คิดถึง เพียงสองคำ มันคิดซ้ำ ทุกค่ำเช้า คิดถึง เพียงสองเรา คิดถึงเจ้า คนอยู่ไกล โอ้จิต คิดครวญหา ทุกเวลา อยากชิดใกล้ มีเธอ อยู่ในใจ อยู่ข้างใน ความผูกพัน คิดถึง ฉันบ้างไหม คนอยู่ไกล ถึงสุพรรณ หากคุณ คิดถึงฉัน องครักษ์นั้น มันไม่ไกล ใจไปถึง............
9 มีนาคม 2547 21:15 น. - comment id 227890
คิดถึง...ทุกค่ำเช้า คิดถึง...วันนั้นของเรา คิดถึง...จนเศร้า คิดถึง...จนเหงา...จับใจ **กลอนเพราะค่ะ.... :D**
9 มีนาคม 2547 21:25 น. - comment id 227906
รักต่างระยะหรอกเหรอเนี่ย
10 มีนาคม 2547 09:36 น. - comment id 228198
คิดถึงทุกค่ำเช้า ยังคงเฝ้าคอยห่วงหา คิดถึงทุกเวลา เชื่อไหมว่าฉันคิดถึงเธอ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
10 มีนาคม 2547 12:34 น. - comment id 228278
กลอนน่ารักมากมายค่ะ
21 เมษายน 2547 11:43 น. - comment id 251320
เช้า..สาย..บ่าย..ค่ำ..ของวันนี้ต่างจากวันนั้น มีเพียงฉันที่พร่ำรักรำพัน..ถึงความสัมพันธ์ที่เลือนหาย คำอยากชิดใกล้..เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่เธอเขียนใส่ในนิยาย เรื่องแต่งที่หลอกคนโง่ได้อย่างง่ายดาย..ไม่มีความหมายใดใด จากวันนั้นจนวันนี้...ต่อให้อยู่ใกล้กันแค่มือคว้า.. ก็คงเหมือนไกล..ไกลจนชาติหน้าก็ไม่อาจพบเจอกันอีกได้ เพราะความรู้สึกคิดคิดนึกนึกที่เธอเคยมี..มันเปลี่ยนไป ไม่มีเหลือ..ไร้เยื่อใย..ต่างโดยสิ้นเชิงจากที่เธอเคยได้เอ่ยออกมา.. แล้วตัวของฉันจะทำอย่างไรได้ดีไปกว่าการนิ่ง..และงงงัน เหมือนคำพูดเธอเมื่อวันก่อนเพิ่งผ่านผัน..ไปอย่างช้าช้า ความรู้สึกอิ่มเอมใจ..เปลี่ยนไปเป็นความรู้สึกมึนชา ปรับตามเธอไม่ทัน..มันอ่อนและล้า..ไปทั้งกายทั้งใจ สุดท้าย..มีแต่ตัวฉันที่เจ็บ..ด้วยความโง่งม หลงตัวอักษร..และเก็บไปชื่นชม..ให้เจ็บจมร้าวไหว ยึดติดกับภาพความทรงจำ..ที่มันถลำจนฝังลึกลงในใจ ฉันควรทำเช่นไร..ล้างความรู้สึกก็ไม่ได้..รักต่อก็ไม่ไหว..ทรมาน ..............................................................