ใกล้ถึงวันอำลาแล้วนะเพื่อน เหงามาเยือนแล้วนะ นายว่าไหม เราคงคิดถึงเมื่อยามไกล ก็ไม่รู้เมื่อไรจะได้เจอ โต๊ะเก้าอี้คงเหงาเมื่อเราจาก ห้องคงอยากร้องไห้เมื่อเราเผลอ กระดานดำคงเศร้าไร้ฉัน เธอ มีไหมเออ เธอฉัน ไม่จากไกล วันเวลาหมุนเวียนต้องเปลี่ยนผัน ใบไม้มันยังเปลี่ยนเวียนกันได้ ขอสัญญาสิ่งหนึ่ง ให้เพี่อนไว้ นานแค่ไหน แม้ไกล ไม่ลืมกัน