คืนวันอันเดียวดาย ที่ฉันเคยร้องไห้...อยู่อย่างอ้างว้าง ขาดความอบอุ่น...ที่ครุกรุ่นบนเส้นทาง เหงาใจในคืนร้าง...กับความรู้สึกทีอ่อนบางอย่างเงียบงัน แต่เมื่อได้เจอเธอ ในโลกที่เคยไหวเพ้อ...ก็เริ่มเปลี่ยนผัน เธอเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตและคืนวัน ให้ยิ่งยามฉันสบตาเธอนั้น...ก็รู้สึกว่ามันอุ่นใจ เพราะรู้ว่าเราสองนั้น ไม่ว่าจะเจอทุกข์ร้อยพัน...ต่างก็เชื่อมั่นว่าจะไม่หวั่นไหว จะดูแลกันและกัน...ก้าวผ่านเรื่องราวเหล่านั้นไป แม้ล้มลุกคลุกคลานเพียงใด...ก็ยังเป็นกำลังใจให้กันและกัน หากว่าฉันไม่เจอเธอ ฉันก็คงตกอยู่กับความเพ้อเจ้อ...และสิ่งที่เพ้อที่ไฝ่ฝัน โลกนี้คงว่างเปล่า...และแต่ละเช้าคงเงียบงัน ฉันคงไม่สามารถรู้ว่าความรักนั้น...มันงดงามมากเพียงใด จากนี้ไปเราจะเดินไปด้วยกัน ร่วมกันฝ่าฟัน...อุปสรรคที่ขวางกั้นเพื่อวันใหม่ จุดหมายปลายทาง...ก็คงไม่ร้างเกินความห่างไกล และสองเราก็พร้อมจะก้าวไป...*ด้วยความรักความห่วงใยที่เราต่างมี*...
22 กุมภาพันธ์ 2547 09:51 น. - comment id 219514
..อบอุ่น..มากเลยคะ.. .. ขอเรน.. ไปแอบแต่งก่อนนะ.. ..แบบว่า ..อยากเป็นคนแรก..นะคะ..อิอิอิ.. ..แค่แป๊ป..เดี๋ยว.. ...
22 กุมภาพันธ์ 2547 09:54 น. - comment id 219515
อิอิ...:) ขำน้องเรนค่ะ เขียนกลอนได้ดีจังค่ะ 6184 - พู่กันของหูกวาง
22 กุมภาพันธ์ 2547 11:43 น. - comment id 219576
รัก....คือความยิ่งใหญ่ มีทั้งห่วงใยและเชื่อมั่น ตราบใดที่เรายังมีใจให้กัน แม้ความฝันอยู่แสนไกล..ไม่เคยกลัว ....................................................... แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะมาก ความหมายดีด้วย.....
22 กุมภาพันธ์ 2547 11:45 น. - comment id 219578
กลอนเพราะมากเลยค่ะ ชอบสุด สุด
22 กุมภาพันธ์ 2547 12:25 น. - comment id 219607
เมื่อเราได้เจอกัน ทุกทุกวันช่างมีความหมาย และเราจะเคียงกันไปไม่เดียวดาย และจะไม่ขาดหายไปจากกัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะน้องชาย พี่ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
22 กุมภาพันธ์ 2547 13:07 น. - comment id 219632
(^__^)
22 กุมภาพันธ์ 2547 14:21 น. - comment id 219682
อย่าห่วงหรือสงสัย อย่าหวั่นไหวในความรู้สึกกับฉัน ต่อให้อุปสรรคจะสักกี่ร้อยพัน ฉันก็ยังตั้งมั่น .. อยู่เคียงข้างเธอ เธอจะยังมีฉันคอยอยู่ใกล้ๆ มีทุกๆ กำลังใจให้เธอเสมอ ใต้แสงตะวันแม้ไม่มีใครให้พบเจอ ฉันยังมีน้ำในหัวใจอย่างล้นเอ่อ .. คอยชโลมเธอให้ชุ่มเย็น .. ** แก้มมาทักทาย พู่กันของหูกวางค่ะ กลอนหวานจัง **
22 กุมภาพันธ์ 2547 14:56 น. - comment id 219719
แวะมา ..*ด้วยความรักความห่วงใยที่เราต่างมี*... ขอยืมคำนี้หน่อยน่ะ... น่ารักดีจ๊ะ...
22 กุมภาพันธ์ 2547 15:02 น. - comment id 219727
จะเขียนด้วยอ่รมณ์ก็ตาม มาอ่านแล้วไม่ผิดหวังเลย.....ชอบครับ
22 กุมภาพันธ์ 2547 22:09 น. - comment id 219897
สองมือประสานมั่น ร่วมแรงกันสู่เส้นชัย ความหวังกำลังใจ สู้ผองภัยไม่หวาดกลัว
23 กุมภาพันธ์ 2547 00:30 น. - comment id 219976
อ่านแล้วเหงาจังนะครับหูกวาง ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วอ่ะแล้วจะมาทักบ่อยๆนะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 09:14 น. - comment id 220026
*****คุณเรน...ขอบคุณมากนะครับ นอ้งสาวที่น่ารัก *****คณทิกิ...ขอบคุณพี่ทิกินะครับ *-* *****คุณเมจิค...ขอบคุณมากนะครับ *****คุณ FOR_U...ขอบคุณมากนะครับ คุณชอบผมก็แสนดีใจ อิอิ *****คุณผู้หญิงไร้เงา...แหม่พี่หญิง...แล่นซะไม้ยมกขาดตลาดเลยนะครับ อิอิ ล้อเล่นครับ อิอิ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ *****คุณเจ๊คนสวย...ขอบคุณมากนะครับ อิอิ *-* *****คุณแก้ม...ป่อง...ขอบคุณมากนะครับ กลอนของคุณก็หวานนะครับ *-* *****คุณภูตะวัน..ตะวันรอน...มันเป็นประโยคสื่อว่ายังยินดีที่จะอยู่ใต้แผ่นฟ้าเดียวกัน.....*ด้วยความรักความห่วงใยที่เราต่างมี*... นะครับ *-* *****คุณแทนคุณแทนไท...ขอบคุณมากนะครับ ชอบจังเลยครับ คำนี้ ทำให้ผมมีกำลังใจมาก ...*มาอ่านแล้วไม่ผิดหวัง* เนี่ยครับ ปลื้ม... *****คุณชัยชนะ...ขอบคุณพี่ชัยมากนะครับ *-* *****คุณมันส์ฝรั่ง...ไม่ตอ้งเหงาหรอกเพื่อน เราก็ยังอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนนี่นา...*-*
23 กุมภาพันธ์ 2547 09:47 น. - comment id 220036
มาทักทายคุณพู่กันหูกวาง อ่านแล้วซาบซึ้งอะ ไม่มีไรจะบรรยายคร้า
23 กุมภาพันธ์ 2547 10:08 น. - comment id 220040
*****คุณsun strom...ขอบคุณมากนะครับ อิอิ มาทันพอดีเลยนะครับ *-*
24 กุมภาพันธ์ 2547 14:49 น. - comment id 220661
อะๆช็อกแล็ตมาช้าเรื่อยเลย ขอก้าวไปด้วยคนนะคะ *กลอนเพราะจัง
24 กุมภาพันธ์ 2547 15:13 น. - comment id 220680
จ้า....มาทันนะครับ อิอิ ยินดีเสมอนะ ช๊อกโกแลต *-*