เจ็บจำนานเนิ่นเกินกำหนด... โศกสลดชะตากรรมใครทำเจ้า... ใจคงเจ็บบอบช้ำระกำเนา... ในความเศร้าไม่มีเพื่อนไว้เตือนจำ จึงเดียวดายหายห่างไปทางอื่น ทิ้งวันคืนเขลาขลาดพลาดถลำ ได้บทเรียนประจานการกระทำ ความบอบช้ำตอกย้ำเพลงน้ำตา นับแต่นี้ไม่มีใคร...ไม่มีรัก เหลี่ยมมุมหักชีวิตวายหายคุณค่า จะไปไหนทั่วแคว้นแดนพสุธา ถูกตีตราเป็นคนเถื่อนที่เพื่อนเมิน จะแก้ตัวกลับใจได้ไหมหนอ อยากร้องขออย่าร้างอย่าห่างเหิน ขอโอกาสอย่าเห็นเป็นส่วนเกิน อยากจะเดินร่วมทางอย่างเคยมา หากจะย้อนเวลาคืนมาได้ จะดับไฟแห่งกิเลสเหตุริษยา ประคับประคองทางแห่งเพื่อนเตือนชีวา อนิจจา..มาคิดได้...ก็ไร้ทาง...
มารแมงมุม 19 ก.พ. 2547 10:43 น. - ID 47044 
1339
2
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:42 น. - comment id 218286
หากจะย้อนเวลาคืนมาได้ คงแก้ไขสิ่งผิดที่ติดค้าง แต่เวลาไม่ย้อนตอนอับปาง และทุกอย่างก็เหมือนคล้ายได้บทเรียน *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ แต่งเก่งจังเลยค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:06 น. - comment id 218349
เขียนงามหักเหลี่ยมได้หลอมละมุนมากค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 21:02 น. - comment id 218490
ขอหักอก หักใจ ลงเสียบ้าง ด้วยหักหลัง เรื่องราว คราวหักเห หักโหมไป ใจช้ำ ทำพังเพ ขอโอเค หักล้างผิด ไม่ติดใจ
20 กุมภาพันธ์ 2547 13:29 น. - comment id 218695
อยากให้คนอื่นได้อ่านบทนี้จังเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
