ใครบางคนอาจมองว่าไดอารี่ เป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์น่าสับสน ทำไมถึงนั่งเขียนกันทุกคน น่าฉงนเสียจริงว่าทำไม เหตุผลก็เพราะว่าไดอารี่ เป็นที่เก็บทุกอย่างของชีวิตไว้ ทั้งความสุขความทุกข์ความในใจ บันทึกไว้ในสมุดเพียงเล่มเดียว
29 กุมภาพันธ์ 2547 22:54 น. - comment id 223231
เพื่อนคู่กายใต้หมอนก่อนนอนเขียน ตั้งแต่เรียนอยู่ปอสี่จนมอสอง เรื่องสนุก..ซุกซน..น้ำตานอง เรื่องทั้งผอง..รองรับได้..ในเล่มเดียว ไดอารี่แสนดีปีละเล่ม เขียนจนเต็มเปลี่ยนเล่มใหม่ได้เล่มเขียว ส่วนเล่มเก่าก็เก็บไว้อย่างดีเชียว ยังแลเหลียว..บางเวลา..ค้นมาดู..
29 กุมภาพันธ์ 2547 23:45 น. - comment id 223257
เก็บความทรงจำน้อยน้อย มาเรียงร้อยถ้อยคำใส่สมุดเล่มนี้ ค่อยๆเพิ่มนับวัน เป็นเดือน เป็นปี ในบางที กลับมาเปิดอ่าน..ก็ทำให้ยิ้มได้ทั้งวัน **กลับไปเปิดไดอารี่ที่เขียนตั้งแต่ประถมก็ขำดีนะคะ....ลายมือยังตัวบะเริ่มอยู่เลย**
1 มีนาคม 2547 10:32 น. - comment id 223315
ไดอารี่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับคนเขียน เป็นผู้ฟังที่ดีที่สุด .. ไม่เคยที่จะบ่น จะต่อว่าเรา ไม่เคยที่จะหมางเมินในยามที่เราต้องการเค้าแม้สักครั้ง ไม่ว่าเราจะระบายอะไรออกไป .. ไม่ว่าจะสุข เศร้า เหงา หรือว่าเป็นทุกข์ เค้าจะรับทุกความรู้สึกของเราได้เสมอ ... ^_________^
1 มีนาคม 2547 19:57 น. - comment id 223484
แต่งได้เก่งจริงๆค่ะ
2 มีนาคม 2547 17:51 น. - comment id 223874
เฮอะ หนูพริก มาแย่งไดอารี่เราไปอ่าน
3 มีนาคม 2547 01:01 น. - comment id 224110
ไดอารี่นั้นเป็นสิ่งที่มีค่า เก็บบันทึกนานาคุณค่านี้ ทั้งเรื่องร้ายมากมายในเรื่องดี เขียนไว้เป็นความรู้สึกที่มามีที่มีมา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
19 มีนาคม 2547 15:35 น. - comment id 233424
เก่งจังเลยอ่ะ เราเขียน6วันก้อเลิกแล้ว แต่ถ้าอยากเขียนอยู่ก้อบ้าเขียนไปเลยอ่ะ