เดินกลับมาตรงนี้ ที่เก่า ... ของเธอกับฉัน มันเต็มไปหมด ... ภาพวันที่ยังรักกัน ผ่านมากี่ร้อยวัน ... ไม่เคยลืมได้สักที แล้วฉันก็ยิ้มกับตัวเอง แม้เธอไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ ความทรงจำวันเก่า ... ยังทิ้งรอยอุ่นไอไว้ทุกที่ ฉันยังเห็นคนดี ... ตลอดมา จบลงแล้ว ... ที่เคยรักเธอ แต่ไม่แปลกใช่ไหม ... ที่ยังห่วงหา คิดถึง ... คิดถึง ... อยากเห็นหน้า ยังจดจำแววตาในวันวาร ฉันยืนอยู่ตรงนี้ เฝ้าดื่มด่ำ ... ความอิ่มหวาน อิ่มรักอดีต ... หวานเศร้า ... ครั้งก่อนกาล ให้ความร้าวราน ... เป็นประตูผ่านความทรงจำ
9 มีนาคม 2547 18:11 น. - comment id 227809
เมื่อครั้งก่อนตอนแรกรัก มิฟูมฟักรักให้หน่ายหนี ต่อไปนี้เพียงเธอคนดี ฉันคนนี้ไม่มีวันจะจากไป
9 มีนาคม 2547 21:16 น. - comment id 227893
**กลอนเพราะจังค่ะ** แต่ไม่กล้าเขียนต่อ เพราะฝีมือยังไม่ถึงขั้นค่ะ เดี๋ยวจะทำกลอนเพราะๆ เละซะหมด... :D
10 มีนาคม 2547 09:30 น. - comment id 228195
ฉันยังยืนอยู่ตรงนี้ ตรงที่ความรู้สึกที่มีมอบให้ คนคนเดิมมิเปลี่ยนไป และจะไม่ยอมก้าวจากไปจากที่เดิมเดิม *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีค่ะ และแต่งได้ลงตัวแล้วค่ะ*-*
10 มีนาคม 2547 12:30 น. - comment id 228271
กลอนไพเราะมากมายค่ะ อ่านแล้วซึ้ง แบบว่าบอกไม่ถูกอ่าค่ะ มาทักทายนะคะ