..จากวันนั้นที่มีเธอมาเคียงข้าง ปิดช่องว่างที่เงียบเหงาเราสุขสันต์ ได้พูดคุยสนุกสนานทุกคืนวัน แล้วถึงวันผันเวียนมาเปลี่ยนไป เธอคงมีเหตุผลยากค้นนัก แต่ใจภักดิ์ยังรักอยู่รู้บ้างไหม อยากให้รู้ยังคอยและน้อยใจ ขออภัย..ถ้าทำให้เคืองใจกัน อยากจะบอกที่พูดไปลองใจนิด ด้วยสนิทคิดว่าใช่เกินในฝัน อยากรู้จักสมัครสมานสานสัมพันธ์ อาจข้ามขั้นเกินไปไม่สมควร สิทธิส่วนบุคคลล้นไปนิด เกินคาดคิดเลยปิดใจให้กำสรวญ ถ้าคิดว่าที่ผ่านมาเป็นโซ่ตรวน ไม่รบกวนเธอต่อไป..เราไกลกัน..
14 มีนาคม 2547 15:57 น. - comment id 230692
หากสายใยแห่งใจเราทั้งสอง มิอาจข้องเกี่ยวข้างเมินหมางหมาย ประดุจโซ่ขาดเสี้ยวจึงเลี้ยวกาย จวบมลายก็มิกลับ..ขอลับเลือน
14 มีนาคม 2547 19:46 น. - comment id 230808
ขออภัยหากไม่ใช่อย่างฉันคิด จะยอมรับว่าหมดสิทธิ์จะคิดฝัน จึงขอโทษโปรดอภัยให้แก่กัน ที่ตัวฉันนั้นคิดจิตผูกพัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง โดยเฉพาะบทสุดท้ายชอบมากๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
14 มีนาคม 2547 21:24 น. - comment id 230853
คุณอัลฯ: หากสายใยแห่งใจของเราสอง ถูกจับจองด้วยสองหัวใจฝัน ดังโซ่ใจที่ร้อยไว้กันและกัน ฉันขอมั่นพันธนาการนั้นต่อไป คุณผู้หญิงไร้เงา: เพียงคำพ้อต่อว่าช่างน่าคิด สละสิทธิ์ผิดใจอย่างไรหนอ สายสัมพันธ์ยังแนบแอบจิตพอ มาพนอก่อสัมพันธ์นั้นคงเดิม
15 มีนาคม 2547 01:54 น. - comment id 231023
โซ่ของน้องคล้องใจมาสายนี้ มองให้ดีเป็นพลูโตเนียมพี่เห็นค่า จีงรีบตัดมาเก็บไว้สักครา จะไปร้อยแพล็ทตินั่มหนานะดวงใจ ไปก่อนและ แว้บบบ
16 มีนาคม 2547 18:52 น. - comment id 231820
...แต่ช้าแต่คุณกุ้งเก่งใยเซ็งจัด เอาลงผัดพอหอมสุก..คลุกข้าวสวย ใครล้วนชอบอย่าออบแอบ....จรุงจรวย พรหมช่วยด้วยกุ้งชีชำใช่กุ้งจริง กุ้งชีแฮ้ร้องแฮ่เราแน่กุ้ง นายเรากุ้งหนามแดงแรงกว่าขิง กลอนฉกาจมาดแม้นแกร่งกระทิง หากจะวิ่งวนเกินโลโซ่เฮฮา (ร้องเพลงนี้สิ.....และแล้วก็ดีไปเอง)