เพราะต่างคนก็ต่างจิตใจ ฉันไม่อาจบังคับใคร..ให้ห่วงใยฉัน ไม่อาจต่อรอง..เรื่องระหว่างความผูกพัน ก็แค่เพื่อนห่าง-ห่างเท่านั้น..ที่ฉันเป็น หากว่าใครสักคนที่เธอจะคิดถึง เป็นฉันได้ก็คงซึ้ง..มากกว่าแค่การมองเห็น แต่สิ่งที่ได้กลับมา..คือสายตาที่เยือกเย็น ไม่อาจก้าวเข้าเป็น..คนของหัวใจ.. ปล่อยให้เป็นอย่างนี้..คงดีกว่า ดีกว่าให้เธอเสียน้ำตา..เพราะฉันทำร้าย ลืมตัวว่าเป็นแค่เศษ..เศษของคนห่างไกล สิ่งนี้คงพอเตือนใจ..ไม่ให้ถลำเกิน มองเธอ..ด้วรอยยิ้มของคนพ่ายแพ้ คงไม่มีทางแก้..ก็แค่..เธอจะห่างเหิน ความรู้สึกเธอตอนนี้..เขาคงมีค่าเหลือเกิน ค่ามากพอที่เธอจะเมิน..ไม่หันมามองเรา ยอมให้จบแบบนี้..ก็ได้ แม้ว่าตอนสุดท้าย..ก็คือเราที่เศร้า เดินจากไปเงียบ-เงียบ..เดินเลียบรอยเงา ที่มันเต็มได้ด้วยความเหงา..รอให้เงารองน้ำตา..
26 กุมภาพันธ์ 2547 14:42 น. - comment id 221871
ยอมรับชะตากรรม ยอมรับชะตากรรม ช่างน่าสงสารจริง เขาคนนั้นก็ช่างใจร้าย มองคุณด้วยสายตาเยือกเย็น ลองมองมาที่เพื่อน ๆซิแล้วคุณ จะมีความสุข เพราะเพื่อนจะเป็นกำลังใจให้เราได้ ในทุก ๆเรื่อง เพื่อนพร้อมจะเช็ดน้ำตาให้คุณเสมอ
26 กุมภาพันธ์ 2547 14:46 น. - comment id 221872
:)
26 กุมภาพันธ์ 2547 14:50 น. - comment id 221874
คนอ่อนไหวไม่ได้หมายถึงคนขี้เหงา แค่บางครั้งมันทำให้มองฟ้าทรมานขึ้นหลายเท่ายามอ่อนไหว ไม่ต้องยิ้มให้ฉันหรอกถ้าไม่ได้ยิ้มจากหัวใจ แค่เธอแสดงออกถึงสิ่งที่เป็นข้างใน--ฉันว่านั่นแหละดี ฉันเองเข้าใจในอารมณ์นี้ของเธอ เพราะเคยเจอมากับตัวเองเสมอจนทุกวันนี้ เคยเหมือนกันนะที่วาดหวังจะเจอคนดีๆ แต่หลายครั้งที่เจ็บมาทุกทีเลยทำให้เข้าใจ
26 กุมภาพันธ์ 2547 14:51 น. - comment id 221875
เศร้าขนาดจนไม่มีผ้าซับน้ำตาเชียว โอออออออออออออออออออ๋ ... พี่เอาใจช่วยนะ.. ผลสอบเอ็นออกมาบอกพี่บ้างนะ
26 กุมภาพันธ์ 2547 15:04 น. - comment id 221880
เหอๆ ปลาวาฬสีน้ำเงินเปงกำลังใจให้นะคะ
26 กุมภาพันธ์ 2547 15:57 น. - comment id 221911
เป็นกำลังใจให้ในทุกอย่างเลยนะค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2547 16:13 น. - comment id 221916
อยู่กับรอยอารมณ์ที่หม่นไหม้ อยู่กับใจตอนผิดหวังนั่งอับเฉา มีน้ำตาไหลบ่าบนตาเรา มีแต่ความเศร้าเข้าครอบงำ ด้วยเพราะใจหลงใหลไปรักเขา เราจึงเศร้าด้วยใจเราไปถลำ หลงใกล้ชิดหลงผูกติดชิดน้ำคำ จึงต้องช้ำสุดกู่อยู่เดียวดาย *-*กลอนเศร้าจัง ผลสอบครั้งนี้ไม่ดีไม่เป็นไรค่ะ ครั้งหน้าแก้ตัวใหม่นะค่ะ เป็นกำลังใจให้น้องชายเสมอจ๊ะ*-*
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:25 น. - comment id 221962
รอให้เงารองน้ำตา ชอบอ่ะๆ คราวหน้าจะร้องไห้กับเงาให้เงารองน้ำตาบ้าง
27 กุมภาพันธ์ 2547 02:52 น. - comment id 222138
อย่าให้เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเทียนเลย.........สาธุ
27 กุมภาพันธ์ 2547 12:40 น. - comment id 222214
จะยอมให้จบแบบนี้เหรอ แล้วตัวเธอก็ต้องเจอแต่ความเศร้า ไม่หาทางที่ดีกว่านี้ล่ะ คงมีให้เลือกเอา จบแบนี้มันก็มีแต่เศร้าด้วยกัน..
27 กุมภาพันธ์ 2547 13:31 น. - comment id 222234
เราขอเป็นอีกคนที่ให้กำลังใจนายนะ... แต่งกลอนเพราะดีจ๊ะ...
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:53 น. - comment id 222270
ไม่เป็นไรหรอกกวาง.....ชีวิตไม่สิ้นหวัง..ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันเสมอ..จ้า
28 กุมภาพันธ์ 2547 00:35 น. - comment id 222454
ขอบคุณมากนะครับ ทุก ๆ คน โฮ..ซึ้ง... น้ำตาไหลพราก ๆ ... ขอบคุณนะครับ อิอิ อ่านหนังสือคนเอ๋อแล้วเรา...*-*