝ่ายหญิง 
แต่ก่อนที่พวกเค้าจะแยกไปมีหนทางชีวิตของตัวเองเค้าได้ขอให้หญิงคนที่เค้ารัก
ได้ร่วมโต๊ะใต้แสงเทียนในร้านอาหารเมื่อครั้งที่ยังหวานชื่น 
ได้มอบดอกไม้และไปส่งหน้าบ้านเพื่อเก็บวันเวลาที่แสนดีนี้ใว้ในความทรงจำ 
เพื่อจะได้มีกำลังใจที่จะเดินต่อไปได้ในวันพรุ่งนี้...........