ในความว่างเปล่าของหัวใจ ไม่มีสิ่งใดนอกจากความเงียบเหงาและโหยหา เคยคิดว่าความรักเธอคือสิ่งเดียวที่อยู่กับฉันตลอดมา แต่วันนึงฉันกลับได้รู้ว่าความรักนั้น มันไม่เคยมีอยู่จริง เหงา..เมื่อได้รู้ว่าทุกอย่างก็แค่ฝัน และในความเป็นจริงนั้นก็ดูเหมือนจะโหดร้ายไปทุกสิ่ง ความปวดร้าวเปรียบเสมือนเพื่อนคนนึงที่เค้ารักเราจริง เพราะไม่เคยจะทอดทิ้งหรือจากไกลไปจากฉันสักนาที เพ้อ..ฉันทำได้เพียงแค่เพ้อ ทำเหมือนว่าทุกวันนี้ยังมีเธอเคียงข้างอยู่ตรงนี้ สักวันหนึ่งเธอจะกลับมารักฉันเหมือนเช่นที่เคยมี หลอกตัวเองอยู่อย่างนี้เพราะไม่อยากรับรู้ความเป็นไป ฝัน..อยากจะฝันอยู่อย่างนี้ไม่ยอมตื่น หากความจริงทำให้ฉันต้องทนฝืนจนแทบยืนไม่ไหว ยิ่งความจริงทำให้ฉันต้องเจ็บปวดรวดร้าวสักเพียงใด ฉันก็ยิ่งอยากหลับไหลไม่อยากตื่นเพื่อรับรู้ความจริงนั้นอีกเลย
24 กุมภาพันธ์ 2547 17:44 น. - comment id 220803
เศร้าเมื่อรู้ว่าทุกอย่างก็แค่ฝัน ไม่มีวันที่จะเป็นจริงในทุกสิ่ง เห็นและรู้อยู่ทุกเวลาที่เป็นจริง คือเธอทิ้งรักจากไปให้ไกลกัน *-*กลอนไพเราะและสวยงามมากเลยค่ะ*-*
24 กุมภาพันธ์ 2547 17:51 น. - comment id 220807
เหงาเมื่อรับรู้ความจริงว่าคงทำได้แค่ฝัน เพ้อถึงเธอทุกคืนวันอยู่อย่างนี่ ฝันถึงคนที่ไม่เคยไยดี ทำไมถึงเป็นอย่างนี่ทั้งที่เธอไม่รักกันเลยฉันเข้าใจ เพราะมากค่ะ แวะมาทักทาย
24 กุมภาพันธ์ 2547 18:15 น. - comment id 220818
นิยายรัก นักฝัน บรรจงแต่ง บทแสดง โฉมตรู เคียงคู่ฉัน สานถักทอ สายใย ร่วมใจกัน แม้ให้ได้ แค่ฝัน ฉันพอใจ
24 กุมภาพันธ์ 2547 18:56 น. - comment id 220829
ว้า....เศร้าจัง ซอนย่าแต่งแบบเศร้า ๆ แบบนี้ไม่ได้แน่ค่ะ ขัดกับบุคลิกอย่างแรง กลอนเพราะจังค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2547 19:53 น. - comment id 220852
เขียนได้เข้าถึงอารมณ์จริงๆ หมึกมรกต :)
24 กุมภาพันธ์ 2547 21:06 น. - comment id 220869
: ) ก็ไม่ได้ทำร้ายใครนี่
24 กุมภาพันธ์ 2547 23:37 น. - comment id 220940
มาพบกับฉัน ในฝันดีกว่า ฝันนั้นจะพาให้สุขสดใส ลืมชีวิตเมื่อตื่นชื่นใจ มาพบคนใหม่ในฝัน..... อิอิ จำไม่ได้แล้วเพลงอะไร
25 กุมภาพันธ์ 2547 10:09 น. - comment id 221015
เล่ ในฝันเธอมีฉันบ้างไหม เคยรับรู้ได้รึป่าวถึงความห่วงหา รู้สึกไหม ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งคิดถึงตลอดเวลา โดยเฉพาะยามที่เธออ่อนล้า เธอยังมี...ยังมีฉัน
25 กุมภาพันธ์ 2547 10:20 น. - comment id 221020
เหงาจริงๆค่ะ มาเป็นเพื่อนคนเหงา..
25 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น. - comment id 221149
แสนอ้างว้าง ข้างกาย ไร้คนคู่ ไม่เคยรู้ ความเหงา เศร้าแค่ไหน มันร้าวรวด ปวดจิต คิดอยากตาย อันเหงาใจ แสนเจ็บ เหน็บทุกครา ยามแหงนขึ้น มองฟ้า ข้าช้ำจิต มองเห็นดาว แนบชิด สนิทฟ้า มันส่องแสง เริงรื่น ชื่นชีวา หากแต่ข้า ไร้รัก หนักหัวใจ ยามมองดู คู่รัก น่าอิจฉา สองกายา จับมือ ถือกันไว้ ข้าก้มมอง สองมือข้า มันน่าอาย เพราะไม่มี มือใด ให้จับกัน ยามมองปลา ในน้ำ ช้ำอีกแล้ว ไม่อาจแคล้ว การเกี้ยว ให้เสียวขวัญ สองมัจฉา คละเคล้า พัลวัน เหม่อมองหา ข้างกายนั้น วุ่นวายใจ เห็นนกแก้ว แว่วเสียง สำเนียงเรียก เสียงกู่ก้อง ร้องเพรียก สำเหนียกได้ มันร้องว่า ไม่มีแฟน แค้นหัวใจ แหมมันน่า ฆ่าให้ตาย ร้ายจริงจริง รอแล้วรอ ยอดยา มาแก้เหงา ขอเพียงเงา ก็ได้ แม่ยอดหญิง อย่ามัวรอ ให้ใจท้อ อย่าประวิง หากรักจริง เชิญสมัคร พรักพร้อมใจ
25 กุมภาพันธ์ 2547 14:17 น. - comment id 221168
รักและเข้าใจน้องน้อยเสมอมานะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ดวงใจสวยใสงดงาม ได้สมหวังในเร็ววัน ด้วยชื่นใจที่ไม่พรากลาไปไหนนานอีก รัก..เสมอมา
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:59 น. - comment id 221301
กลอนชวนเหงามากครับ *-* ยิ่งเหงาเข้าไปใหญ่เลยเรา...*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:35 น. - comment id 221364
อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์ค่ะ แต่งอีกๆๆนะคะ นี่คือเหงา..นี่แหละเหงา......^__^
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:36 น. - comment id 221366
เศร้าจังค่ะ ปกติเราก็ชอบกลอนประเภทนี้ มันโดนใจดีค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:53 น. - comment id 221389
ความเหงาใจใครเล่าเขาจะรู้ ความหดหู่ใจเราเล่าเขาจะเห็น ความชอกช้ำในหัวใจที่กระเด็น ความไม่เห็นในหัวใจให้เขาจริง รักแรกนั้นพลันบรรเจิดประสบรัก รักนำชักพาลทะลักมอบแก่เขาทุกสิ่ง รักของเราเขาไม่รักใจเราสุดประวิง รักจริงจริงแต่ทุกสิ่งผันไปใจเหงาจริง. แก้วประเสริฐ. เห็นใจมากครับ.......ความเหงานี้แสนทรมานใจจริงๆ
25 กุมภาพันธ์ 2547 18:02 น. - comment id 221401
ชอบจัง........ไม่เคยผิดหวังที่มาอ่าน
26 กุมภาพันธ์ 2547 08:04 น. - comment id 221711
..เรน..อรุณสวัสดิ์..พี่เล่นะคะ.. ..แบบ คิดถึง..
27 กุมภาพันธ์ 2547 13:55 น. - comment id 222237
ชอบค่ะ..
27 พฤษภาคม 2547 16:59 น. - comment id 275368
ชอบคับ แวะมาทักทาย
27 พฤษภาคม 2547 16:59 น. - comment id 275369
ชอบคับ แวะมาทักทาย