บ้าไร้สาเหตุ

โปษยาเรมุส

เวียนหัวตัวเมื่อย
เอื่อยเฉื่อยเรื่อยไป
เดินแทบไม่ใหว
อยู่ไปวันวัน
   สับสนหม่นหมอง
ร่ำร้องโศกศรร
ใจยังหวั่นหวั่น
คิดเรื่อยเปื่อยการ
  ไม่ได้โกรธใคร
ให้ใครสงสาร
ตัวฉันทั้งนั้น
วันนี้ฉันเบลอ
  บ้าไร้สาเหตุ
สังเวศพร่ำเพ้อ
ฉันชักเป๋อเป๋อ
 โอ้ยใครช่วยที...				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 กุมภาพันธ์ 2547 16:42 น. - comment id 221935

    มาช่วยรักษา
    ความบ้าให้หาย
    ให้เธอสบาย
    เหนื่อยกายไม่มี
    
    มาช่วยแวะเวียน
    มาเปลี่ยนวิธี
    ให้เธอสบายดี
    อย่างที่ฉันเป็น
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • tiki

    26 กุมภาพันธ์ 2547 17:50 น. - comment id 221986

    สงสัยจะขาดวิตามินเอ็มค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    27 กุมภาพันธ์ 2547 12:18 น. - comment id 222206

    จะบ้าอย่างไรไม่ว่าอย่าบ้ารัก
    มันจะชักตัวเราให้หัวหมุน
    เมื่อเกิดรักมากไปไร้การุณ
    ไม่หัวหมุนแต่ยังไร้ซึ่งเงินตรา.   อิอิ
    
                    แก้วประเสริฐ.
    
    เก่งมากบ้ายังรู้ตัว อิอิ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน