..หัวใจกระดาษ..

ผู้เฒ่า

....จากกระดาษหัวใจใสพิสุทธิ์
 ขาวประดุจสำลีไม่มีหมอง
เธอขีดเขียนเวียนให้หมายประคอง
เป็นทำนองร่วมฝันวันภิรมย์
           
     เนื้อกระดาษหัวใจให้เปรื้อนเปรอ
คำรักเลอะเรียงราย.ตอนปลายขม
อักษรรักเหมือนมีดที่กรีดคม
รอยอารมณ์เจ็บช้ำจำอีกนาน
           
     ถ้าอักษรทุกคำนั้นล้ำค่า
เธอเขียนมาบนใจไม่คลายหวาน
เนื้อกระดาษคงชื่นชมื่นมาลย์
ไม่ซมซานเยินยับ.ซับน้ำตา
           
     คงเหลือรอยอักษรที่ซ่อนใส่
 ทิ้งคราบไว้ครวญคร่ำให้ร่ำหา
ที่ติดตรึงชั่วนานกาลเวลา
เหมือนรอยตราประทับใส่ที่ไม่จาง
           
     ตะเกียก.ตะกาย.ทุ่มเท
ทุ่มเท.ให้เธอ.ทุกอย่าง..                (สองบรรทัดนี้เป็นเนื้อเพลง)
เพราะรัก.ของเราเลือนจาง
ช่องว่างที่ห่าง.หว่างฤทัย
           
     ก็เพราะเธอมีรักที่มากมาย
เติมรักหายใส่หล่นทนไม่ไหว
ทั้งสี่ห้องแหว่งขาด.กระดาษใจ
เขียนลงไปตัดพ้อคนล่อลวง
           
     หัวใจเธอก็ละม้ายคล้ายกระดาษ
แค่ลมวาด.พัดฉิวก็ปลิวร่วง
มันบางเบาย้อนยอกคนหลอกลวง
เมื่อสิ้นห่วงจงปลิวไป.ให้ไกล.ตา....