ฦ มิอาจลืมแก้วแววชีวิต จึ่งอุทิศ ถึงรัก เคยแหนหวง แท้เพราะรัก ยังเต็มปรี่ ฤดีดวง เกินจะตวง ตักไป ให้ใครดู จึงสู้เก็บ ความฝัน อันงันเงียบ ที่เย็นเยียบ ในฝันเศร้า เฝ้าอดสู เพราะข้องคิด คำนึง ถึงพธู จึงหดหู่ อยู่ใน ทรมาน ทรามาน ทรมา ชีวาวาต เมื่อเธอขาด ปราถนา เคยไหวหวาน ไปมีรัก อิ่มอาบ กำซาบมาน จึ่งสราญสูญโศกวิโยคใจ ครวญทุกครา ทุกคราว ร้าวในอก ใจที่ฟกที่ช้ำ ที่ดำไหม้ เคยถามเศร้าว่าจะโศกวิโยคไย เห็นไหมใคร เผยอยิ้ม แก้มพริ้มพราว จึ่งอุทิศ แด่ดวงใจ ที่ร้าวราน อุทิศแด่ วันวาน ที่เจ็บร้าว อุทิศแด่ คืนฝัน เคยยืนยาว อุทิศแด่ ความเหน็บหนาว ร้าวหัวใจ แด่คนดี คนเดียว ในชีวิต แด่มิ่งมิตร มิ่งมิตร เคยชิดใกล้ แด่คนเดียว คนดี ในดวงใจ แด่คนให้ ความหมองไหม้ ที่มากมี แด่ดวงไฟ ดวงไฟ ในคืนฝัน แด่คืนวัน ในฝัน อันป่นปี้ แด่ทุกทุกข์ ปรารถนา บรรดามี อุทิศแด่ ถ้อยวลี ที่เธอย้ำ ว่า...หัวใจรัก มีมากนัก เกินจัก จะเพ้อพร่ำ แต่รักเรา เปล่าประโยชน์ จะจดจำ ถึงงามล้ำ ก็ไม่กำ ชีวิตเธอ ฟังเธอว่า เหมือนว่าน้ำตาตก สั่นสะทก ร้าวในอก พี่เสมอ แล้วเรารัก รักกัน ทำไมเธอ ? น้ำตาเอ่อ จากฝั่งใจ ไหลล้นทรวง แสนเสียดายคืนวันเคยฝันใฝ่ มอบรักให้จากใจไม่มีหวง กว่าจะรู้ว่ารักเปล่าประโยชน์ปวง ฤดีดวง ก็ช้ำเกินทำใจ ฦ จะเป็นเช่นเธอว่า เมื่อรักเราเปล่าประโยชน์จะจดจำ ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิตเรา...????
แทนคุณแทนไท 4 มี.ค. 2547 17:29 น. - ID 47951 
1714
48
0
4 มีนาคม 2547 17:33 น. - comment id 224974
เ ป็ น กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ เ ส ม อ . . แ ม้ ว่ า ไ ม่ ไ ด้ เ จ อ . . แ ต่ ก็ ยั ง คิ ด ถึ ง คำ พู ด ที่ บ อ ก ที่ ป ล อ บ อ อ ก ไ ป อ า จ ดู จ ะ ไ ม่ ห ว า น . . ไ ม่ ซึ้ ง . . . แ ต่ สิ่ ง ห นึ่ ง ที่ มี ใ ห้ อ ย่ า ง จ ริ ง ใ จ นั่ น คื อ ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ที่ จ ะ มี ใ ห้ ต ล อ ด ก า ล
4 มีนาคม 2547 17:41 น. - comment id 224976
,มาอ่านงานรันทดสลดใจอีกบทหนึ่งในวันนี้ ค่ะ แทนคุณแทนไท เขียนงามได้ถึงอารมณ์ แบบ ใจจมหายตามกลอนไปด้วยเลยค่ะ งานงามค่ะ ทิกิ_tiki
4 มีนาคม 2547 17:46 น. - comment id 224979
รันทดจริง ๆ ด้วย... อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ...
4 มีนาคม 2547 17:48 น. - comment id 224980
หน้าส่วนตัว
ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิต............ชอบอะ
อิอิ.........มารับส่วนบุญ.......เจ้าค่ะ
***....โอมเพี้ยง.........หายตัวแย้ว...****....
4 มีนาคม 2547 18:01 น. - comment id 224983
อืมม .. รักไม่เคยเปล่าประโยชน์นะคะ อย่างน้อย หัวใจก็ได้รู้จักรสรัก ..
