เมื่อความรู้สึกผิดชอบชั่วดี มันเริ่มจางเต็มที...รักจึงห่าง เหมือนปากกาหมึกหมดลดเลือนลาง ก็คงไม่มีใครอยากวางไว้ข้างกาย เรื่องราวความรักยังไม่จบ ปากกาก็หมึกหมดลบเลือนหาย ็คงต้องทิ้งปากกาแท่งเก่าเฝ้าเดียวดาย ก็เหมือนคนใจร้าย..ที่กลับกลายกลางคัน
8 มีนาคม 2547 15:48 น. - comment id 226992
เปลี่ยนปากกาด้ามใหม่ ให้เหมือนใจใครคนนั้น ลบเลือนกันและกัน ลบความผูกพันออกจากใจ
8 มีนาคม 2547 15:56 น. - comment id 227000
เศร้าจังเลยอ่าค่ะ กลอนไพเราะมากมายนะคร่า
8 มีนาคม 2547 16:29 น. - comment id 227045
เปรียบหัวใจเอาไว้. เช่นปากกา บางคนบ้า สะสมปากกา..เธอรู้ไหม นึกจะปรับ..นึกจะเปลี่ยนมันเรื่อยไป หมดหรือไม่เขาไม่สน.. คนเปลี่ยนแปลง มีเอาไว้ หมุนเวียน เปลี่ยนเป็นเล่น บางคนเห็น เหมามา ซะทั้งแผง เปลี่ยนปากกา เปลี่ยนใจ เธอเปลี่ยนแปลง ไม่สนแพง สนถูก สักเท่าไร
8 มีนาคม 2547 20:36 น. - comment id 227214
เมื่อความรู้สึกผิดชอบชั่วดี มันหน่านหนีจากเธอนั้น ก็ไม่มีสิ่งใดให้ผูกพัน เธอจะลืมมันอย่างไรนั้นแล้วแต่เธอ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
8 มีนาคม 2547 23:15 น. - comment id 227345
อารมณ์ค้างกลางคันฝันสะดุด น้ำหมึกหมดต้องหยุดการขีดเขียน เหมือนสำเภาหมดลมวิ่งวนเวียน อารมณ์เปลี่ยนรู้สึกสำนึกตัว...... ดีนะ ...พระคุ้มครอง ไม่เตลิดไปใหญ่ อิอิ
15 มีนาคม 2547 17:29 น. - comment id 231374
ขอบคุณค่ะ ****ปลาวาฬฯ ก้อจริงอ่ะ..มะว่ากัน***** by the way แต่ผู้หญิงลืมยากนะคะ..****ผู้หญิงไร้เงา สาธุ ....สาธุ อ่ะ.....*****คุณฤกษ์