ฉันผิดตรงไหน ที่เกิดมาพร้อมเงินทองมากมายของพ่อแม่ ผิดตรงไหนที่บ้านฉันใหญ่กว่าคนที่ฉันแคร์ ผิดตรงไหนที่นอนห้องแอร์และมีชีวิตอย่างสุขสบาย ในขณะที่เธอยากจนมาตลอด ในขณะที่เธออยู่ในอ้อมกอดของบ้านฝาไม้ ในขณะที่เธอนอนมุ้งและมีชีวิตที่ยากยุ่งมากมาย ฉันผิดตรงไหน ฉันผิดอะไร ที่เราต่างกัน ในเมื่อต่างไม่มีใครเลือกเกิดได้ อย่าเอาฐานะที่ต่างออกไปมาปิดกั้นหัวใจอย่างนั้น นอกเสียจากว่าเธอเพียงหาข้ออ้างว่าเธอไม่รักกัน ก็บอกมาเถอะ บอกฉัน ว่าหัวใจเธอปิดกั้นสำหรับเรา นิยามกลอน เธอเคยบอกไว้คนเรารักกันแต่มันก็ต้องกินข้าว เธอคงไม่รู้จักพลังแห่งรักพลังที่จะทำทุกอย่างเพื่อคนที่รัก เพื่อมีความสุขกับคนที่รัก เธอคงไม่รู้จักพลังของสิ่งที่เรียกว่ารัก สิ่งที่ฉันสงสัยว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ฉันได้รับจากเธอ
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:35 น. - comment id 220328
คนเรารักกันแต่มันก็ต้องกินข้าว คุณคิดยังไงกับคำพูดนี้บอกที
23 กุมภาพันธ์ 2547 23:31 น. - comment id 220382
คนเรารักกันแต่ทุกวันต้องกินข้าว แต่ก็ใช่ว่าจะต้องสร้างรอยร้าวในรักนั้น เมื่อรักก็ต้องยอมจะฝ่าฝัน แม้ข้าวก็แบ่งปันให้กันกิน *-*คิดว่าคนทุกคนต้องทานข้าวนะเป็นเรื่องจริงค่ะ แต่เราสามารถอดมื้อกินมื้อเพื่อคนที่เรารักได้เสมอเช่นกัน หรือคุณว่าไงค่ะ อิอิ*-*
23 กุมภาพันธ์ 2547 23:32 น. - comment id 220383
อ้อลืมบอกไป กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากนะค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2547 00:51 น. - comment id 220420
มีความหมายสุดๆๆ ในเมื่อคนเราเลือกเกิดไม่ได้ เราก็ย่อมไม่รู้อะไรที่มันจะตามมา