ในหนทางของคนสองคน บางครั้งก็มืดมน ทำให้อ่อนล้า ต้องปรับตัวเข้าหากันตลอดมา ทั้งที่ไม่เคยรู้ว่า ใจตัวเอง คิดยังไง อาจจะเป็นเพราะความใกล้ชิด แต่ไม่เคยสักนิด ที่จะเข้าใจกันได้ ทั้งที่สองคนต่างความต้องการ ต่างจิตใจ อีกคนชอบที่จะก้าวไป ตามใจปรารถนา ในที่อีกฝ่าย ชอบจมปรักอยู่กับที่ ความอ่อนแอ ถมทวี ให้โหยหา สุดท้ายทั้งสองคนต่างต้องเลิกลา ดีกว่าต้องทนเสียเวลา ในวันข้างหน้าอีกต่อไป สุดท้ายต่อแต่นี้ เราคงจบ ขอให้ต่างฝ่ายต่างพบกับใครคนใหม่ คนที่มีความเหมือน และตรงตามที่วาดหวัง และตั้งใจ คนที่เราต่างฝันใฝ่ ให้ต่างฝ่ายต่างเป็นไปตามที่ใจเราต้องการ. . .
18 กุมภาพันธ์ 2547 16:56 น. - comment id 217914
ไม่รู้จะแต่งกลอนอะไรดี ได้เท่านี้แหละค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2547 20:22 น. - comment id 218011
แนวความคิด ทิศทาง ที่แตกต่าง จึงเลือนราง เข้าหากัน ไม่ค่อยได้ ช้ำวันนี้ ดีกว่าช้ำ วันต่อไป เริ่มต้นใหม่ ทิศทางใจ ให้ตรงกัน
19 กุมภาพันธ์ 2547 02:07 น. - comment id 218152
ด้วยนิสัยต่างกันนั้นแสนมาก จนต้องพรากจากใจให้ไหวหวั่น ไม่สามารถใกล้ชิดสนิทกัน ทั้งที่เกิดความผูกพันนั้นในใจ เพราะตัวเธอและตัวฉัน มีความแตกต่างกันจนหวั่นไหว เธอชอบเที่ยวสนุกอยู่ร่ำไป ส่วนฉันก็ทำอะไรเอาแต่งาน *-*กลอนบทนี้เนื้อหาโดนความรู้สึกมากเลยค่ะ ชอบมากนะค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 18:53 น. - comment id 218446
ขอบคุณกวีทุกคน ที่คอยปรอบโยนให้คลายเหงา มีความสุข ทุกข์ ก็บรรเทา ใช้บทกลอนของเราแทนใจกัน ขอบคุณ พี่ชัย กับพี่ตูนมากค่ะ ที่มาให้กำลังใจเสมอๆ เบนนี่