http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=774 ดวง..รจนาเรื่องนี้.... ด้วยน้ำตาหลั่งรินถวิลรักอย่างสุดซึ้ง คลอคะนึงไปกับบทเพลงไทยเดิม*นางครวญ* ที่กำลังบรรเลงโหยไห้ โหยหา รอท่านางใจนางในฝันสวรรค์หวานสักคน ดวงฟัง.. *นางครวญ นกขมิ้น ลาวดวงเดือน* แล้วดวงใจ ราวพรายพลัดจากทรวง ค่อยค่อยร่วงลอยละลิบ ผ่านทิวทิพย์เมฆ สู่วิเวกหวานร้อยรัดรึง อย่างโศกซึ้งในห้องหัวใจหวานเศร้าหนาวเหน็บ เสมือนดั่ง..วันวานยังหอมกรุ่น หอมกอบกำละมุนอยู่ในหอมห้วงแห่งดวงใจรัก.... เสียงระนาดบาดใจ เสียงหวานใสไพเราะราวแก้วกระจ่างงาม ตามก้องมาเสนาะในใจถึงนาทีนี้... *โหมโรง* ดวงดูหนังเรื่องนี้ ด้วยใจดวงดายเดียว ลำพัง นั่งซึ้งซ่านประทับใจ น้ำตาไหลระรินพรั่ง ไร้อกใครซุกซบระบาย หัวใจและร่างราวโลดแล่น ลงไปในแผ่นฟิล์มเป็นหนึ่งเดียว ราวลงไปนอนเกลือกกลิ้งกลางกอข้าวเขียวไพล ที่กำลังแตกช่อไสว..ตั้งท้องรวงเรียว..รอเคียวคม กับพระเอกนัยน์ตาโศกตรม กระชากใจ ที่กำลังสิ้นไร้ใจแพ้ใจสิ้นท่า นอนแหงนเงยมองฟ้า แลลอดผ่านกิ่งไกวไหวพลิ้วของดงมะพร้าว ราวกับบ้านเกิดดวงที่เกาะ ที่เกี่ยวเกาะใจดวงมานานช้า มาช้านาน และละเมอแทบเป็นบ้าตามพระเอกไป กับแสงเทียนพร่างในโบสถ์ร้างคร่ำ กับดำดื่มงามล้ำค่าใจ กับพระพุทธรูปองค์โตที่เป็นฉากหลัง ให้ยิ่งเศร้าซึ้งใจสุดทนในกมลงามเงียบนี้ ดวงรานร้าวเศร้าใจกับฉากนี้ ที่พระเอกศรยอมทรุดตัวลงแพ้พ่าย เสียงระนาดของขุนอินทร์ ที่ตามมาหลอกหลอนเย้ยไยไพมิรู้สิ้น ให้พ่ายใจ ให้ถอดใจ ถึงกับยอมใส่ตรวนในมือถือไม้ระนาด ฝึกบรรเลง กระหน่ำย้ำแหลกใจสุดทานทน และอีกฉากที่ดวงเททุ่มใจ ถอดใจเฉกกัน เข้าไปในฉากฝัน อยากรับบทเป็นนางเอกเสียเอง ที่ห่มสไบงาม รัดเนินเนื้อนุ่มนวลแน่นนุ่งโจงกระเบน กำลังเก็บละออช่อดวงดอกลั่นทม ใต้ราวกิ่งพราวขาวละมุนไหว แตกช่อใจแทงช่อรักกลางดวงใจพระเอก ที่กำลังบรรเลงซอครวญเคล้า ราวหวานตรมระทมทับทอดใจ หวนไห้ หานาง.. เป็นเหว่ว้า กระชากใจ ผ่านนัยน์ตาดวงนอกจอ ที่กำลังคิดกำลังอยากพร่างพ้อเพ้อ ด้วยแสนคิดถึงใครบางคนแทน ผ่านพราวดอกดวง ที่กำลังควงพลิ้ว ปลิดปลิวปลอยลอยลงสู่สายชลเบื้องล่าง น้ำตาดวง ร่วงแล้ว ก็ร่วงอีก กับฉากเทิด..