เคยจริงจังพลั้งพลาดเลยเจ็บหนัก พอหยุดพักก็เหนื่อยนักจักเดินใหม่ เหมือนดั่งคนหมดแสงสิ้นแรงใจ ไม่มีไฟคอยให้มีพลัง จนดูเฉื่อยเรื่อยมาเพราะชาเฉย เลยตามเลยไม่เคยมีความหวัง ยามทุกข์ท้อก็ไม่มีใครรับฟัง หรือหยุดยั้งยามย่ำสู่ความเลว จมปลักอยู่กับความเศร้าคราวอดีต ลดสปรีดขีดเส้นดิ่งลงเหว อยากมีบ้างแสงสว่างอย่างเทียนเปลว ให้คนเลวพ้นจากเหวอเวจี จนวันหนึ่งหนึ่งวันฉันมาพบ ได้มาคบพบรักรักกับเธอนี้ จากสิ้นหวังกำลังใจก็ไม่มี ในวันนี้ฉันก็มีเพราะมีเธอ เป็นดั่งแสงตะวันอันอบอุ่น เป็นหมอนหนุนยามล้าอยู่เสมอ ด้วยแรงรักผลักดันฉันมาเจอ รักของเธอมอบให้เสมอมา...
11 มีนาคม 2547 13:20 น. - comment id 229042
เจลว่านะคะถึงแม้เราจะผิดหวังกับความรักก็ไม่ควร ที่จะเอามันมาฝังใจจนกระทั่งเราเองแย่ไปด้วย (เรื่องจริงจากคนใกล้ตัวค่ะ)
11 มีนาคม 2547 14:21 น. - comment id 229094
**** วันนี้ กับการ ลาจาก ยอมรับ จำพราก จากฝัน หนึ่งเดียว ที่ต้อง จดจำ หนึ่งคำ ที่ว่า หมดใจ ลากัน ความฝัน วันเก่า วันที่ ความเหงา เป็นเพื่อนฉัน วันที่ นั่งนับ คืนวัน วันที่ สร้างฝัน คนเดียว จากนี้ จะขอ เริ่มต้นใหม่ กับใคร คนที่ เห็นค่าฉัน คนหนึ่ง ซึ่งไม่ ทิ้งกัน ไม่แค่ สร้างฝัน แล้วจากไป --- ขอร่วมแจมน่ะ คนเราล้มได้ต้องลุกได้ ทุกคนมีวันพรุ่งนี้เสมอนะ
11 มีนาคม 2547 14:34 น. - comment id 229109
ความหมายดีจังค่ะ เพราะด้วย
11 มีนาคม 2547 16:46 น. - comment id 229172
เมื่อเธอก้าวเข้ามาในชีวิต ความมืดมิดที่อยู่ติดชิดข่มเหง ก็ห่างไปเมื่อเธอใกล้คล้ายยำเกรง เหมือนเธอเปล่งแสงใสให้อุ่นไอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
11 มีนาคม 2547 17:14 น. - comment id 229186
เพราะจัง ++++เด็กทับหนึ่งจอมซนเเวะมาทักทายคะ+++
11 มีนาคม 2547 20:35 น. - comment id 229248
แสงตะวัน..อันอบอุ่น..ยามหนุนหลับ คงคอยขับ...ความมืด...ให้สลาย พอเถอะนะ...ความทุกข์...จงมลาย จากนี้ไป...ให้เธอสุข..ทุกคนวัน.. ***.*** กลอนเพราะจัง ***.**.**
11 มีนาคม 2547 20:36 น. - comment id 229249
***พิมพ์ผิดประโยคสุดท้ายจ่ะ ***จากนี้ไป...ให้เธอสุข....ทุกคืนวัน...
12 มีนาคม 2547 08:33 น. - comment id 229433
เขียนได้ดีนะครับ