สุขใดเหลือ เมื่อเจ้า เฝ้าคอยใกล้ คอยเอาใจ ไม่ห่าง จางจากหาย นั่งพัดวี คนที่หนึ่ง ซึ่งข้างกาย เย็นสบาย ใจพี่ นี้สุขเกิน คนที่สอง น้องเจ้า เฝ้าปัดกวาด ทำความสะอาด บ้านน่าอยู่ ดูสรรเสริญ คนที่สาม งามนัก แม่มหาจำเริญ เข้าครัวเพลิน ทำกับข้าว มาเอาใจ คนที่สี่ นี้ขยัน หมั่นซักผ้า งานทั่วหน้า แบ่งกันทำ ตามนิสัย ช่างรักกัน แม่คนดี พี่ถูกใจ มองไกลไกล คนที่ห้า น่าเอ็นดู มาม๊ะมา พี่จะกล่อม ล้อมวงเข้า ให้ห้าเจ้า สดับเสียง สำเนียงอยู่ โอม โอม เพี้ยง! อย่าไปไหน นะโฉมตรู มาเป็นคู่ ให้พี่นี้ ได้ดีใจ เสียงดังโครม! โถมถลา ผวาตื่น ล้มทั้งยืน ฝืนลุก ทำยิ้มใส วันนี้ไม่ ไปทำงาน หรืออย่างไร หลับอยู่ได้ ให้หลานปลุก ลุกทุกวัน ตื่นได้แล้วค่า.คุณปู่เจ้าขา (ฮ่า ฮ่า)
13 มีนาคม 2547 16:36 น. - comment id 230216
ดูท่าปู่ จอมซู่ซ่าส์ จะกะล่อน จะเคียงหมอน น้องทั้งห้า หาที่ไหน ใครยอมรับ ให้ปู่เลี้ยง เคียงทรามวัย ยืดหัวใจ ให้กับปู่ ดูเข้าที
13 มีนาคม 2547 21:59 น. - comment id 230333
อ้อฮ่ะ
14 มีนาคม 2547 00:38 น. - comment id 230430
ดูคุณปู่ท่านฝันดีดีนะค่ะ แล้วทำไมหลานนะต้องปลุกท่าน อย่างนี้นะน่าจะให้ในรางวัล คือไว้เรียวจากท่านนั้นสักที *-*น่าตีนักเลยหลานคนนี้ กำลังฝันดี มาปลุกซะได้ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
14 มีนาคม 2547 00:51 น. - comment id 230441
น่ารักดี... น่ารักดี.. น่ารักดี... น่ารักดี... น่ารักดี.. น่ารักดี.. น่ารักดี..
14 มีนาคม 2547 01:32 น. - comment id 230468
แหว๋ว ดีนะ ^_^
14 มีนาคม 2547 06:33 น. - comment id 230515
คิดได้อย่างไร คิดอย่างไรได้. ได้อย่างนี้คิดอย่างไร @@@@@@@@ น่ารักดีน่ะ....นึกถึงเพลงพุ่มพวงท่อนที่ว่า ต๊กใจตื่นมาเสียนี่....แหมมเสียด๊าย