ผู้รู้คุณรู้ค่ารู้กตัญญูรักครู เข้าใจจิตวิญญาณครูยิ่งชีวิต ยอมแม้เสี่ยงชีวิต กลับไปเอาระนาดคืน เป็นฉากตอนที่ตอกตรึงซึ้งใจจำประทับใจ ในน้ำใจจงรักผ่านจากรุ่นพ่อสู่ลูกอีกรุ่นและ ยังกรุ่นหอมในสำนึกเข้าใจ ดังหลอมละลายเนื้อใจมาด้วยกันตั้งแต่ยามเยาว์ ฉาก..ศิษย์เอกยอมปลิดชีวิต ยอมตาย เพราะมือพิการใช้การไม่ได้ ตีระนาดไม่ได้อีกต่อไป และไม่มีพลังจะอยู่สู้โลก โดยปราศจากมือที่จะได้ใช้บรรเลงเพลงรักระนาด ***** มากฉากตอนสะท้อนรักเสียสละใจเพื่อไทย.. ความยิ่งใหญ่ที่สอนใจผู้รักงามเงียบสงบสมถะ ให้ค้นพบความสุขล้ำลึก ผ่านละคอนย้อนสอนใจตัวและใจดวงเสียจริงๆ ดวง...นิ่งงันฝันเศร้า..ดูด้วยเหว่ว้า.. ด้วยดวงใจ..เหลียวหา.. อยากมีใครสักคนมาเคียงข้างดู ได้ซุกอกร่ำไห้ได้กระซิบคำหวานฝากไว้ ถึงดำดื่มจิตวิญญาณเสมือนเสมอกัน ใครกันละหนอที่ดวงละเมอหลงเพ้อ หลงฝัน เก้อทั้งยามหลับยามตื่นขื่นทรวงยับ ราวเดือนดับในดวงใจ เขา เพียงเคยฝันฝากใจในฟ้าระยับ ให้ดวงจักมองเพียงดาวประจำเมืองเรืองรุ่งยามคะนึงหา ที่ดูไกลตาสุกสกาว หากใกล้ใจเศร้าสุกปลั่ง... ในห้วงหวังห้วงหาว และไม่ว่ากี่คราคราว จะเศร้า ซึ้งสุข ดวงได้แลกใจแบ่งปัน ได้ฝันไกล ให้หัวใจได้ลอยละล่องท่องลิ่วปลิวไป ในห้วงหอมห้วงเหวรักภักดิ์พลีใจไปด้วยกัน ราวสองใจฝันของสองเราสองดวงใจ ได้หมุนรวมหลอมละลายกลายเป็นหนึ่งเดียว ในกาแลกซี่ชีวี... ที่หวานหอมล้อมรายรอบ ด้วยดวงดาราพรายพราวราวสายเพชรพร่าง กระจ่างจรัสเจรืองใจ ราวสายรุ้งแตกกระจายกลางใจ.. เป็นดั่งดวงดอกไม้..เพชรพลอย นับร้อยพันผลิบานตระการตาตระการใจ ดวง...รจนาเรื่องนี้ บนเตียงโบราณ ม่านสีขาวลายลูกไม้ห้อยชาย ประดับประดาสี่เสาพรายพลิ้ว เคล้าคลุกงานบทนี้เคล้าฤดีรักวิถีไทย กับแสงตะเกียงริบริบหรี่ไหวไหววูบวูบวับ และน่าแปลกใจนัก ที่ข้าวของในหนังยังกับมีแฝดคู่ อยู่ในวิมานดวงวิมานดิน ไม่ว่าโต๊ะตั่ง เตียง สำรับตะกร้า ชุดน้ำชาลายคราม ถ้วยชามรามไห เชี่ยนหมาก.. เพราะดวงมีใจรักงามละเมียดนี่ ที่สะท้อนไทย ที่แม้มีน้อยชิ้น แต่ให้ใจไหวหวามในงามละมุนมิรู้สิ้นรู้สึก ดวงชอบนั่งนิ่งมอง แล้วใจดวง ก็ราวจะติดปีกลอยล่อง ถอยไปในนวนิยายสี่แผ่นดิน แทบทุกคราคราวเคล้าประทับใจ ดวงคิดขึ้นมาได้ว่า ในหลายฉากหนังเรื่องนี้ ที่แสนดีแสนยิ่งใหญ่ ได้สอนใจให้เรารักรากเหง้าความเป็นไทใจรักอิสรา และในขณะเดียวกัน ก็ยอมรับความเป็นสากล หากเป็นสิ่งยืนยงงามในศิลป ภาพที่ครูศรยอมรับเปียนโน ที่ลูกชายซื้อมาและ ครูศรผู้ชราได้พยายามปรับเปลี่ยนใจ ทดลองผสานผสมให้เข้ากับดนตรีไทย อย่างไพเราะเพราะพริ้งเป็นยิ่งนัก ซึ่งแสดงถึงหัวใจที่เปิดกว้าง ยอมรับว่าดนตรีคือสื่อ ที่เป็นความงามไม่มีชาติภาษา มาขวางกั้นให้สิ้นฝันสิ้นไร้รัก ***** ศิลป..ไม่ว่าแขนงใด และยิ่งดนตรี คือความพิสุทธิ์ใสดุจหยาดน้ำค้าง หากสร้างจากใจดวงดีดวงให้ มิใช่ขายจิตวิญญาณทำเพื่อธุรกิจ และคือความงาม สะท้อนจิตจากเนื้อใจใสเนื้อใจงาม มากมีสีสัน ชีวิตชีวามีคุณค่าให้โลกยอมรับ ขอเพียงให้ศิลปินนั้น ได้สรรสร้างออกมาจากพลังภายใน ที่งามงดใจ... แม้นจะแตกต่าง ..ลีลา อ่อนไหวอ่อนหวาน รุนแรงทายท้าหาญกล้า ก็ยังคงแฝงฝังความคิดจากใจดวงดี ดวงให้ ที่คิดมอบคืนกลับให้กับโลกและเพื่อนมนุษย์ และศิลป เป็นอิสระเดียว ที่จะเกาะเกี่ยวก่อเกิดพลังรัก พลังให้โลกละมุนหอมกรุ่นหยุดทำร้ายกันและกัน และดั่งเป็นยาสมานฉันท์สมานใจแด่ทุกผู้คน บนผืนโลกอันแสนจะกว้างใหญ่ไพศาลนี้... ดวง...รจนาเรื่องนี้ ออกมาจากก้นบึ้งดวงใจ..ดวงนี้ ที่ดวงรู้ดีว่า... โลกกำลังหมุนบ่าโหม ไปตามแรงเชี่ยวกราก ของกระแสโลกเทคโนโลยี่ ที่มากล้นวัตถุ มากมีมากมาย คอยรอหลอมละลายให้ใจ ผู้คนดิ้นรนและ*อยาก*เสียจน กลายกลับแห้งผากในเนื้อใจราวไร้ใจพอกัน ยากหยุดยั้ง ขอเพียงใจไทยทุกดวง รู้รักรู้หวงรากเหง้าของเรา อย่าเสพเงาเสพงามใดทั้งดุ้น ให้รู้จักหมุนละมุนรับรู้ปรับใจ ให้พอใจในสิ่งดีมีคุณมีค่าทางใจและจิตวิญญาณ มากกว่าทางกายภายนอกที่พอกเปลือกดูงาม และเพียรหมั่นรักษาใจให้สวยใสงาม *** ทุกเวลา ให้รู้จักกระชากใจกลับ อย่าลุกลนรีบรับอารยธรรมที่ไร้การกลั่นกรอง ให้รู้จักล้างสี ที่หลงมาเปื้อนดั่งธุลีใจขยะใจ รู้ฉลาดแยกกากใจ ไม่หลงตามกระแสแพร่อย่างรวดเร็ว และวัยรุ่น วัยรัก จงประจักษ์ใจมีสติคอยเตือนว่าสิ่งไหนดีเลว ฝังรากใจให้หยั่งลึก มีสำนึกรักศักดิ์ศรี และแสนภาคภูมิใจดวงนี้ในสิ่งที่บรรพบุรุษ สู้รักษายอมพลีด้วยเลือดเนื้อนำมามอบให้. ที่เรา.เรียกได้ว่าคือไท.. คือวิญญาณใจเสรีมิใช่ทาสใครเขา ให้ฝังเพียรนึกลึกล้ำรู้คิดรู้ค่าวัฒนธรรมในเนื้อใจ รู้พอเพียง รู้เลี่ยงหลบหลีกรำงับรู้ดับไฟร้อน รู้ทันเท่ารักไม่ปล่อยใจตามโลกอารยะ ที่ต่างจิตต่างใจต่างต่างการอบรมเพาะบ่มมายาวยืน ให้รู้ค่าคำรักดีรักนวลสงวนตัว อย่าชิดใกล้ให้เพลิงพิสวาทเผาไหม้ใจ จากโลกภายนอกหากไม่ไหวทัน.. ขอจงใช้โชคดี ที่ได้เกิดมามีร่มธรรมดั่งฉัตรแก้วกั้นใจ ยังมีกระแสธรรมธาร..ดับร้อนผ่อนดวงใจ ให้สวยใสเย็นฉ่ำละไมละมุน และไม่ว่าโลกจะหมุนไปทิศทางใด หัวใจเราก็จะไม่หมุนเซตามหาก รู้ห้ามใจ รู้อะไรควรไม่ควรนะ ********* ดวง..รจนามาแบบยาวย้าย อีกแล้วนะคะ เพราะทุกคราปากกาและด้วยดวงใจรักภักดิ์พลี ที่หวังดีปรารถนาดี จะร่วมกันลากกระชากมือร่ายไปให้ร่ายไป ราวนางมโนราห์ผู้มีศิลปในใจมีไฟฝัน ได้ยินเสียงปี่ฆ้องกลอง กรับไม่ได้ ดั่งต้องมนตราจะออกท่าซัด..มิลาโรงมิลาใจ ******* โหมโรง โหมใจ โหมไฟฝัน โหมสวรรค์งามง่ายให้รักในวิถีไทย วิถีใจของบรรพบุรุษเราเนานานมา เสียงระนาดราวตามมาคลึงเคล้าเข้าห้อมโหมในห้องใจ ให้หยุดหวั่นไหวไหวหวั่นไหวตามกังหันโลก หยุดโศกตามกระแสนิยมบ่าไหล ที่ตั้งใจรับแทบไม่ทัน ในสังคมทุนนิยมตรมตรอมใจนานวัน ให้เป็นทาสผ่อนสวรรค์วัตถุลวงบ่วงคล้องใจ มิเป็นไทแทบถึงวันสิ้นใจ..ตราบสิ้นลมหายใจสุดท้าย ราวเกิดมาพลีเพียงชีวี ให้วัตถุนอกกาย ใช่สุขจีรังยั่งยืน สิ้นไร้ฝันไร้คืนวัน มิได้พบจบลงด้วยบ้านภายในที่แสนว่างสงบสุข ******* โหมโรง โหมใจดวง ให้สะเทือนไหว สะท้อนใจสะท้าน รับดนตรีไทยคีตกวีไทย เข้ามาสู่ดวงใจดื่มด่ำล้ำลึกมากขึ้นนะวันนี้ กับชีวีที่พลีพร้อม รับรักงามเงียบเย็นฉ่ำร่ำกมลอยู่แล้ว และ ดวง..ประทับใจทุกนาที ที่สายตาพาสายใจ รับอรรถรสใจอรรถรสตาไปพร้อมกัน และได้ฝันฝากงามเศร้า ให้ใจดวงนิ่งงันจนถึงฉากสุดท้าย *ภาพครูศร นอนป่วยใกล้สิ้นลม* หากท่านยกมือขึ้นได้คล้ายจับไม้ระนาดบรรเลง และราวท่านได้ยินเสียงเพลงแว่วหวาน ท่านกระซิบว่าช่างงามงด..เสียเหลือเกิน ในท่ามกลางหยาดน้ำตาพร่างพรู ของผู้อันเป็นที่รักรายรอบร่าง ที่แสนรักท่านแสนภาคภูมิใจ และจิตวิญญาณฝันไซร้ มิมีวันมอดดับสิ้นตาม.. สายลมพัดพร่างบางเบา ได้กลิ่นราตรีเศร้าราวร่ำไห้ ดวงดอกไม้ไทยหอมหอม ราวพร้อมพลีน้อมดอกดวงคารวะรับ.. ********* หากสนใจรายละเอียด เกี่ยวกับดนตรีไทยและคีตดนตรีไทยนะคะ www.mitethai.tripod.com www.dontrithai.com หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) -------------------------------------------------------------------------------- เป็นบุตรครูสิน ศิลปบรรเลง ซึ่งเป็นศิษย์ของพระประดิษฐ์ไพเราะ เป็นคนจังหวัด สมุทรสงคราม มีฝีมือในการตีระนาดที่หาตัวจับยาก จึงมีชื่อเสียงโด่งดัง ครั้นได้ตีระนาด ถวายสมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยาภาณุพันธ์ ก็ได้รับรางวัลมากมาย และได้ประทานตำแหน่งเป็น จางวางมหาดเล็กในพระองค์ คนทั่วไปจึงเรียกว่า จางวางศร นอกจากระนาดแล้ว ท่านยังสามารถบรรเลงปี่ได้ดี และสามารถคิดหาวิธีเป่าปี่ให้ เสียงสูงขึ้นกว่าเดิมได้อีก 2 เสียง ในด้านการแต่งเพลง ท่านสามารถแต่งเพลงได้เร็ว และมีลูกเล่นแพรวพราว แม้ในการประกวดการประดิษฐ์ทางรับ คือการนำเพลงที่ไม่เคยรู้จักมาร้องให้ ปี่พาทย์รับ ท่านก็สามารถนำวงรอดได้ทุกครา ผลงานเด่นๆ ของท่านมีมากมาย ได้แก่ - ประดิษฐ์วิธีบรรเลงดนตรี ทางกรอ ขึ้นใหม่ในเพลง เขมรเรียบพระนครสามชั้น เป็นผลให้ได้รับพระราชทานเหรียญรุจิทอง ร.5 และ ร.6 - ต้นตำรับเพลงทางเปลี่ยน คือ เพลงเดียวกันแต่บรรเลงไม่ซ้ำกันในแต่ละเที่ยว - พระอาจารย์สอนดนตรีแด่พระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว จนทรงมีพระปรีชาสามารถ พระราชนิพนธ์เพลงได้เอง คือเพลง คลื่นกระทบฝั่งโหมโรง เขมรละออองค์เถา และ ราตรีประดับดาวเถา - คิดโน๊ตตัวเลขสำหรับเครื่องดนตรีไทย ซึ่งได้ใช้มาจนทุกวันนี้ - นำเครื่องดนตรีชวาคือ อังกะลุง เข้ามาและได้แก้ไขจนเป็นแบบไทย - สอนดนตรีไทยในพระราชสำนักเมืองกัมพูชา และได้นำเพลงเขมรมาทำเป็น เพลงไทยหลายเพลง - ตันตำรับการแต่งเพลงและบรรเลงเพลง 4 ชั้น ท่านเป็นคีตกวีในสมัยรัชกาลที่ 6 ถึงรัชกาลที่ 7 ซึ่งนับว่าเป็นดวงประทีปทาง ดนตรีไทย ที่ใหญ่ที่สุดในยุคที่ดนตรีไทยเฟื่องฟูที่สุดด้วย http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=774 สี่แผ่นดิน ละครทีวี สี่แผ่นดิน : : Key D คนมี ชีวิตและกายา ถือ กำเนิดเกิดมา เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน เป็นแดน ที่ให้ชีวา พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน...
พุด 16 ก.พ. 2547 23:08 น. - ID 46897 
2606
4
0
16 กุมภาพันธ์ 2547 23:45 น. - comment id 217269
เป็นหนังเรื่องหนึ่งค่ะที่อยากดู แต่ยังไม่มีเวลาที่จะเช่ามาดูก็เลยยังไม่ได้ดูค่ะ แต่พอได้อ่านของขอคุณพี่พุดงานนี้ก็ได้ทราบอะไรดี ๆ กะว่าจะหาเช่ามาดูวันเสาร์ที่จะถึงเลยค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 23:47 น. - comment id 217270
บรรยาย..ได้เหลือทน......แม่คุณเอ๋ย... งดงามตามเคยอีกน่ะ...จ๊ะ....พุด-พัด-ชา..จ๋า มาให้กำลังใจตามเคยจ๊ะ.... เออ..แบบดนตรี..ก็ชอบอยู่น่ะ.... แต่หนังไทย....ต้องขอโทษด้วย..ดูน้อยจริง ๆ... พอดี..เราชอบดูหนังฝรั่ง..สไตล์ แอคชั่น...... ไม่ใช่ตามค่านิยมน่ะ...แต่มันชอบน่ะ... เหมือนชอบเขียนงานที่นี่...ก็เหมือนกัน... แต่อ่านงาน พุดแล้ว....จะไปดูโหมโรง...แล้วกัน.. น่ะ...น่ะ........แฮ่ ๆ..แต่เมื่อวาน พึ่งไปดู 2 คน 2 คม ภาค 3 มาน่ะ.....ก็มันชอบน่ะ....ทำไงได้.. ปล....ไม่ต้องหาเพลงมาใส่เพิ่ม...แค่นี้ก็กินใจแล้ว..จ้า
16 กุมภาพันธ์ 2547 23:48 น. - comment id 217271
บรรยาย..ได้เหลือทน......แม่คุณเอ๋ย... งดงามตามเคยอีกน่ะ...จ๊ะ....พุด-พัด-ชา..จ๋า มาให้กำลังใจตามเคยจ๊ะ.... เออ..แบบดนตรี..ก็ชอบอยู่น่ะ.... แต่หนังไทย....ต้องขอโทษด้วย..ดูน้อยจริง ๆ... พอดี..เราชอบดูหนังฝรั่ง..สไตล์ แอคชั่น...... ไม่ใช่ตามค่านิยมน่ะ...แต่มันชอบน่ะ... เหมือนชอบเขียนงานที่นี่...ก็เหมือนกัน... แต่อ่านงาน พุดแล้ว....จะไปดูโหมโรง...แล้วกัน.. น่ะ...น่ะ........แฮ่ ๆ..แต่เมื่อวาน พึ่งไปดู 2 คน 2 คม ภาค 3 มาน่ะ.....ก็มันชอบน่ะ....ทำไงได้.. ปล....ไม่ต้องหาเพลงมาใส่เพิ่ม...แค่นี้ก็กินใจแล้ว..จ้า
17 กุมภาพันธ์ 2547 00:52 น. - comment id 217284
อิอิ ชอบทั้ง ลาว และก็ ดวงเดือน ด้วย ยิ่งอาหารลาว สาวลาว ยิ่งชอบใหญ่ อิอิ ไปเที่ยวหลวงพระบางตอนเช้าใส่บาตรพระเหลืองอร่ามไปทั้งเมือง แต่กลับชอบอาหารลาวเขาเรียก ผักน้ำ เอามาผัดอร่อยมากสั่งกันหลายจาน สว่น ดวงเดือน เป็นสาวไทย ง่ะ อิอิ ต้องชอบอยู่แล้ว อิอิอิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2547 08:02 น. - comment id 217328
