ไม่รู้ทางไม่รู้ที่ไม่มีทิศ ไม่มีสิทธิ์ไม่มีส่วนไม่หวนหา ไม่อ่อนไหวไม่อ่อนหวานไม่ด้านมา ไม่เก่งกล้าไม่เก่งหลง..คนตรงตรง อยากกวาดคลื่นลมทะเลเห่สลด ใช่ประชดกดดันใครเสือกไสส่ง อิ่มฟ้าดินกินต่างทุกข์สุขดำรง มิได้หลงตนเอง...เกรงอันใด อารมณ์สาดกราดเกรี้ยวเกี่ยวพันโลกย์ พร่ำโศลกกรรโชกข้ามน้ำฟ้าไศล ปฏิสนธิวิบากกรรม..มิร่ำไร กรรมของใครก็ของใคร...ไม่ตอแย ร้าวลมหนาวกร้าวลมร้อนย้อนซ้ำซาก เหมือนคนฝากรักซ้ำคำตีแผ่ ซ่อนอารมณ์ขมอาลัยให้ดูแล ยิ่งอ่อนแอ...แพ้เช่นนี้..ชั่วชีวิต หวนไห้..อะไรใฝ่ฝัน ผูกพัน..อะไรใฝ่จิต อะไร..ละมุนครุ่นคิด ฉันผิด....คิดตามความจริง หัวใจใครที่ใฝ่ฝัน ผูกพันกันแน่...แย่ยิ่ง นองหน้าน้ำตาจริงจริง ใช่นิ่ง.....ยิ่งชอกฉะนี้ ๑๑๑๑๑๑๑
11 มีนาคม 2547 11:01 น. - comment id 228930
เขียนดีให้คิดเหมือนเดิม แต่ไม่ทราบจะเพิ่มเติมให้ตรงไหน ด้วยถ้อยคำครบทุกอย่างช่างมากกระไร จึงจนใจอ่านแล้ววางทุกอย่างยากจริง ทิกิ_tiki
11 มีนาคม 2547 13:05 น. - comment id 229033
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ เก่งจัง ชื่นชมในผลงานทุกบทเลยค่ะ
11 มีนาคม 2547 13:42 น. - comment id 229057
หัวใจใครที่ใฝ่ฝัน ผูกพันกันแน่...แย่ยิ่ง นองหน้าน้ำตาจริงจริง ใช่นิ่ง.....ยิ่งชอกฉะนี้ .ใครนะ ที่ใจแข็งกับคุณเหลือเกิน คุณก็เขียน เขียน เขียน เค้าก็นิ่งนิ่ง นิ่ง แล้วคุณก็ช้ำ ชอกจัง เฮ้อ เธอช่วยมาหาคุณ suprapai_@lemononline.com ทีเถอะนะคะ เอาใจช่วย...เพี้ยง....
11 มีนาคม 2547 14:54 น. - comment id 229131
โอ้โห..แต่งดีทุกๆบทเลยค่ะ ipereen ชื่นชมจริงๆ
19 พฤษภาคม 2547 17:41 น. - comment id 270856
เพราะค่ะ
10 กรกฎาคม 2547 03:00 น. - comment id 283152
ขอโทษที่ไม่ได้มาตอบ.... ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจแวะชม ถือโอกาสนี้กล่าวลาเลยนะครับ..