กะลิง กะแล

นกตะวัน

 โฮกป๊ก โฮกป๊ก  เสียงร้องของ นกโพระดกธรรมดา (Lineated Barbet) ดังขึ้นเป็นระยะๆ มาจากยอดไม้ต้นโน้นบ้าง ต้นนี้บ้าง สลับกับเสียงร้อง  ต๊ง ต๊ง ต๊ง  ของ นกตีทอง (Coppersmith Barbet) ที่ดังมาแต่ไกล ทั้งผมและนายแม็คพยายามส่องกล้องหาตามยอดไม้แต่หาไม่พบ ในไม่ช้าพรรคพวกที่เหลือตามมาสมทบ และเดินกันต่อจนได้พบ นกกะลิง (Grey-headed Parakeet) ราว 5 ตัว เกาะอยู่บนยอดไม้สูง ห่างจากจุดที่เรายืนอยู่ไกลมาก
บนยอดไม้ใต้ฟ้าแดดจ้าส่อง			
ยินเสียงร้องเริงร่าพาให้แหงน
ฝูงกะลิงชิงไล่เล่นในแดน			
ดูแร้นแค้นคอนโล่งต้นโปร่งใบ
ขนเข้มเขียวเหลียวมาใบหน้าเทา		
ปากงุ้มเข้าค่อนแดงแฝงส้มใส
ลำตัวเพรียวเอี้ยวมองช่างคล่องไว		
ตัวผู้ใส่สีแดงแต่งไหล่งาม
หางยื่นยาวคราวหันพลันก้มลง		
ปลายหางตรงแต้มเหลืองเรืองอร่าม
ยามยักย้ายส่ายไปไม่ครั่นคร้าม		
เห็นหางงามงอนก่ายป่ายกิ่งโดน
คนเขาเรียกเพรียกไว้เหมือนใช่ลิง		
ไม่เพราะพริ้งไพเราะหูผู้ห้อยโหน
แต่คนเหนือเผื่อเห็นเป็นตะโกน		
ชื่อโลดโผนกะแลเห็นแน่ใจ
นายบอยไม่รอช้ารีบตั้งกล้องเทเลสโคปไปยังนกกะลิงฝูงนั้นเพื่อดูให้ชัดๆ ทั้งยังถ่ายภาพเก็บเอาไว้ด้วย เพราะยังไม่เคยเห็นนกชนิดนี้มาก่อน เนื่องจากเป็นนกในวงศ์นกแก้วที่พบได้น้อยและอาศัยอยู่ในป่าเต็งรังเป็นส่วนใหญ่ นายเกษตรไม่น้อยหน้าเช่นกัน รีบตั้งกล้องเทเลสโคปและถ่ายภาพเก็บไว้บ้าง หลังจากนั้นต่างคนต่างหมุนเวียนกันเข้าไปชมนกกะลิงฝูงนั้นผ่านกล้องเทเลสโคป ซึ่งเกาะอยู่บนยอดไม้สูงตระหง่านทาบทับท้องฟ้า