หากฟ้าไร้ดาว บ่าวสาวไร้คู่ มีใครใคร่อยู่ บ่มีแน่นอน ท้องฟ้ายามเที่ยง บ่ายเบี่ยงวกวน ดุจดั่งใจคน คดข้องอใน ใบไม้อ่อนไหว ใจใครซื่อตรง หากใจมั่นคง ปลงใจกับนาง วาทะโวหาร โอฬารยิ่งใหญ่ พาใจอ่อนไหว เห็นจริงทุกคน โอหังยโส โมโหด่าทอ ด่าแม่ถึงพ่อ หนอใจคนพาล งามใจใช่กาย เห็นสมเป็นหญิง ถึงใช่หญิงจริง ก็พึงพอใจ เธอสวยด้วยยิ้ม กระหยิ่มยิ้มให้ จิตใจสดใส ให้ใจชายพึง ท้องฟ้าดูเศร้า เงียบเหงาจับใจ ท้องฟ้ายามไร้ ดวงดาวค่ำคืน หน้าตาหม่องหม่น โดนคนใจร้าย ด่าทอเสียหาย ใจคนช่างดำ ใจคนนี้แปลก แตกแยกกันไป ไม่เหมือนเมื่อใคร่ พึงใจคบหา แต่เมื่อยามแตก แยกย้ายไกลตา คิดถึงห่วงหา พาใจไหวเศร้า
9 มีนาคม 2547 16:49 น. - comment id 227771
ท้องฟ้าดูเศร้า เงียบเหงาหมองหม่น ดั่งเหมือนใจตน ที่เศร้าหม่นหมองใจ *-*แต่งได้น่ารักดีค่ะ*-*
9 มีนาคม 2547 17:36 น. - comment id 227795
ใจคนนี่แปลก แต่เราก็ต้องพยายามเข้าใจตัวเองเนอะ เข้าใจยากซะด้วยจิ เฮ่อ แต่งได้ดีมีความหมายมาก ๆ นะ
9 มีนาคม 2547 22:28 น. - comment id 227983
เพลงเพราะ เนื้อหากินใจดี
9 มีนาคม 2547 22:58 น. - comment id 228006
ความหมายดีค่ะ
10 มีนาคม 2547 03:09 น. - comment id 228141
อ่านตามด้วยความเข้าใจของตัวเอง ก็เห็นใจทั้ง ชาย และ หญิง และเข้าใจ ตามที่คุณให้เห็นจิตใต้สำนึกค่ะ