:)
17 กุมภาพันธ์ 2547 08:33 น. - comment id 217336
ยิ่งห้าม ...... ผู้หญิงไร้เงา อยากจะห้ามความคิดถึง ให้ลดลงสักครึ่งในใจฉัน อยากจะห้ามความผูกพัน ให้น้อยกว่านั้นในหัวใจ อยากจะห้ามความคิดนึก ไม่ให้รู้สึกหรือหวั่นไหว อยากจะห้ามทุกสิ่งไป เวลาชิดใกล้กับตัวเธอ แต่ยิ่งห้ามยิ่งหวั่นไหว ยิ่งชิดใกล้ยิ่งหลงเพ้อ ยอมมอบใจให้กับเธอ หมดนะเออทั้งหัวใจ **************** พี่พุดรีบมารีบไป ทั้งๆที่ใจอยากต่อกลอนยาวๆมากค่ะ ลองสั้นๆนาทีนี้ก่อนนะคะ ****** พุดรีบไปต่อกลอนสดสดนาทีนี้ไว้ค่ะ ให้น้องน้อยผู้หญิงไร้เงาค่ะ... จะนำมารจนาใหม่แปะฝากไว้ก่อนค่ะ ************ ห้ามโลกหยุดหมุนได้ค่อยห้ามรัก ห้ามดอกไม้ภักดิ์หยุดผลิได้ค่อยห้ามฝัน ห้ามหัวใจเลิกเต้นได้ค่อยห้ามคนมิให้รักกัน ห้ามสวรรค์ไม่มีได้เมื่อไร..นั่นแหละห้ามหัวใจหยุดรักเธอ หยุดเพ้อครวญ...หวนไห้นะดวงใจ
17 กุมภาพันธ์ 2547 11:26 น. - comment id 217367
******** โหม อย่าหักโหม มาก นะจ๊ะ เป็นห่วง หวง ปล่าว....ซะหน่อย --------
17 กุมภาพันธ์ 2547 12:25 น. - comment id 217380
พอได้มาอ่าน ยิ่ง อยากดู มากขึ้นไปอีกค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 17:59 น. - comment id 217574
นามปากกาใหม่นะคะพี่ นามปากกาใหม่ สไตล์เดิม
17 กุมภาพันธ์ 2547 22:33 น. - comment id 217690
มาถึงก็ขอยกย่องไว้ก่อน ก็ต้องบอกว่าการตั้งชื่อเรื่องของพุด อ่านชื่อแล้วอยากจะเปิดเข้าไปอ่านเนื้อในทันที ผมให้ความสำคัญในการตั้งชื่องานเหมือนกันครับ ว่าจะทำอย่างไรจะได้สะดุดใจผู้อ่าน อ่านแล้ว ไม่ผิดหวังครับ เรียกน้ำย่อยได้ดีที่เดียว เห็นทีงานนี้ชัยชนะคงต้องควักกระเป๋า ยอมเสียตังค์ไปดู หนังไทยดี ๆ ซักเรื่อง กะว่าจะชวนพุดไปดูด้วยกัน ก็ได้ดูแล้วเลยไม่ชวน ผมว่าพุดให้ข้อคิดต่าง ๆ ดีมากครับ เรื่องวัฒนธรรมของไทยเรา ความภูมิใจในความสามารถของบรรพบุรุษของไทยเรา เครื่องดนตรีไทยเป็นหน้าที่ของเราทุกคนควรให้ความสนใจ อนุรักษ์ไว้ให้อยู่คู่ไทยตลอดไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
