หนุ่มนาข้าว..ลำน้ำน่าน เพียงสดับคำร่ายคล้ายปลุกชีพ เห็นใบตาลจีบลับกับขอบฟ้า เมื่อหวันขึ้นฉายแสงแรงขึ้นมา ให้หนุ่มนาปักต์ใต้ไต่ขึ้นตาล น้ำตาลหวานปานหนึ่งน้ำผึ้งรวง เมื่อพี่หลวงแบกบอก..คล้ายรอกผ่าน ให้ประหวัดถึงกระดึงซึ่งแนบนาน อยู่ท้ายบ้านนอกท่อง..มองเห็นลิบ ตาลเดียวดายยืนเดี่ยว..เกี่ยวลมว่าว เห้อ..น้องสาวมารับน้ำตาบจิบ หวานตาลโหนดโจทย์นาน..หวานระยิบ ก่อนเคี่ยมดิบบ่มใส่..ได้ตาลเมา เสียงไก่เถือนขันเทือนทั้งหมู่บ้าน ยางทะยานบินร่อนค้อนเหลี่ยมเขา หวันจะตกเดือนจะขึ้น...ส่องถึงเรา หนังโนราห์ตลุงเงา..จะบรรเลง ช่วงเดือนเส หอมซัง--ครั้งนาข้าว ทั้งลูกม่าวเด็กแย่งแข่งข่มเหง ต้นยางเหลืองผลัดใบ...ให้วังเวง พี่หลวงเห้อ...หนาวร้าวเล็งอยู่เมืองลวง จิตวิญญาณเกลื่อนกระจาย..ในสายลม เลือดเข้มขม..ปนน้ำครำ..ซ้ำเมืองหลวง หนุ่มปักต์ใต้ฝากหัวใจไปตามดวง รอลมว่าวพัดตกร่วง...ตรงดินเดิม *********** สาวบ้านนาสาวบ้านทุ่ง.. เป็นสาวนาหลงหนังลุงนุ่งปาเต๊ะดอก ชอบเพลงบอกเพลงโนราห์แม่ค่ะเหอ ชอบพี่หลวงควงไปแลหลงละเมอ หลอกให้เหรอเพ้อทุกวันมั้นน้อยใจ.. คงไม่หรอยเหมือนสาวกรุงนุ่งสั้นสั้น คงไม่มันส์ผิวไม่ขาวดำไม่ไหว แหลงไม่เพราะอ้อนไม่เป็นแหลงตรงใจ แล้วมั้นไซไม่ได้แรงกับแหลงลวง น้ำตาลปากบอกหลอกให้จิบใสพิษรัก มั้นหวานนักไม่นานก็หายหวง พี่หลวงเหอเจอสาวกรุงยุ่งลืมรวง มัวแตหวงแต่หันหวันลาลับ ลืมลูกม่าวแกงเคยเคยว่าหอม ไปถุกหลอมสาวหมวยสวยระยับ ลืมน้ำชุบพุงปลาในสำรับ ลืมหนำนานอนนับเสียงดึงวัว ทั้งเดือนสามเดือนเสเซไปไหน คอยไม่ไหวพี่เหอเผลอมั่วซั่ว สาวนาหว่านผ่านเดือนหกฝนระรัว หยามหวันหลัวใจก็แล้งหมดแรงเลย.. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6818 คนใต้ไกลบ้าน ฌามา : : Key G รักน้องจ่านรักน้องเดี๋ยน มาร่ำมาเรียนอยู่ไหนละน้อง เรียนอยู่รามเรียนอยู่จุฬา หรือเรียนมหาวิทยาลัย แหลงกลางหรือว่าแหลงใต้ แหลงกลางหรือว่าแหลงใต้ แหลงกลางก็ได้ แต่ว่าทองแดง หรอยไม่หรอยก็คนทักษิณ คนใต้พลัดถิ่นหากินกันคล่อง สวยไม่สวยก็ยิ้มบ้างตะน้อง มองที่มองเพราะรักน้องจริงๆ พี่เรียนรามน้องเรียนจุฬา แต่พบกานดาหน้ารามทุกเย็น พี่ขายผ้าแถวย่านคนใต้ หวันใช้ใช้น้องมาเดินเล่น พี่แหลงใต้น้องก็แหลงใต้ พี่แหลงใต้น้องก็แหลงใต้ มันโบร๊อะอีตาย พอแหลงกลางแล้วทองแดง เราคนปักษ์ใต้ไม่เคยหัวหมอ ไม่เคยอ้อล้อหลงความวิไล พ่อเฒ่าแม่เฒ่าสั่งสอนเราไว้ อย่าลืมคำใต้ไห้รักใคร่ปรองดอง เราเลยไม่ลืมหนังลุงโนราห์ น้ำชุบพุงปลาลูกเนียงลูกตอ น้ำเพยเนียงหมานข้าวยำมูดู เหนาะยอดกาหยู่หรอยจังหู้พี่น้อง เราคนปักษ์ใต้ไม่เคยหัวหมอ ไม่เคยอ้อล้อหลงความวิไล พ่อเฒ่าแม่เฒ่าสั่งสอนเราไว้ อย่าลืมคำใต้ให้รักใคร่ปรองดอง เราเลยไม่ลืมหนังลุงโนราห์ น้ำชุบพุงปลาลูกเนียงลูกตอ น้ำเพยเนียงหมานข้าวยำมูดู เหนาะยอดกาหยู่หรอยจังหู้พี่น้อง พี่จบรามน้องจบจุฬา ตั้งใจว่าจะกลับทักษิณ ให้น้องช่วยคิดให้พี่ช่วยสร้าง เลิกกางหลางเป็นคนใต้พลัดถิ่น พ่อเฒ่าคอยเราอยู่นาน แม่เฒ่าคอยเราอยู่นาน คอยลูกคอยหลาน ให้กลับทักษิณ หรอยไม่หรอยก็คนทักษิณ คนใต้พลัดถิ่นหากินกันคล่อง สวยไม่สวยก็ยิ้มบ้างตะน้อง มองที่มองเพราะรักน้องจริงๆ...
