วันนี้วันที่ฟ้าเปลี่ยนแปลก แต่แรกๆ ก็คงเฉยๆ เจอคำบอกเหมือนอยากตอบออกจากใจ ..โอ้ความเหงา มันช่างหนาว มันช่างยาวนานและทุกข์ทน รอคอยใครบางคนมาหยุดมัน... อยากให้รู้ไว้ ว่าตรงใจ เราได้คำตอบแต่ก่อนมา ดังว่า ..ความเหงามันไม่หนาวไม่ทุกข์ทน มีแต่คนที่เฝ้าหนาวและเฝ้ารอ เพี่ยงตัวเราแค่เราเท่านั้นพอ เพียงหยุดรอก็หยุดหนาวหยุดเศร้าใจ.... ** เขียนไว้ให้ระลึกถึงใครบางคน ในวันแรกที่ได้ทำความรู้จักครั้งยิ่งใหญ่**
28 กุมภาพันธ์ 2547 16:18 น. - comment id 222683
:)
28 กุมภาพันธ์ 2547 16:18 น. - comment id 222685
ไปรู้จักใครเข้าล่ะเนี่ยยย ฮะฮะฮะ แวะมาแซว... ..............
28 กุมภาพันธ์ 2547 16:40 น. - comment id 222691
@^_^@
28 กุมภาพันธ์ 2547 21:30 น. - comment id 222773
ถ้ามองอีกมุมนึง ความเหงามันก็โรแมนติก ดีเหมือนกันนะคะ
29 กุมภาพันธ์ 2547 06:19 น. - comment id 222840
ไงคะ รูปสวยดีนะ
2 มีนาคม 2547 21:18 น. - comment id 223995
ขอไว้ทุกข์กับความเหงาและเศร้าเพียงเท่านี้ ขอไว้ทุกข์กับความเหงาเพียงเท่านี้ พอกันทีกับความหลังน้ำตาเอ่อ ต่อไปนี้จะไม่ขอพบประสบเจอ และร่ำไห้หาเธออีกต่อไป ขอไว้ทุกข์กับความเศร้าเพียงเท่านี้ พอกันทีกับชีวีที่หมองไหม้ ต่อไปนี้จะขอสุขทิ้งทุกข์ไกล ไม่ให้กลับมาเข้าใกล้ในใจอีกเลย *-*เขียนได้ดีค่ะ*-*