ฉันมองแววตาคู่สวย ...ซ่อนความเศร้า..ด้วยรอยยิ้ม... ความงาม...ความรัก...และความสุข ...เหมือนจะข้อง...แต่ก็ไม่ผูกพัน... รายล้อม...คนเข้าหา...เข้าหา... ...แต่ก็เหมือน...เข้าไม่ถึง... ต่างคนต่างมอง...ชื่นชม...ชมชอบ ...ต่างก็ขอเก็บความงาม..โดยไม่รู้... ...เต็มใจ หรือ ไม่... เหมือนของสูง...ต่างสถานะ.. ...แต่ใครต่อใครก็ปีนป่ายไปเกี่ยวข้อง ...ไปอยากรู้... ...ไปอยากเห็น... ...ไปอยากวิเคราะห์... ...และถือสิทธิที่จะวิจารณ์... ฉันมองแววตาคู่สวย...ที่แสนเศร้า ...คุณยืนอยู่ตรงไหนกัน...บนโลกนี้... ...ถึงได้ดู... ...เหมือนยืนอยู่...แต่ลำพัง...
12 มีนาคม 2547 07:05 น. - comment id 229409
ปรัชญา..สวยจัง..คะ..พี่ละอองน้ำ... ..เรน..ชอบที่พี่เขียน..มากเลยคะ.. สื่อ..ความหมาย..ได้น่าทึ่ง.. แบบตาลึง.. ตราตรึง..ที่ได้อ่าน.. ..บทกวี ..สื่อ..ลึกซึ้ง ..ในงาน.. เป็นกลอน..ไม่หวาน ..แต่งาน..แบบดี้ ..ดี.. นะคะ... ..แบบ เรนหัดแต่ง... ขออนุญาต..แจม..ระกาน..อิอิอิ.....
12 มีนาคม 2547 07:14 น. - comment id 229410
คนสวยมักอาภัพ(ใครไม่รู้กล่าว) จะลำพัง หรือไม่ ใจเราคิด มีมวลมิตร มากมาย รับไหมหนอ อยู่ที่จิต คิดปลูก ผูกสานก่อ หรือท้อแท้ ปิดประตู อยู่ลำพัง อย่าคิดอยู่ลำพังเลยครับ จะลำบากแถมลำเค็ญ ชันะขอส่งมอบลำนำ ลำเลียงส่งมาให้ แทนดอกลำดวน ด้วยใจลำลึกถึงกัน
12 มีนาคม 2547 08:11 น. - comment id 229428
นึกว่าละอองน้ำยืนดูกระจกอยู่เสียอีก.. :)
12 มีนาคม 2547 08:37 น. - comment id 229434
เขียนได้ดีนะครับ
12 มีนาคม 2547 11:08 น. - comment id 229476
จะจ้องเหมือนกัน....กลัวถูกตะเพิด....
12 มีนาคม 2547 12:33 น. - comment id 229514
คำคมจัง เหมือนดวงตาหรือเปล่าหนอ? แก้วประเสริฐ.
12 มีนาคม 2547 15:47 น. - comment id 229682
ฉันยืนอยู่ตรงนี้ตรงโลกกว้าง ทุกอย่างที่เคียงข้างกับตัวฉัน มีแต่ความเดียวดายและเงียบงัน แม้ว่าจะมีคนนับพันยืนข้างฉันก็ตาม *-*เขียนได้ดีค่ะ*-*
12 มีนาคม 2547 16:38 น. - comment id 229732
เขียนถึงคนอื่น...จริงๆนะ
12 มีนาคม 2547 16:49 น. - comment id 229747
ชอบค่ะ อ่านแล้วมันดูฟุ้งๆเพ้อๆ แต่มันดูเข้ากันกับอารมณ์เรา ยังไงไม่รู้สิ ให้ตาย ชอบค่ะ แวะมาทักทาย
12 มีนาคม 2547 17:49 น. - comment id 229795
เพราะดีจัง..^_^
12 มีนาคม 2547 21:15 น. - comment id 229933
เอ ว่ามาตอบไปแล้วนี่คะ ทำไมไม่มีคำตอบ มาเขียนใหม่อีกรอบ ว่าเขียนดีค่ะ
13 กรกฎาคม 2547 21:54 น. - comment id 283202
น้ำ เธอหายไปไหน คิดถึงนะ
29 กันยายน 2547 01:20 น. - comment id 283355
ฉันมองแววตาคู่สวย...ที่แสนเศร้า ...คุณยืนอยู่ตรงไหนกัน...บนโลกนี้... ...ถึงได้ดู... ...เหมือนยืนอยู่...แต่ลำพัง... ยืนอยู่ที่ปลายของท้ายโลก จุดที่โศกเศร้าสุดสุดสะดุดล้ม พื้นดินเหลวละลายดั่งทรายจม คงหมดลมลาโลกเพราะโศกเกิน