พุทโธโลยี

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

 ทุกวันนี้ มีคน มักไขว่คว่า
แสวงหา วัตถุ ค่านิยม
หลงไหล เทคโนโลยี มีชื่นชม
หลงคารม กิเลส เพศฆราวาส
     มนุษย์ ไม่ถือ ความถูกต้อง
จิตมัวหมอง ปองกิน สิ้นสะอาด
หลงลืม คำสอน พุทธโอวาท
เห็นฝาบาตร อนาถแท้ แค่ลางหมา
     ใช้ความถูก ของตัว พิสูจน์คน
เกิดกี่หน จนใจ ไร้ศาสนา
จะเชื่อใคร ไม่เชื่อ อาตมา
เสียเวลา สอนสั่ง ไม่ฟังกัน
     เห็นพระสงฆ์ จองหอง พองขนใส่
มึงเป็นใคร มองหน้า กล้าเย้ยหยั๋น
เปลี่ยนผันยุค พุทโธโลยี มีเห็นกัน
ยิ่งนับวัน เลวร้าย หมายวิบัติ
     ศาสนา ลบเลื่อม เสื่อมศักดิ์ศรี
ยุคโลยี เปลี่ยนคน ปนเลือดสัตว์
ความแก่งแย่ง เบียดเบียน เวียนปฏบัติ
เร่งฝึกหัด เอาเปรียบ เหยียบพุทโธ
     คบคนพาล พาลผิด บัณฑิตต่ำ
พาลเหยียบย่ำ ซ้ำแย่ จนแก่โข
มัวเมาเพศ หมดค่า ตัณหาโก้
โยนิโส มนสิการ พาลวอดวาย
     คนเราอยู่ มุ่งหมาย หลายความคิด
มีชีวิต เพื่ออยู่ สู่จุดหมาย
มีสิ่งเดียว ไม่พ้น คือความตาย
การแพ้พ่าย จำไว้ เป็นบทเรียน
     ลงมือทำ อย่าร่ำ แต่สัญญา
สร้างคุณค่า อย่าลืม ความพรากเพียร
อยู่เป็นคน จำไว้ อย่าเบียดเบียน
รีบเล่าเรียน ฝึกฝน ให้ตนดี
     อย่าอ่อนแอ ท้อแท้ แม้หวั่นไหว
ทางแสนไกล ยังถึง พึงเห็นมี
อย่าไปเชื่อ คำคม ชมศักดิ์ศรี
เป็นคนดี ดีที่ใจ ใช่เงินทอง
     แม้นทุกข์หนัก ทับถม ระทมอยู่
ให้เป็นครู เสี้ยมสอน ย้อนทดลอง
ถึงมีเงิน มากมาย เป็นก่ายกอง
อย่าจองหอง พองขน ว่าตนสูง
	 คน    แปลว่า  สับสน  ปะปน  รวมกัน  มีมากมายหลายหน้าตา  นำความแตกต่างมารวมกัน  ความเข้าถึงกัน   
8 มีนาคม 2547
ผลิใบสู่วัยกล้า