สาวบ้านนา 2 มี.ค. 2547 22:48 น. - ID 47830 
2091
4
0
3 มีนาคม 2547 00:44 น. - comment id 224107
อิอิ .....ไพเราะมากเลยขอรับ เหะๆ
3 มีนาคม 2547 05:48 น. - comment id 224162
หวานตาลสนั่นจอ พบกับอีกลีลาหนื่งของสาวบ้านนาที่ไม่ค่อยมากันให้เห็น ในแบบฉบับสาวใต้ ให้สุขใจกันทั้งคู่นะครับ ไม่ยักกะทราบว่าลำน้ำน่าน กับลำน้ำตาปี ไหลบรรจบถึงกันได้
3 มีนาคม 2547 10:51 น. - comment id 224221
ให้ทบทวนใจตน เรามันคนเมืองใต้
3 มีนาคม 2547 11:33 น. - comment id 224243
ความคิดเห็น : รพี พรรณราย Source : ชมรมวรรณกรรมลำน้ำตาปี http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_26542.php ฝากลากับตาปี พุดพัดชา แม่...ผู้ให้ พรระวี มองสายน้ำบิดเกลียวไหลเชี่ยวกราก ต้นน้ำจากเทือกไพรไกลนักหนา ผ่านขุนเขาน้อยใหญ่ไหลล่องมา สู่ไร่นาทวยไทยได้พึ่งพิง ละลอกคลื่นรื่นริ้วพริ้วพรมฉ่ำ กระซิบร่ำกล่อมฤดีสุขียิ่ง ในอ้อมกอดแม่ตาปีที่อ้อนอิง สรรพสิ่งสวยแสนแดนคนดี แม่ตาปีมีความหมายของสายน้ำ คุณแม่ล้ำเลอค่าเป็นราศรี ด้วยดวงใจจงรักและภักดี เทอดตาปีฝากกาย ณ ชายชล.. ................... ฝากลาถึงตาปี..พุดพัดชา จะกี่พรากจากตาปีถิ่นที่รัก จะอกหักกี่ครั้งกลับหลังหัน จะกี่ปีกี่เดือนอีกกี่วัน จะคงฝันวันเสน่หาถิ่นตาปี.. ฝากกระซิบริมแก้มแถมถึงคนดีที่นาสาร คนในใจแสนนานแสนรักในใจนี้ คนเคยรักเคยฝากใจมานานปี ฝากตาปี..บอกลา..หวังชาติหน้าเราพบกัน.. ********** แด่ชมรมวรรณกรรมลำน้ำตาปี ด้วยจิตวิญญาณและเนื้อใจ โอ้ตาปีไหลหลากเคยจากไป ทิ้งกลิ่นไอแห่งหลังให้คลั่งหา เมื่อจากไปใจหนึ่งคะนึงมา คิดกี่คราคิดถึงซึ่ง...ลำนำ ฝากดวงใจให้จมลงใต้น้ำ เมื่อทุกยามหนาวดิ่งยิ่งระส่ำ เพียงใด้ยลได้ยินสิ้นถ้อยคำ ราวจะคลั่งจะใคล้ในเนื้อความ หวังระวีคลี่งามตามเดิมดิน หวังทิ้งสิ้นเลือดใต้ในสยาม จะหลั่งรินไหลถมบ่มนิยาม สงบงาม..ดั่งตาปี..ที่ข้ารัก เถิดสายน้ำยามนี้มีเพียงเรา สะท้อนเงากลิ่นใต้ให้ประจักษ์ เถิดตะลุงเล่นเพลงบรรเลงรัก ให้คึกคักโถมถั่ง..ทุกวังเวียง ขอเทริดส่งโนราห์ข้ายกทูน มาช่วยหนุนเลือดใต้ให้ส่งเสียง ให้ว่ากลอนฟ้อนรำ..จำสำเนียง แว่วไกลเพี้ยงโพ้นฟ้า..ผาหลายก เถิดตาปี..พัดพา น้ำตาหนึ่ง ไปรวมบึงรวมหนอง..ทั้งคลองบก เมื่อรวมสายหมายมั่น..พลันสะทก เลือดจะซกฉาบล้ำ..ฉ่ำแผ่นดิน จาก : ลำน้ำน่าน...บุรุษแห่งสายน้ำ
3 มีนาคม 2547 15:50 น. - comment id 224331
อืมม์
4 มีนาคม 2547 10:51 น. - comment id 224708
แต่งได้ไพเราะทั้งคู่เลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