4 มีนาคม 2547 18:10 น. - comment id 224985
คงเป็นเพียง อาการคนอ่อนแอ อาการของใจ ที่พ่ายแพ้!!
4 มีนาคม 2547 18:11 น. - comment id 224986
ตอบ.. รอยร้าวอันอบอ่น (ไม่ได้ล๊อกอินอ่ะ อิอิ .. ) ขอบคุณจากความจริงใจครับ แม้ไม่เคยเจอกัน แต่มาฝากความห่วงใย ให้อบอุ่นใจกัน... ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ
4 มีนาคม 2547 18:14 น. - comment id 224987
ตอบพี่ ทิกิ.. ขอบคุณที่มาอ่านงาน แล้วมีความรู้สึกกับเนื้องานแบบตรงไปตรงมาครับ... พี่อ่านแล้วใจจมหายแทนไทก็ดีใจครับ เพราะเเทนไทเขียนใจก็จมหายเช่นกัน... ขอบคุณจากใจครับ
4 มีนาคม 2547 18:45 น. - comment id 224998
แต่งเพราะมาก แต่เศร้า ก็ความรักมักมาพร้อมความเศร้า ......
4 มีนาคม 2547 18:53 น. - comment id 225006
:) ......................................................... ;)
4 มีนาคม 2547 20:02 น. - comment id 225067
ตอบ..น้องกระดานโต้คลื่น ชอบก็ดีครับ แม้ต้องกรวดน้ำได้ป่าว อิอิ เดี๋ยวได้ดีมากไปกว่านี้ ขอบคุณที่มาทักทายครับ...ขอคุณครับ อุ่นใจครับ
4 มีนาคม 2547 20:04 น. - comment id 225071
ไพเราะเสนาะหู อ่านแล้วรู้ตรองดูรักจักใจหมาย เพิ่งรู้ว่ารักมันสลาย เพราะใจกายเธอนั้นหมายปองมองคนอื่น
4 มีนาคม 2547 20:05 น. - comment id 225075
ตอบคุณ อัลมิตรา ขอบคุณที่มาทักทายให้อบอุ่นใจครับ จริงด้วยครับรักไม่เคยเปล่าประโยชน์ อย่างน้อยทำให้ได้รู้รสรัก เห็นด้วยครับ.. ขอบคุณน่ะครับ
4 มีนาคม 2547 20:07 น. - comment id 225079
ตอบคุณ รดา อาจจะใช่ครับ คนมีรักเมื่อรักหน่าย บางคราบางหนก็อ่อนแอบ้าง...เอาเหอะต้องเป็นผู้ชนะสักวัน... ขอบคุณครับที่มาทักทาย ซาบซึ้งน้ำใจครับ...
4 มีนาคม 2547 20:10 น. - comment id 225082
ตอบคุณพันดาว.. ขอบคุณที่หอบกำลังใจร้อยเป็นคำชมมาฝากครับ ดีจังที่อารมณ์คนเศร้า คุณพันดาวเห็นว่าไพเราะ... ใช่ครับ ความรักความเศร้า บางทีก็ปนปนกันไปครับ ขอบคุณจากใจแทคุณแทนไท
4 มีนาคม 2547 20:12 น. - comment id 225085
ถึง คุณฟองอากาศ.. ขอบคุณที่มาทักทายครับ แค่มาเยือนก็อุ่นใจและซาบซึ้งใจมากแล้วครับ
4 มีนาคม 2547 20:14 น. - comment id 225088
ถึง แม่จิตร ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่รสจนาฝากไว้ ไพเราะ มีความหมายครับ...
4 มีนาคม 2547 20:48 น. - comment id 225112
T_T
4 มีนาคม 2547 21:07 น. - comment id 225128
มารับรู้ความรู้สึกค่ะ ไม่เปล่าประโยขน์แน่ๆค่ะ
4 มีนาคม 2547 21:10 น. - comment id 225132
ขอบคุณคุณละอองน้ำที่มาทักทายครับ
4 มีนาคม 2547 21:12 น. - comment id 225134
ถึง ผีเสื้อปีกบาง ขอบคุณครับ...ขอบคุณครับ ขอบคุณที่มารับรู้ความรู้สึก
4 มีนาคม 2547 22:27 น. - comment id 225184
แสนเสียดายคืนวันที่ฝันหา อยากจะอยู่คู่เธอมาให้สุขสม แต่แล้วต้องเจ็บจิตคิดระทม เมื่อเธอไม่เคยชมรักสมใจ จึงต้องเก็บความรักที่หนักแน่น ไว้ในใจหวงแหนแสนหวั่นไหว เมื่อเธอรักไม่จริงทุกสิ่งไกล ทำให้ฉันเศร้าใจได้โศกตรม *-*กลอนน่ารักดีคะ โดยเฉพาะบทสุดท้ายชอบมากเลยค่ะ*-*
4 มีนาคม 2547 23:50 น. - comment id 225224
แม้เคยรักแล้วใยไร้ประโยชน์ อย่าได้โทษหรือโกรธใครให้หม่นหมอง คิดเสียว่าเขาไม่ใช่...อย่าได้ปอง และคู่ครองยังมิมา...น่ารอคอย.. ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...คอยอีกนิดน่ะค่ะ..
5 มีนาคม 2547 00:21 น. - comment id 225236
..พิมพ์ไม่ออก..^^
5 มีนาคม 2547 06:42 น. - comment id 225362
ขอให้สมหวังในความรักนะครับ
5 มีนาคม 2547 07:04 น. - comment id 225380
ไม่เปล่าประโยชน์หรอกครับ อย่างน้อยก้อมีความสุขที่ได้รักครับ
5 มีนาคม 2547 09:08 น. - comment id 225395
เกิดมาแล้วก็เหมือนคนทั้งโลก มีรักโศกสุขเศร้าเคล้าใจสอน นั่นคือทุกข์หากเลิกได้อย่าอาวรณ์ ธรรมชาติธรรมะสอนใจตนพ้นวงกราม..
5 มีนาคม 2547 12:22 น. - comment id 225422
ถึง... แสนเสียดายคืนวันที่ฝันหา อยากจะอยู่คู่เธอมาให้สุขสม แต่แล้วต้องเจ็บจิตคิดระทม เมื่อเธอไม่เคยชมรักสมใจ จึงต้องเก็บความรักที่หนักแน่น ไว้ในใจหวงแหนแสนหวั่นไหว เมื่อเธอรักไม่จริงทุกสิ่งไกล ทำให้ฉันเศร้าใจได้โศกตรม *-*กลอนน่ารักดีคะ โดยเฉพาะบทสุดท้ายชอบมากเลยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ตอบ.. ขอบคุณผู้หญิงไร้เงาครับ...ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ้สมอ กลดนก็มีค่ามีความหมายครับ.. ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ...
5 มีนาคม 2547 12:25 น. - comment id 225424
ถึง.. แม้เคยรักแล้วใยไร้ประโยชน์ อย่าได้โทษหรือโกรธใครให้หม่นหมอง คิดเสียว่าเขาไม่ใช่...อย่าได้ปอง และคู่ครองยังมิมา...น่ารอคอย.. ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...คอยอีกนิดน่ะค่ะ.. ...ตอบ กุ้งหนามแดง...ขอบคุณสำหรับบทกลอน ที่แฝงที่ฝากแง่มุมสอนใจไว้ รักงดงามครับ แม้บางครั้งสถานะรักอาจทำให้หมองใจไปบ้าง.. ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ...อุ่นใจดีจัง
5 มีนาคม 2547 12:26 น. - comment id 225426
ถึง ^^LittlE_PenguiN^^ แค่เวียนแวะมาทักทาย มาเยี่ยมเยือนก็ให้ยินดีมากแล้วครับ... ขอบคุณครับ
5 มีนาคม 2547 12:28 น. - comment id 225427
ถึง คุณชัยชนะ ขอบคุณที่ปรารถนาให้แทนคุณแทนไทมีรักอันสุขสมหวัง เช่นกันครับ ปรารถนาให้หัวใจทุกดวงมีรักอันงดงามและสุขสมใจ... ขอบคุณสำหรับทุกเสี้ยวเวลาที่มาทักทายและฝากความอุ่นใจไว้ครับ...
5 มีนาคม 2547 12:31 น. - comment id 225428
ถึง คุณ.... ซีซ่าส์ ผมเห็นด้วยครับว่ารักไม่น่าเปล่าประโยชน์ อย่างน้อยการได้รักนับว่าเป็นความโชคดีของหัวใจมากแล้ว... ขอบจากใจ...ที่คุณที่เวียนแวะมาครับ
5 มีนาคม 2547 12:34 น. - comment id 225429
ถึง..เกิดมาแล้วก็เหมือนคนทั้งโลก มีรักโศกสุขเศร้าเคล้าใจสอน นั่นคือทุกข์หากเลิกได้อย่าอาวรณ์ ธรรมชาติธรรมะสอนใจตนพ้นวงกราม.. ตอบ...มาสอนน้องวันพระใหญ่...ขอบคุรจากหัวใจแทนไท.... หัวใจพี่พุดอิ่มงามจัง...
5 มีนาคม 2547 14:02 น. - comment id 225462
ตอบ ผู้หญองสีม่วง... รันทดรึครับ...กลอนเศร้ารันทดนิดนิดไม่เป็นไรหรอกน่ะ อิอิ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
5 มีนาคม 2547 14:37 น. - comment id 225485
อ่านแล้วมันเศร้าๆไงไม่รุ้นะค่ะ แต่เพราะดีจัง
5 มีนาคม 2547 14:55 น. - comment id 225496
พร่ำเพียงเพื่อเพียงว่ารักค่าหมด พร่ำรันทดรอยร้าวราวรักร่วง พร่ำไปไยให้ใจเจ็บทั้งแดดวง พร่ำก็เปล่าประโยชน์ปวงรักรวงโรย รักก็เช่นนทีธารที่ผ่านไหล จรรโลงให้แด่ใจผู้หิวโหย รักก็เช่นสายลมอันพัดโชย หอบกอบโกยปรารถนาแห่งฤดี เหลือไว้คือ..กากซากใจให้ไหวหวั่น ให้โศกศัลย์คืนวันอันปนปี้ เหลือทุกทุกข์ปวดอุราบรรดามี ให้ชีวีสั่นสะทกวิตกวัน แผลหัวใจตกสะเก็ดให้เข็ดรัก ให้ห้ามหักหักห้ามตามวิสัย อย่าเสียดายคืนวันอันฝันใฝ่ พึงรู้ไว้หากรักงามมิคร้ามคลาย ....................................... ข้าพเจ้ามาทักทาย...พี่ชายจ้ะ ....จริงจริงแล้วก็ไม่ถนัดที่จะตอกย้ำหรอกนะ ......แต่ก็ยินดีจ้ะ.... ชื่นชมบทกวีที่มาจากใจเสมอ
5 มีนาคม 2547 16:50 น. - comment id 225555
แม้นรักพรากจากไปใจไม่เหงา แม้นรักเราจากไกลให้ห่วงหา ค่าความรักสลักซึ้งตรึงอุรา ประทับตราในดวงจิตนิจนิรันดร์.....ฯ ความรัก..มีทั้งหวาน..และขมขื่น..สักวันเราคงได้รับความสดชื่นและหอมหวานจากความรักค่ะ...มาให้กำลังใจนะคะ....
5 มีนาคม 2547 19:20 น. - comment id 225649
เข้ามาชมงานของ พี่แทนไท ครับ อยากจะเขียนกลอนแบบพี่จังครับ เยี่ยมครับผม แนะนำ ตนชายขอบบ้างนะครับ จักขอขอบพระคุณครับ
6 มีนาคม 2547 15:10 น. - comment id 225996
ไม่รู้จะเขียนไร เพราะมากกกค่ะ
6 มีนาคม 2547 15:45 น. - comment id 226010
ความรักมักมาพร้อมความเศร้า จริง ๆๆๆๆๆๆ น้ำตาคือเพื่อนแท้
6 มีนาคม 2547 15:47 น. - comment id 226011
ความรักมักมาพร้อมความเศร้า จริง ๆๆๆๆๆๆ น้ำตาคือเพื่อนแท้
6 มีนาคม 2547 16:21 น. - comment id 226034
ตอบ เด็กหญิงสานฝัน อ่านแล้วเศร้ารึครับ ตอนเขียนก็เงียบๆ เศร้าๆ เหมือนกัน ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ... ด้วยใจ...จากใจ
6 มีนาคม 2547 16:24 น. - comment id 226036
ถึงน้องสาวยอดหญ้าคนดี... พร่ำเพียงเพื่อเพียงว่ารักค่าหมด พร่ำรันทดรอยร้าวราวรักร่วง พร่ำไปไยให้ใจเจ็บทั้งแดดวง พร่ำก็เปล่าประโยชน์ปวงรักรวงโรย รักก็เช่นนทีธารที่ผ่านไหล จรรโลงให้แด่ใจผู้หิวโหย รักก็เช่นสายลมอันพัดโชย หอบกอบโกยปรารถนาแห่งฤดี เหลือไว้คือ..กากซากใจให้ไหวหวั่น ให้โศกศัลย์คืนวันอันปนปี้ เหลือทุกทุกข์ปวดอุราบรรดามี ให้ชีวีสั่นสะทกวิตกวัน แผลหัวใจตกสะเก็ดให้เข็ดรัก ให้ห้ามหักหักห้ามตามวิสัย อย่าเสียดายคืนวันอันฝันใฝ่ พึงรู้ไว้หากรักงามมิคร้ามคลาย ....................................... ข้าพเจ้ามาทักทาย...พี่ชายจ้ะ ....จริงจริงแล้วก็ไม่ถนัดที่จะตอกย้ำหรอกนะ ......แต่ก็ยินดีจ้ะ.... ชื่นชมบทกวีที่มาจากใจเสมอ .. ขอบคุณที่ร้อยเรียงฝากกลอนไว้ให้ชมชื่นครับ..ไม่ถนัดซ้ำเติม แต่เขียนได้ดีมากจริงจริง จากใจพี่ครับ.... ปล..ขอบคุณที่มา และฝากน้ำทิพชโลมใจไว้เสมอ แต่ไปกัดพี่ไว้ที่ไหนรึป่าว...รึป่าว ...
6 มีนาคม 2547 16:29 น. - comment id 226038
ถึง.... ตนชายขอบ ขอบคุณที่ชอบครับ...คงไม่กล้าชี้แนะหรอกครับ เพราะแทนคุณแทนไท ยังอ่อนเชิงมากนัก ที่เขียนก็ได้จากแรงใจเป็นบางครา...ไม่ค่อยมีจินตนาการในการเขียนงานอันบรรเจิดเท่าใดนัก... งานคุณเป็นงานที่น่านิยมและน่าชื่นชมเสมอ ผมแวะไปแล้วรู้สึกประทับใจทุกครั้งครับ... ด้วยใจ...จากใจ
6 มีนาคม 2547 16:29 น. - comment id 226039
ขอบคุณน้องต้าร์ที่แวะมาทักทายและฝากกำลังใจไว้ครับ...........
6 มีนาคม 2547 16:31 น. - comment id 226040
ถึง..พี่ จากนครศรีธรรมราช . บางความรู้สึกเห็นจะเป็นจริงดั่งพี่ว่า ความรักมักมาพร้อมความเศร้า จริง ๆๆๆๆๆๆ น้ำตาคือเพื่อนแท้ ขอบคุณที่แวะ จากใจ ...ด้วยใจ
6 มีนาคม 2547 17:49 น. - comment id 226083
ลืมตอบ..ราชิกา..ไปหรือเปล่าคะ?... แต่ไม่เป็นไรค่ะ...แวะมาถามแค่นั้นเอง....ไม่ว่ากันอยู่แล้วค่ะ....
6 มีนาคม 2547 18:02 น. - comment id 226093
ถึง..แทนคุณแทนไท แห่งเมือง 12 นักษัติย์ ตนชายขอบ เป็นน้องใหม่ ของ thaipoem ครับ ผม ตอนนี้ก็ เป็นนิสิต ไทยคดีศึกษา ปริญญาโท มหาวิทยาลัยทักษิณครับ อย่างไรเสียขอให้พี่ช่วยแนะนำ บ่มเพาะ ในเชิงกลอน ให้ด้วยครับ ส่วนมากงานที่ออกมา จากการไปภาคสนามครับ จะเป็นงาน สารคดีหรือบทความครับ เรื่องกาพย์ กลอน ยังไม่ค่อยสันทัดครับ อย่างไรเสียก็ขอฝากไว้ตรงนี้ด้วยครับ จาก น้องใหม่ ตนชายขอบ
6 มีนาคม 2547 19:56 น. - comment id 226158
แวะมาทักทายกันค่ะ ไม่มีสิ่งใดไร้ประโยชน์ในความรัก
7 มีนาคม 2547 13:07 น. - comment id 226443
ถึง...ราชิกา แม้นรักพรากจากไปใจไม่เหงา แม้นรักเราจากไกลให้ห่วงหา ค่าความรักสลักซึ้งตรึงอุรา ประทับตราในดวงจิตนิจนิรันดร์.....ฯ ความรัก..มีทั้งหวาน..และขมขื่น..สักวันเราคงได้รับความสดชื่นและหอมหวานจากความรักค่ะ...มาให้กำลังใจนะคะ.... ...ลืมตอบ..ราชิกา..ไปหรือเปล่าคะ?... แต่ไม่เป็นไรค่ะ...แวะมาถามแค่นั้นเอง....ไม่ว่ากันอยู่แล้วค่ะ.... ตอบ... ขอบคุณที่มาให้กำลังใจและมาทักทายกันครับ..รู้สึกอบอุ่นใจ และดีใจยิ่งนัก ขออภัยที่ไม่ได้ตอบแต่ครั้งแรก...อภัยให้แทนไทน่ะครับ มิ่งมิตรผู้มากด้วยน้ำใจไมตรี... ตอนตอบบางคราบางหนอาจหลงลืมไปบ้าง แต่น้ำใจที่มาทักทายให้อบอุ่นใจแทนไทไม่เคยหลงลืม ขอบคุณถ้อยอารมณ์ ที่มาชมมาร้อยราย มาต่อตอบ มอบแรงใจ ให้แทนไท ยากแทนคุณ ขอบคุณจากหัวใจ ไมตรีที่ให้ ไว้แนบหนุน รู้สึกช่างเอมอุ่น ขอบคุณจากหัวใจ.... ด้วใจ...จากใจ
7 มีนาคม 2547 13:11 น. - comment id 226445
ตอบคนชายขอบ.... ยินดีที่มีมิ่งมิตรเพิ่มอีกหนึ่งคน... ดีใจที่ได้เจอเนื้อดินเดียวกันอย่างใครคนหนึ่งว่า....คุณมาใหม่แต่มากด้วยความสามารถ และมีแง่มุมที่น่านิยมครับ...จะติดตามครับ... แทนไทยังอ่อนเยาว์เรื่องเชิงกลอนเช่นกันครับ....เป็นความอุ่นใจและความปราถนาดีให้กันดีกว่าครับ....เชิญชี้แนะได้ตามสบายครับ
7 มีนาคม 2547 13:13 น. - comment id 226447
ตอบ คุณเบนนี่ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ รึจะจริงอย่างคุณว่าเรื่องความรักไม่ใช่ว่าจะไม่มีแง่คิดแง่มุมอันเป็นประโยชน์... รักน่าจะเป็นนิรันดร์ใช่ป่าวครับ.... ด้วยใจ...จากใจ
7 มีนาคม 2547 18:31 น. - comment id 226523
ข้าพเจ้าไม่ได้กัดเลยเจ้าค่ะพี่ชายแค่จิกเองจ้ะ (๕๕๕๕) แหม! ล้อเล่นนิดเดียวเองจ้ะแต่ก็คงมีความจริงอยู่บ้างมั้ง (๕๕๕๕)
8 มีนาคม 2547 10:34 น. - comment id 226779
พี่แทนแต่งกลอนเพราะอีกแล้ว ปลาวาฬสีน้ำเงินมาชื่นชมผลงานนะคะ
8 มีนาคม 2547 12:55 น. - comment id 226877
รักใด ฤ รักใคร ที่ไม่ศูนย์ รักใด ฤ รักใคร ที่เพิ่มพูน รักใด ฤ รักใคร ที่อบอุ่น รักอันแสนอ่อนละมุน รักอันแสนจะอบอุ่น รักอันแสนจะมีแต่เพิ่มพูน รักที่ไม่เคยมีค่าเป็นศูนย์ รักทั้งหมดที่เรากล่าวออกมา รักทั้งหมดที่เราจะขอนำพา รักที้งหมดที่เราจะบอกเธอว่า รักทั้งหมดนั้นหนา...คือรักจาก บิดร และ มารดา ของเราไง มีความหมายและไพเราะมากค่ะคุณแทนคุณแทนไท แต่จะเศร้าไปใยละค่ะในเมื่อเค้าไม่รักเราแล้ว เค้าคงจะไม่กลับมาหาเราอีกแล้ว เราต้องทำใจและยอมรับความจริง ถึงแม้นว่าความจริงนั้นมันจะเจ็บปวดก็ตาม เราต้องยอมรับค่ะ
8 มีนาคม 2547 13:34 น. - comment id 226902
มีบางคนกล่าวไว้ว่า..... ..เราสุขใจที่ได้รัก.... ดาหลาขออวยพรให้คุณแทนไท....พบรักที่สวยงามล้ำค่ากับการรอคอยนะคะ.....
8 มีนาคม 2547 15:10 น. - comment id 226967
พี่ชายที่บอกว่าในกลอนที่ต้องแก้เรื่องสัมผัสไม่แน่ใจว่าแก้ไปหรือยังแต่มาดูอีกทีมีสัมผัสซ้ำอยู่สองที่.......ไม่รู้ว่าพี่ชายตั้งใจให้เป็นไปอย่างนั้นหรืออย่างไรลองดูเองอีกทีก็แล้วกันนะจ้ะ ......... มาทักทายจ้ะ
8 มีนาคม 2547 15:59 น. - comment id 227006
ถึง..น้องแว่นดอย จะกัด จะจิก จะหยิก จะข่วน ตามสบายเลยน้องสาวคนดี.... ขอบคุณที่มาช่วยดูงานน่ะครับ...มีน้องน่ารักก็งี้แหละ...ที่ว่าจะแก้สัมผัสแก้แล้วครับ ส่วนที่เหลือเพราะตั้งใจให้เหลือเป็นเช่นนั้นครับ..ขอบคุณครับ จากใจ ด้วยใจ
8 มีนาคม 2547 16:01 น. - comment id 227011
ถึง.. ปลาวาฬสีน้ำเงิน พี่แทนแต่งกลอนเพราะอีกแล้ว ปลาวาฬสีน้ำเงินมาชื่นชมผลงานนะคะ --------------- ตอบ...ขอบคุรที่แวะมาอ่านครับ...ทุกถ้อยที่ร้อยเรียงขอบคุณจากใจ ดีใจครับที่อ่านแล้วชอบ... *-* *-* *-* *-* *-* *-*
8 มีนาคม 2547 16:07 น. - comment id 227020
ถึง...แก้วนิดา ขอบคุณสำหรับถ้อยที่ร้อยเรียงฝากไว้เตือนใจแทนไทแทนคุณครับ... รักใด ฤ รักใคร ที่ไม่ศูนย์ รักใด ฤ รักใคร ที่เพิ่มพูน รักใด ฤ รักใคร ที่อบอุ่น รักอันแสนอ่อนละมุน รักอันแสนจะอบอุ่น รักอันแสนจะมีแต่เพิ่มพูน รักที่ไม่เคยมีค่าเป็นศูนย์ รักทั้งหมดที่เรากล่าวออกมา รักทั้งหมดที่เราจะขอนำพา รักที้งหมดที่เราจะบอกเธอว่า รักทั้งหมดนั้นหนา...คือรักจาก บิดร และ มารดา ของเราไง มีความหมายและไพเราะมากค่ะคุณแทนคุณแทนไท แต่จะเศร้าไปใยละค่ะในเมื่อเค้าไม่รักเราแล้ว เค้าคงจะไม่กลับมาหาเราอีกแล้ว เราต้องทำใจและยอมรับความจริง ถึงแม้นว่าความจริงนั้นมันจะเจ็บปวดก็ตาม เราต้องยอมรับค่ะ ขอบคุณน่ะครับ...ซาบซึ้งใจมากครับ.. ขอให้ความงดงามที่คุณปลุกปลอบ ช่วยให้คุณมีแตวันที่งดงาม ดีงาม และสวยงามครับ... ขอบคุณในกำลังใจ และถ้อยที่ร้อยเตือนใจ... ด้วยใจ...จากใจ
8 มีนาคม 2547 16:15 น. - comment id 227026
ถึง...คุณดาหลา แทนไทขอบคุณสำหรับคำพร และกำลังที่คุณฝากให้ครับ... การที่ได้รู้จักใครสักคนที่ปรารถนาดีต่อกันก็เป็นอะไรที่งดงามครับ... ขอบคุณด้วยใจ...จากใจ
8 มีนาคม 2547 16:23 น. - comment id 227037
เพราะรักมันฝังรากค่ะ พี่แทน รักกันนานก็เจ็บมากอย่างนี้แหละค่ะ เฮ้อ..........เศร้าแทน เขียนดีค่ะ แวะมาเยี่ยม
9 มีนาคม 2547 12:57 น. - comment id 227633
เศร้าจริงๆด้วย มันยาวมากเลยล่ะค่ะ แต่ช็อกล็ตก็อ่านจนจบนะ มาเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจค่ะ ........^_______^
12 มีนาคม 2547 20:21 น. - comment id 229891
อ่านแล้วนะค้าาาา โอยมันโดน ทั้งเพราะทั้งโดน ชอบอ่ะชอบ อาจเพราะรักแค่ได้รักสมปองจิต ก็ไม่คิดสิ่งใดให้หน่ายหนวง เป็นเพราะแค่อยากให้รักไม่ตักตวง ไม่แหนหวงห่วงดวงใจไว้ให้ใคร เพราะเจ็บช้ำซ้ำตรมฟ้าลิขิต คงไม่ผิดที่เธอ ฤ ดอกหนา รักเพียงเธอคนนี้นะแก้วตา แม้ไม่อาจพากายาเคียงคู่กัน
14 มีนาคม 2547 14:46 น. - comment id 230662
ถึง น้องวา... เพราะรักมันฝังรากรึครับ...รึว่าเพราะรักกันนานเหมือนที่วาบอก.... แทนคุณแทนไทว่าระยะเลาคงไม่เกี่ยวกันมากนัก...แต่เพราะรักแหละน่าจะเป็นทั้งเหตุและทั้งผล... ขอบคุณที่มาทักทายและมีกำลังใจให้กันครับ... เศร้าแทนไม่เป็นไร...อย่าให้วาเศร้าแล้วกัน... *- * อิอิ(ล้อเล่นครับ.. ด้วยใจ จากใจ)
14 มีนาคม 2547 14:58 น. - comment id 230672
ถึง...ช็อกโกแล็ต เศร้าจริงๆด้วย มันยาวมากเลยล่ะค่ะ แต่ช็อกล็ตก็อ่านจนจบนะ มาเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจค่ะ ........^_______^ ตอบ...ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ...งานคงยาวจริงดั่งว่า...ขอบคุณสำหรับกำลังใจน่ะครับ... จะเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ...
14 มีนาคม 2547 14:59 น. - comment id 230676
ถึง น้องดิน อ่านแล้วนะค้าาาา โอยมันโดน ทั้งเพราะทั้งโดน ชอบอ่ะชอบ อาจเพราะรักแค่ได้รักสมปองจิต ก็ไม่คิดสิ่งใดให้หน่ายหนวง เป็นเพราะแค่อยากให้รักไม่ตักตวง ไม่แหนหวงห่วงดวงใจไว้ให้ใคร เพราะเจ็บช้ำซ้ำตรมฟ้าลิขิต คงไม่ผิดที่เธอ ฤ ดอกหนา รักเพียงเธอคนนี้นะแก้วตา แม้ไม่อาจพากายาเคียงคู่กัน ... ตอบกลอนไพเราะมากเลยครับ ขอบคุณที่มาครับ
20 มีนาคม 2547 17:31 น. - comment id 233924
.....ในเมื่อเธอ...มีหัวใจ....คิดจะรัก
เรื่องอกหัก...มักจะเสี่ยง..เลี่ยงไม่ได้
อย่าเสียดาย..วันเวลา..ที่เสียไป
...เพราะมันไม่..คืนหวนหวนคืนมา...
* ----*
แต่งได้เพราะจังเลยจ้า
25 มีนาคม 2547 15:49 น. - comment id 236862
ขยันแต่งนะคะ ไพเราะมากค่ะ
22 พฤษภาคม 2547 12:41 น. - comment id 272328
.....ในเมื่อเธอ...มีหัวใจ....คิดจะรัก
เรื่องอกหัก...มักจะเสี่ยง..เลี่ยงไม่ได้
อย่าเสียดาย..วันเวลา..ที่เสียไป
...เพราะมันไม่..คืนหวนหวนคืนมา...
* ----*
แต่งได้เพราะจังเลยจ้า
จาก : รหัสสมาชิก : 7052 - namsai ..
ตอบ..
ขอบคุณบทกวีดีดีน่ะครับ..ไพเราะมากครับ มีความหมายดีด้วย
ขอบคุณที่มาเยือนกันบ่อยๆครับ มาตอบช้าคงไม่ว่ากันน่ะครับ
22 พฤษภาคม 2547 12:43 น. - comment id 272331
ขยันแต่งนะคะ ไพเราะมากค่ะ จาก : ตฤณ .. ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และเวลาที่มาให้กำลังใจครับ...
31 กรกฎาคม 2547 20:12 น. - comment id 283242
ไพเราะมากคะ.... กว่าจะรู้ว่ารักไร้ประโยชน์ใด ก็เสียใจเจ็บช้ำเกินรักษา รักเอ๋ยรัก...ทำไมใยทรมาน์ ฝากน้ำตาอาบแก้มให้เจ็บใจ --------จากน้องสาวคนหนึ่ง----------
7 ธันวาคม 2547 14:46 น. - comment id 283490
เศร้าและซึ้งมากใช้คำอย่างกับครูภาษาไทยเลยพี่แทน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
