หากความรัก คือทาง แห่งความฝัน ทุกคืนวัน ใจกู เฝ้าไฝ่หา กูจะเดิน เหยียบย่าง ทางกามา วันข้างหน้า แม้พาตัว ต้องมัวหมอง อยากจะทำ ให้ตัวกู รู้สึกดี ใจนั้นมี หนึ่งเดียว เหลียวเป็นสอง หากใจมี สองใจ ใครครอบครอง มีหมายปอง สองใจ ใครว่าเล่า หนึ่งใจนั้น ก็ยิ่ง กว่าผูกพันธ์ อีกหนึ่งนั้น ทำฉัน ให้คลายเหงา มองดวงใจ โธ่เอย หัวใจเรา มีแต่เศร้า มีทุกข์ มีมลาย ด้วยคาถา มนต์ขลัง หวังอาคม ข้าต้องขอ สุขสม อารมณ์หมาย ต้องด้วยเงิน ด้วยทอง กองรอบกาย กูต้องได้ ตัวเธอ เป็นคู่ครอง ตำนานเก่าที่เล่าขานสืบต่อกันมา 2 กุมภาพันธ์ 2547 ผลิใบสู่วัยกล้า
8 มีนาคม 2547 07:22 น. - comment id 226728
.........กูขุนแผน.....แสนสะท้าน...... .........นั่นแม่บ้าน...พิมพิลาไลย...... ..........ก่อกำเนิด.....เกิดเชื้อไข...... ..........ก็นั่นไง.....เจ้าพรายงาม......
8 มีนาคม 2547 11:16 น. - comment id 226811
อืมม์ เขียนดีนะคะ แต่เค้าชื่อ พลายงาม นะคะ พรายงามมันกุมารนะ อิอิ
8 มีนาคม 2547 12:07 น. - comment id 226840
igi แต่ก็ดีใจครับที่เข้ามาเยี่ยมชม
8 มีนาคม 2547 16:22 น. - comment id 227035
เอะ......หายไปไหนกันหมดครับ
8 มีนาคม 2547 19:28 น. - comment id 227152
เขียนได้ดีค่ะ แต่แบบนี้ผู้หญิงไร้เงาแจมไม่ถูกค่ะ ติดไว้บทหนึ่งแล้วกันนะค่ะ อิอิ
8 มีนาคม 2547 21:44 น. - comment id 227266
ขุนแผน บวก นางพิมพิลาไล คงเท่ากับ พลายงาม ไม่ทราบว่า คาถาอาคมเดี๋ยวนี้สูญหายไปหมดหรือเปล่า จะได้ขอเรียนด้วยถ้ามี
9 มีนาคม 2547 07:09 น. - comment id 227473
ผู้หญิงไร้เงา ไม่ครับ เข้ามาคอยเป็นกำลังใจก็พอ ชัยชนะ ผมเองก็อยากเรียนอยู่เหมือนกัน อิ..อิ..อิ..
14 มีนาคม 2547 10:11 น. - comment id 230538
..ไม่ทั้งหมดที่ใจใครในโลกนี้ จะมุ่งชี้มุ่งเงินมุ่งสิ่งหวัง รถต้องพัก รักต้องพบ ต่อพลัง ขุนแผนดัง ใช่รักเดียว มันเปลี่ยวนา แต่อยากบอก อะไรมา พาตามนำ ใช่จะยำให้ไม่ดี มีเยอะหนา พรหมลิขิตผูกรัก เมื่อเกิดมา ต่อหนีฟ้า หน้าไกล ใจครางครวญ (วาย...มาเป็นกำลังใจ..ใจคนมันวนเวียน แล้วมันก็เวียนวน..โลกมันสับสน ไม่หลงกล ยังเดินชน....จนปวดเศียร )