คำสัญญาที่มีให้ในวันนั้น มันมีความสำคัญกับฉันมาก.. มันมีใว้ก่อนสองเรานั้นต้องจาก.. ต้องพลัดพรากจากกันไปดพราะกาลเวลา.. เธอก็มีทางเดินของเธอ และฉันเองก็ต้องทำวันของฉัน เพื่ออนาคตที่ดีเพื่อเจอกัน แต่วันนั้คงมลายหายสิ้นไป ...เมื่อตัวเธอไปอยู่ใกล้กับเขา ทำให้เราต้องห่างกันมากขึ้น เพราะเขานั้นเฝ้าเอาใจทุกวันคืน.. เหมือนดั่งฟืนใกล้ไฟ..ก็จบกัน ...คำสัญญาก่อนๆที่เคยบอก กลับเป็นคำลวงหมดความหมาย ที่ตัวเธอนั้นมองข้ามไป แต่มันมีความหมายมากมาย สำหรับชายที่รอคอย . ..เหมือนดั่งน้ำน้อยๆต้องแพ้ไฟ ละเหยไปแห้งไปต้องไร้ค่า ซึ่งมันเปรียบเหมือนน้ำกับคำสัญญา ที่ไร้ค่าเมื่อแรงไฟนั้นมากพอ ...มันเหมือนฉันกับเขาในตอนนี้.. ที่ตัวเขานั้นคงอยู่ใกล้ๆ แต่ตัวฉัน นั้นอยู่ที่ไกลๆๆ สิ่งสุดท้าย..คือไฟนั้นลุกลาม
8 มีนาคม 2547 11:41 น. - comment id 226827
คำสัญญาที่ให้กันในวันก่อน กลับสั่นคลอนเปลี่ยนไปใช่ไหมนั้น เมื่อเธอมีเขาเข้ามาในชีวัน ส่วนตัวฉันนั้นไกลในชีวี เธอคนดีเลยไม่เหมือนวันก่อน บ่อยตัวฉันร้าวรอนเกินจักหนี และต้องช้ำอยู่เปลี่ยวเสี้ยวฤดี กับความหวังว่าเธอนี้จะย้อนคืน *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ*-*