พิศแห่งรักเมืองแร่นอง

ตนชายขอบ

โอ้ละน้องเอ๋ย  พี่คิดถึงเจ้า  แทบจะวายชน
เมื่อพี่ยล  ครั้งแรก  แปลกหัวใจ
เมืองหุบเขา  ผู้คน  ที่จริงใจ
รวบรวมไว้  อิสระชน  คนสองเมือง
คนเมืองแรก คือพม่าจากเกาะสอง
เมืองที่สอง คนถิ่นชนแร่นองนี้
เป็นกำลังสมานสามัคคี
ผลิวิถีชีวีนี้ให้เติมเต็ม
วัฐจักรแห่งสีสรรค์บังเกิดแล้ว
แม่งามแก้วบ่อน้ำร้อนเป็นขวัญศรี
ทุกก้าวย่างชาวพารา  พาวะธี
ล้วนสุขขีสุขสมรกล่อมใจชน
พอตกเย็นอาหารค่ำพล่ำรสชาด
แปลกประหลาดใบไม้ผัดปรุงด้วยไข่
ชื่อจานนี้ใบเหลียงผัดหรอยจับใจ
ใครมาเยือนแล้วไซร้ต้องได้ชิม
ยามพลบค่ำแสงดาวพราวราวกับแร่
ตาระแม่เนื้อทองผ่องเต็มฟ้า
ใครมาเยือนเมืองแร่นอง สุขอุรา
สมกับว่าเป็นเมืองทอง  ผ่องเผ่าไทย
ป.ล. ขอ[คุณ สหายเจม ดำดิน  ลุงภาพ  บุรุษเหล็ก ครอบครัวน้องแตง กับข้าวอร่อยมากทุกมื้อ เดือนเมษาจะไปเยี่ยม เตรียมใบเหลียงไว้เยอะๆนะ				
comments powered by Disqus
  • แทนคุณแทนไท

    6 มีนาคม 2547 16:50 น. - comment id 226043

    ติดตามมาอ่านงาน เห็นภาพเลยครับ...
    
    ด้วยใจ...จากใจ คนใต้เหมือนกัน..นครศรี
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 มีนาคม 2547 21:49 น. - comment id 226213

    เมืองแร่นองนองความรักความภักดี
    ถิ่นสุขขีมีความหมายคล้ายห่วงหา
    ธรรมชาติทุกสิ่งงามจริงสะอาด
    ทั่วพารามีอะไรนานาให้ชม
    
    *-*เมืองระนองเป็นเมืองเล็ก ๆ แต่น่าอยู่มากๆๆๆๆเลยค่ะ  แต่งได้ดีนะค่ะ*-*
  • แม่จิตร

    7 มีนาคม 2547 04:36 น. - comment id 226368

    บอกใบ้อาหารหน่อยก็ไม่ได้ อิอิ 
    อยากกินมั่งอ่ะ
  • แว่นดอย

    7 มีนาคม 2547 19:03 น. - comment id 226540

    เมืองแร่นองน้องนี้อยากไปมั้ง
    คงสุขจังสุขใจดังกล่าวขาน
    อุทยานลานไมตรีมีตำนาน
    ผู้คนสานสัมพันธ์มั่นอันดี
    ..........................................
    เขียนจนอยากไปเที่ยวเลยจ้ะ
    
    มาทักทายฅนชายขอบจ้ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน