จงรัก! พุดพัดชา http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4 *********** สนธยาพาดวงใจไหวรับอารมณ์ป่า ดายเดียวเหว่ว้ากับดงดอกหญ้าไหว กับลมพัดบางเบาชื่นฉ่ำใจ กับจั๊กจั่นไพรร้องลั่นฝันเศร้าตรม กระซิบเรียกนกไพรต้นไม้และก้อนหิน กอดผืนดินหอมหอมหลอมร่างห่ม เมฆบนฟ้าโลมไล้ลืมระทม พร่างสายลมเพรียกหาว่าพลีใจ... ดวงตะวันเต้นระยับอยู่ตรงหน้า เส้นขอบฟ้าสั่นพลิ้วระริกไหว ป่ารอบกายเงียบสงัดทั้งราวไพร ฝากดวงใจกับดาราว่ารักนัก ฝากจุมพิตอ้อยอิ่งนิ่งนานหวานและเศร้า คลึงเคลียเคล้ากลีบดอกไม้ร่ายมนต์รัก คนดีเอ๋ยเชยชมใจไม่พลีภักดิ์ เดือนรอรักดาวรอร่วงทวงถามใจ.. ระลอกคลื่นสีทองพลิ้วไหวกลางใจฝัน ดวงตะวันจมผืนน้ำกระจายไหว รัศมีทองทอดหวานเรืองรำไร จันทร์ทอใจโอบผืนฟ้าสายันณ์รอน.. เมฆอ้อนฟ้าว่าอย่าเขลาหลงเงาฝัน คืนและวันผ่านมาบทเรียนสอน เรียนรู้รักรู้โลกทุกฉากตอน วางอาวรณ์หยุดเหว่ว้ารอท่าใคร.. ฉีกกระชากหัวใจอย่าไหวเพ้อ อย่าละเมอหลงฝันจนหวั่นไหว ขาดน้ำเลี้ยงน้ำรักรินรดใจ ดอกรักไหนจะแตกช่อรอเพียงลม.. ป่าผลัดใบใจผลัดรักหนักคาอก ค่อยค่อยยกค่อยค่อยวางอ้างว้างขม ลืมตาตื่นเลิกพ้อรอระทม ซุกใจตรมซุกร่างตรอม.ยอมพรากลา! ********* ดงดอกหญ้าไสวใกล้เนินผา.. ท้าดวงใจฝันฝัน กับพรายตะวันรอนรอน กำลังออดอ้อนอำลาผืนน้ำ..อย่างรักใคร่.. กับเรียวคลื่นสะออนอ้อนซัดฝั่งระริกระริน ที่บางครั้งม้วนตัวกระแทกหินระรินร่ำซัดทรายซ่าๆ เรือหาปลาแรมรอน ออกจากฝั่งมุ่งสู่ท้องทะเลกว้าง..ห่างออกไปทุกทุกที ในเงางามเงียบนึกลึกล้ำ กับบทเรียนงามล้ำ ภาพตะวันลา... กับเรียวตาเศร้า เคล้าหยาดละอองน้ำตาพร่างรินริมเรียวแก้ม ให้เรียนรู้รัก รู้รำงับ รู้หักใจ รู้ปล่อยวาง ว่างใจ สงบสยบ ความไหวหวั่น ลืม ลบ ฝัน... ดุจธรรมชาติชีวิต ที่ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน มีมืดแล้วสว่าง มีหวานแล้วมีขม มีระทมและทุกข์ มีสุขแล้วร่าเริงยินดี มีทุกสิ่งแสนดี และ แสนงามแสนสมหวังดั่งใจ แล้ว วันหนึ่งก็ไม่มีแม้ร่างเรา.. เป็นวัฎฎจักรรักอาณาจักรใจ.. ที่ว่ายวนไม่พ้นกรรม แต่..ตราบใดที่ยังมีดวงตะวันจันทรา อย่าหมดไฟฝันสรรสร้างงามคืนกลับโลก ก่อนผืนดินโศกจะกลบร่าง และ ผืนแผ่นน้ำจะรับดวงวิญญาณเรา เป็นวิถีธรรม วิถีธรรมชาติ จงฉลาดรักฉลาดวาง ว่างและใช้ชีวิตลิขิตฝัน หวังสักวันจะบรรจบกับเส้นทางสายงาม แม้นจะใช้เวลานานแสน..อย่าท้อเลย..นะคนดี! http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=4 จงรัก ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใคร เมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคย รักใคร รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ และรักตลอดไป รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์ เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์ เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม...
3 มีนาคม 2547 22:15 น. - comment id 224522
กระซิบเสียงฝากสั่ง ให้ความรักนั้นยืนยาว จาก : ตนชายขอบ รหัส - วัน เวลา : 228389 - 03 มี.ค. 47 - 21:44 ความคิดเห็น : ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ จาก : รดา รหัส - วัน เวลา : 228390 - 03 มี.ค. 47 - 21:48
3 มีนาคม 2547 22:58 น. - comment id 224540
ความคิดเห็น : เพลงนี้ มีคนเคยเขียนไว้ ตอนที่เป็นนักเรียนโคลง จำได้ หวังว่า ผู้ที่เขียนเพลงนี้จะแวะมาอ่าน ขอบคุณคุณพุดพัดชามากค่ะ ..ชอบท่อนนี้จัง เดือนรอรักดาวรอร่วงทวงถามใจ.. จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา รหัส - วัน เวลา : 228395 - 03 มี.ค. 47 - 22:25
4 มีนาคม 2547 00:28 น. - comment id 224594
....อย่าถามฉันวันนี้มีใครไหม อย่าสงสัยฉันเลยอย่าเอ่ยถาม อย่าสมเพชเวทนาอย่าติดตาม อย่ามาห้ามใจนั้นที่ฉันมี... ................สวัสดีครับ...............
4 มีนาคม 2547 05:47 น. - comment id 224653
ฟังชื่อเรื่อง เหมือนจะออกมาสุข แต่เนื้อหาออกมาเศร้าเสียมากว่า เมื่อใจรัก ภักดีหา อย่าท้อถอย เรื่องเล็กน้อย หรือใหญ่หลวง จ้วงฟันฝ่า มรสุม ความรัก รุนแรงมา รอทีท่า ดูก่อน อย่าถอดใจ
4 มีนาคม 2547 09:04 น. - comment id 224679
มานั่งอ่านเหมือนเช่นเคย.....
4 มีนาคม 2547 10:29 น. - comment id 224695
เป็นวิถีธรรม วิถีธรรมชาติ จงฉลาดรักฉลาดวาง ว่างและใช้ชีวิตลิขิตฝัน ---- เป็นสัจธรรม เป็นความจริง ทางธรรมชาติ บรรยาย ธรรมชาติได้สวยงามจัง
4 มีนาคม 2547 13:40 น. - comment id 224827
:) ............................................ :)
4 มีนาคม 2547 19:32 น. - comment id 225037
ป่าผลัดใบใจผลัดรักหนักคาอก ค่อยค่อยยกอย่าวิตกยกให้มั่น สักวันหนึ่งเธอจะยกได้เร็วพลัน และสำเร็จถ้ามุ่งมั่นหมั่นยกเอย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ*-*
9 มีนาคม 2547 21:22 น. - comment id 227900
แต่งได้ดีมากๆ ค่ะ ชอบที่สุดเลย