หน้าส่วนตัว
หันหลังเหลียว เหลียวหลัง มองรอบทิศ
พินิจคิด คิดนิดไม่.... ฉันเปล่าเปลี่ยว
อยู่ลำพัง ลำพังอยู่ ฉันคนเดียว
โอ้แลเหลียว เหลี่ยวแลไป ไร้ผู้คน
กลับมามอง มองมาที่ ตัวฉันเอง
ช่างวังเวง เวงวัง ยังสับสน
หรือว่านี่ ว่านี่หรือ คือตัวตน
ช่างชอบกล พิกลชอบ รอบตัวเรา
อาจเป็นเหตุ เหตุเป็นเพราะ ที่ตัวฉัน
ผิดที่มัน มันผิดที่ มองแต่เขา
กลับมาย้อน ย้อนกลับมา มองตัวเรา
คงหมดเขลา* เขา*คงหมด มิวังเวง
บนสังคม ถิ่นนี้ อ้างว้าง วังเวง
เห็นเรื่องผิดรอบข้าง ตัวข้า
แต่กลับไม่มองบ้าง ตนเอง ที่ทำ
โลกย่อมมองผิดนี้ อย่าได้ เถียงเลย
ฝุ่นดาว 8 มี.ค. 2547 17:54 น. - ID 48264 
595
4
0
8 มีนาคม 2547 17:57 น. - comment id 227101
แต่งโคลงสี่ไม่เป็นอ่ะครับ ก้อมั่วๆเอา ทนๆอ่านกันหน่อยนะครับ สงสัยจะแต่งผิดหลายที่
8 มีนาคม 2547 20:15 น. - comment id 227193
อนิจจัง สาธุ
8 มีนาคม 2547 21:33 น. - comment id 227257
ต้องนั่งเศร้าเศร้านั่งความหวังค้าง แสนอ้างว้างว้างอ้างค้างเฉลย คนเคยคุ้นคุ้นเคยมาผ่านเลย เราเศร้าเลยเลยเศร้าเงียบเหงาฤทัย *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
9 มีนาคม 2547 00:07 น. - comment id 227389
ยังดีกว่าเรานะที่แต่งได้ เราแต่งไม่ได้เลย ^-^
9 มีนาคม 2547 11:42 น. - comment id 227550
มาเป็นเพื่อน + กำลังใจมาฝากน๊าคร่า กลอนไพเราะมากมาย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
