สับสนวุ่นวาย หัวใจประหม่า ร้อนรนแทบบ้า น้ำตาหลั่งริน ดึงดันฉันเหงา ปวดร้าวทั้งสิ้น ไร้คนยนยิล ฉันสิ้นกำลัง หมดแรงหมดใจ หมดในความหวัง ฝันเริ่มเลือนลาง หนทางมืดมน เดินไปท้อไป จิตใจวกวน ก้าวย่างครั้งหน ทุกข์ทนทรมาน อ่อนแอใช่มี สุดที่สังขาร แต่ทนมานาน ขอร้องให้ที อยากร้องออกมา น้ำตาตัวดี รวดร้าวอย่างนี้ มีใครเข้าใจ มือไม้อ่อนล้า แทบบ้ารู้ใหม หมดแล้วหมดใจ ไร้แรงก้าวเดิน...
19 กุมภาพันธ์ 2547 12:03 น. - comment id 218254
ลุกขิ้นเถิดหนา นะคะคนดี ตรงนี้ยังมี ฉันอยู่ทั้งคน จะคอยเป็นเพื่อน จุนเจือเกื้อหนุน จะคอยค้ำจุน ในความทรงจำ /*/สู้ต่อไปนะคะอย่าท้อถอย เป็นกำลังใจให้เสมอ
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:51 น. - comment id 218294
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ สู้นะลุกขึ้นเถอะ ถ้าเธอจะต้องเจอะเจอกับปัญหา เธอรู้ไหมอุปสรรคนานา เธอไม่เคยต้องฟันฝ่าลำพัง เธอยังมีฉันอยู่ และพร้อมจะสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง ขอเพียงเรามีกัน อุปสรรคไม่สำคัญเชื่อฉันเธอ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:19 น. - comment id 218317
มาเป็นแรง ก้าวเดิน เพลินให้เจ้า จงสู้เขา อย่าท้อ หนอเถิดหนา ไร้แรงเดิน แต่เพลิน ในอุรา ก็เพราะมา ร่ายกลอน วอนเห็นใจ
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:13 น. - comment id 218354
เกิดเป็นมนุษย์สุดยากลำบากจิต ไหนต้องคิดถึงตัวเราแลรอบข้าง ทางนั้นฝ่าฝันลำบากทุกทิศทาง ขออย่าหมางหมั่นอดทนสู้สู้ต่อไป ขอเอากำลังใจมอบให้แรงใจสู้ อย่าหดหู่ย่อมทางอันสุดผ่องใส ก้าวแรกพลาดมีสองไม่เป็นไร เหตุไฉนมาท้อแท้แต่บทกาล แก้วประเสริฐ. แก้ว....ขอเอากำลังใจช่วยทางเดินโลกนี้มิได้โปรยด้วยดอกกุหลาบหอม หากต้องตัวเราที่จะเอากุหลาบหอมโปรยนำทางให้แก่เราเอง.นะจ๊ะคนดี....สู้ สู้ สู้ ...สามคำนี้ท่องให้ขึ้นใจจ๊ะ.
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:35 น. - comment id 218397
มาจูงมือคนดี..เดินไปด้วยกัน
22 กุมภาพันธ์ 2547 00:00 น. - comment id 219364
สุ้นะคะยังมีเราเป็นกำลังใจให้นะ