ลมกระโชก ส่งความเย็น พัดผ่านร่าง กายน้องนาง สั่นระริก เพราะความหนาว ถอดเสื้อนอก ใส่ไม้แขวน ไว้ที่ราว เสื้อแขนยาว ที่ติดกาย ไม่พอเลย ลมพัดแรง ตั้งแต่เช้า กระทั่งสาย ยังไม่คลาย ความหนาว เจ้าลมเอ๋ย หากได้กาย เจ้าพายุ มาก่ายเกย น้องทรามเชย คงหายหนาว ทุกเช้าเย็น
9 มีนาคม 2547 10:54 น. - comment id 227530
ลมพัดแรงตั้งแต่เช้ากระทั่งสาย น้องก็หน่ายในจิตคิดห่วงหา อยากให้พี่มาชิดใกล้ในเพลา ที่พี่นั้นหายหน้าไม่มาเยือน *-*ที่ระนองก็ลมแรงเหมือนกันค่ะ แถมมีฝนในบางขณะด้วยซิค่ะ อิอิ กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
10 มีนาคม 2547 05:49 น. - comment id 228165
ขอบคุณค่ะคุณหญิง คุณหญิงอยู่ระนองหรอคะ ว่าง ๆ หากคุณหญิงเล่มเอ็ม คงได้คุยกันนะคะ