ขอนไม้และกอเฟิน

นกตะวัน

หลังจากจอดรถและสะพายกล้องออกมาแล้ว เรารีบเดินไปทางขวา แลเห็นเรือนแถวซึ่งขนาบข้างด้วยห้องน้ำ เราเดินไปทางซ้ายของเรือนแถวไปยังหลังห้องน้ำ แลเห็นขอนไม้ใหญ่ที่มีกอเฟินขนาดใหญ่อยู่ตรงโคน ตามลายแทงของนายทอม ผมทักทายและพูดคุยกับคุณปีเตอร์ซึ่งตั้งบังไพรเพื่อซุ่มดูและถ่ายภาพอยู่นานแล้ว แล้วจึงเดินอ้อมไปทางซ้ายของขอนไม้ ห่างออกไปกว่าห้าเมตรจนชิดชายลำตะคอง ซึ่งเป็นตำแหน่งที่แลเห็นขอนไม้และกอเฟินได้ถนัด
ต้นไม้ใหญ่ใครถอนเป็นขอนนิ่ง		
ล้มพาดพิงพสุธาน่าสงสาร
เนื้อผุกร่อนร่อนถลอกเปลือกลอกบาน		
ผู้คนพ่านผ่านไปไม่เหลียวแล
เหล่าวิหคนกไพรใคร่อยากรู้			
บินมาสู่เสาะหาอาหารแหง
เก็บกินหนอนชอนไม้ติดใจแจ			
ใช้ปากแหย่หยิบพลิกจิกขึ้นมา
ตรงโคนขอนนอนนั้นมันมีราก		
ใหญ่ยาวมากมุดลึกใต้พฤกษา
เป็นดงเฟินพะเนินใหญ่แจ่มนัยน์ตา		
พุ่มใบหนาแน่นเชียวเขียวทั้งกอ
ยามลมพัดสะบัดไกวใบเฟินสั่น		
เอนลู่พลันทันใดสดใสหนอ
ผิดกับขอนนอนพิงนิ่งคล้ายตอ		
แม้ลมล้อลูบไล้ไม่ไหวติง
เราซุ่มดักรออยู่ที่เดิมโดยไม่ลุกไปไหนเป็นเวลานานมากทีเดียว แม้ว่าจะมีนกมาส่งเสียงร้องให้ได้ยินหรือบินมาเกาะบนต้นไม้ใกล้ๆล่อความสนใจของเราอยู่ตลอดเวลา เพราะมัวแต่ใจจดใจจ่ออยู่กับขอนไม้ซึ่งคุณปีเตอร์พึ่งบอกผมเมื่อสักครู่นี้ว่า นกเขนน้อยหางแดงจะบินออกมาจากกอเฟิน มากระโดดป้วนเปี้ยนอยู่ข้างๆหรือบนขอนไม้ แต่เราเห็นแต่นกชนิดอื่น เช่น นกเด้าลมหลังเทา (Grey Wagtail) บินลงมาจิกกินหนอนบนขอนไม้