๏ ที่อยากจำย้ำตนให้ทนท่อง แต่สมองเสมือนเลอะเซอะสับสน ครั้นได้หน้าผวาอกหลังวกวน ราวเล่ห์กลร้ายแกล้งพลิกแพลงกลาย ในวันนี้ปีก่อนตอนเย็นย่ำ เคยเอ่ยคำอ้างคืนเหมือนกลืนหาย คำเคยไขกระไรนิอธิบาย เถิดโฉมฉายช่วยชี้พี่ลืมความ ครั้นอยากลืมอยากเลือนก็เหมือนแกล้ง กลับทิ่มแทงฤทัยหนักดังยักหนาม ให้เจ็บแสบแปลบทรวงทุกห้วงยาม ยากหักห้ามให้หยุดเลิกขุดที ครั้งพี่ลืมของขวัญวันเกิดเพื่อน น้องย้ำเตือนตระหนักตามสักขี จนพ้นวันนั้นมาสิบห้าปี ยังจ้ำจี้จ้ำไชไม่เลิกรา อยากให้จำย้ำตนพี่ทนท่อง สร้างสมองเหมือนสมุดจุดเรขา ทุกเรื่องราวคราวผ่านพ้นกาลมา มีคุณค่าควรมอง.... เรื่องสองเรา ๚ะ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗
วฤก 24 ก.พ. 2547 09:31 น. - ID 47350 
897
3
0
24 กุมภาพันธ์ 2547 12:05 น. - comment id 220556
: ) น่ารักจังค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2547 12:16 น. - comment id 220564
เห็นด้วยกะละอองน้ำ และก็ชมคุณวฤกเหมือนเดิม
24 กุมภาพันธ์ 2547 15:58 น. - comment id 220713
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
