ด้วยฉันต้องทดแทน

โปษยาเรมุส

มีเธออยู่ข้างกาย  ค่อยคลายความหมองหม่น
ก้าวฉันที่ร้อนรน    ยังมีเธอดูแล
  ขอบใจจากใจหนึ่ง   ซาบซึ้งสุดสุดแท้
จะรักไม่ผันแปร    เชื่อฉันโปรดมั่นใจ
   แม้เป็นแค่มดน้อย  จะคอยทดแทนให้
บุญคุณลืมไม่ได้   อยากให้ช่วยรับฟัง
  อย่าเลยอย่าเกรงใจ  โปรดให้ฉันมีหวัง
ทดแทนต่อกันบ้าง   เพราะเรายังมีเรา...				
comments powered by Disqus
  • ardin

    19 กุมภาพันธ์ 2547 11:43 น. - comment id 218245

    ฉันยืนอยู่ตรงนี้..ขอคนดีมายืนใกล้
    ฉันรออยู่ไม่ไกล..ให้เธอฝากหัวใจกัน
    ฉันคอยอยู่ที่นี่..เดินมาหาความสัมพันธ์
    ก่อเกิดในในฉัน..เป็นพี่น้องกันเสมอไป
    
    /*/ว้าว กลอนน่ารักจังเลยคะ ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ แล้วจะแวะมาทักทายกันบ่อยๆคะ ฝากกลอนนี้ไว้ด้วยนะคะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น. - comment id 218287

    อย่าเลยอย่างเกรงใจ
    ในสิ่งใดที่ให้นั้น
    ด้วยเพราะเราผูกพัน
    พี่น้องกันฉันมั่นใจ
    
    อย่าเลยอย่าคิดมาก
    อย่าลำบากในสิ่งใด
    ทุกอย่างมอบจริงใจ
    ให้เพื่อนไว้ด้วยใจจริง
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • tiki....unlogged-on

    19 กุมภาพันธ์ 2547 15:10 น. - comment id 218353

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน