คล้ายร้อยเรียงสานเม็ดทรายเป็นสายรุ้ง เหมือนเก็บหมอกที่หลอกฟุ้งกลางทุ่งหญ้า เปรียบแล้วดั่งนั่งนับดาวที่พราวตา ไร้เรื่องราวจะกล่าวค่าสักนาที โลกใบนี้มีความจริงสิงในฝัน เลิกดื้อแพ่งดื้อรั้นกันแค่นี้ เลิกเก็บหมอก..รู้ไหมว่าทรายมี นายรู้ดีทรายกองนี้มีตัวตน อย่าสลัดศรัทธาแห่งความฝัน เพียงแต่ลองมองมันด้วยเหตุผล เลิกไขว่คว้าสิ่งหน้าเบื่อมาเจือปน ให้ฝันนั้นมั่นอยู่บน..ถนนความจริง
21 มีนาคม 2544 14:21 น. - comment id 708
เลิกเก็บหมอกมันไร้ความหมาย..ลองหันกลับมามองทรายที่มี ชอบท่อนนี้จังถ้าเป็นคนอื่นแต่งกลอนนี้ให้ตะวัน งั้นเราก็ขอที่จะเป็นเม็ดทรายที่ตะวันหันมามองแล้วกัน
18 เมษายน 2544 16:55 น. - comment id 1412
อืมม์..กลอนบทนี้เราเพิ่งเห็นแฮะเพราะดีนะทำไมเขาไม่รวมผลงานเราบ้างน๊าอุตส่าห์ส่งมาแจมตั้ง3อัน...หุหุ