น้ำแม่ลา

นกตะวัน

เช้าวันนี้เรานั่งรถขึ้นดอยมาหน่อย พอเลยหลักกิโลเมตร 13 เล็กน้อย รถเลี้ยวขวาเข้าจอดในลานริมถนน หลังจากนั้นเราออกสำรวจนกกันทันที เดินไปตามทางเดินแคบๆซึ่งตัดผ่านป่าดิบแล้งที่ร่มครึ้มผืนเล็กๆทางฝั่งซ้ายของ น้ำแม่กลาง ที่ไหลลงมาจากทางเหนือ ได้ยินเสียงน้ำไหลกระทบหินตลอดเวลา มีนกออกมาให้เห็นหลายชนิด จนกระทั่งผ่านพ้นป่าออกมาถึงลานหินโล่งซึ่งเป็นบริเวณที่ น้ำแม่ลา ไหลจากทางซ้ายลอดใต้สะพานมาลงลำน้ำแม่กลาง
ลำห้วยน้อยค่อยไหลจากไกลแสน		
ลัดเลาะแดนดอยผาพนาสัณฑ์
กระทบหินบิ่นก้อนกร่อนทุกวัน		
แล้วรดหลั่นล้นมาราดบ่าไป
เกิดน้ำตกซกหล่นล้นสาดริน			
ซอกแซกหินซัดเซาะลัดเลาะไหล
ลอดสะพานผ่านมาจากผาไกล		
หลั่งรินไหลลงลำน้ำแม่กลาง
โอ้แม่ลาหน้าแล้งเกือบแห้งผาก		
เคยหลั่งหลากลดหลั่นหินคั่นขวาง	
เหลือแค่น้ำฉ่ำร่องรดช่องกลาง		
แลเป็นทางระหว่างหินรินเลาะมา	
มองเหมือนผาศิลาเผินเนินหินดาด		
เป็นแผ่นลาดเรียบเตียนเนียนนักหนา
น่าเดินเล่นเย็นใจขึ้นไคลคลา		
ท่องภูผาหานกวิหคไพร
มองเลยลำน้ำแม่ลาไปข้างหน้า แลเห็นลานหินโล่งกว้างใหญ่ยาวไกลไปสุดสายตา ซึ่งเป็นสองฝั่งของลำน้ำแม่กลางที่น้ำลดน้อยลงกว่าเดิมเนื่องจากเป็นฤดูแล้ง แต่สายน้ำยังคงไหลแรงลัดเลาะกระแทกหินเรื่อยลงมาเหมือนเดิมจนน่าหวั่นหากเหยียบหินลื่นหล่นลงน้ำ เราแทบไม่เห็นนกอะไรเลยบนลานหิน นอกจาก นกเอี้ยงถ้ำ (Blue Whistling Thrush) เจ้าถิ่น และ นกเด้าลมหลังเทา (Grey Wagtail) ซึ่งบินอพยพย้ายถิ่นมาจากทางเหนือ