........เหนื่อยหัวใจเหลือเกิน ไม่อยากเผชิญ...ในคืนนี้.... ไม่อยากรับความรู้สึกที่เคยมี..... ป่านฉะนี้....คุณจะอยู่กับใคร..... ...ทำไมนะ..ทำไม....จึงไม่เหมือนเก่า ช่องว่างระหว่างเรา....เกิดตอนไหน เคยคิดถึง....ปรารถนาดี....และห่วงใย หายไปไหน...ไปไหน....บอกที ...........~-~...........
ซอมพลอ 15 ก.พ. 2547 01:53 น. - ID 46803 
1055
8
0
15 กุมภาพันธ์ 2547 02:57 น. - comment id 216517
,Happy Valentines Day ค่ะ ขอให้คุณซอมพลอสมปราถนาในรักนคะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 03:07 น. - comment id 216519
...สวัสดีค่ะ... ....ขอบคุณนะคะ...... Happy Valentines Day เช่นกันค่ะ... .~-~.
15 กุมภาพันธ์ 2547 03:18 น. - comment id 216522
โถ...คนดี...วันนี้...เหงาใจ..ใช่ไหม.. พี่ภูฯ.....มาดู...มาอยู่ใกล้ ๆ.... จะเหงา..ทำไม..หล่ะแก้วตา.... เงย..หน้าซิ...มาพี่เช็ดน้ำตาไห้ อย่าคิด...จะคิดทำไม..ปล่อยหัวใจ.. ว่างเว้นไว้....สักคืน..... (พรุ่งนี้ตื่นมา...จะรู้สึกดีเอง) ห่วงใยเหลือเกิน
15 กุมภาพันธ์ 2547 10:50 น. - comment id 216543
หน้าส่วนตัว
อีกแล้วดิคะ..
ใครนะ ทำให้ ..พี่พลอเศร้า..
..เรน..ก็เลย ..มานั่งเหงา..
ลมพัดเบาๆ.. ทำเรน..หลับไป..
เช้านี้ ..พี่ๆ. ยังไม่ตื่น...
สงสัยเมื่อคืน .. คงคิดถึง..คนไกล..
..ตอนนี้ ..เรนจัง .น้อยใจ..
พี่พลอ..นั้นงัย ..หลับไหล.. ลืมเรน..
..เรนรอ.. พี่พลอ... นะคะ..
บทกวี.. เศร้าจัง..
15 กุมภาพันธ์ 2547 12:08 น. - comment id 216561
มาร่วมให้กำลังใจ..กับซอมพลอ...นะจ๊ะ ไม่เอาน่า..!!!..คนดี...มีพี่อยู่ทั้งคน..เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 13:37 น. - comment id 216589
เห็นลมละเมอเพ้อหวาดผวา
เห็นฟ้าพะวงหลงโทษโกรธดิน
แล้วฉันนี่หนาอะไรจะเหลือสิ้น
ฉันเป็นดินฟ้ายังลงโทษโกรธเรา
ยามค่ำคืนฟ้าใสจันทร์กระจ่าง
หยาดน้ำค้างพรายพรมลมหนาว
เรายืนมองท้องฟ้ามองหาแสงดาว
อกฉันหนาวใจสะท้านหวั่นรักลวง
ใน สรวงสวรรค์เท่านั้นพึ่งจะรู้
ว่าโฉมตรูคอยใครกันหนักหน่วง
แม้นตัวเรายังถูกคนเขามาล่อลวง
มันเป็นบ่วงเวรกรรมตามคัลลอง
ปล่อยชีวิตไม่คิดไปไม่อยากเศร้า
ความหงอยเหงามันเร้าใจไม่เป็นสอง
ต้องพาตัวร่อนเร่พเนจรไปตามดวง
เจ็บทั้งทรวงและกายใจสิ้นคนใยดี.
แก้วประเสริฐ.
15 กุมภาพันธ์ 2547 20:11 น. - comment id 216711
ไกลจังเลย...สุดปลายฟ้าเนี่ย
15 กุมภาพันธ์ 2547 20:28 น. - comment id 216721
บางครั้งการเปลี่ยนแปลงบางอย่างก็มักจะเข้ามาโดยที่เราไม่รู้ตัว
15 กุมภาพันธ์ 2547 21:03 น. - comment id 216750
ไม่มีช่องว่างระหว่างเรา เพราะฉันอยู่ชิดเป็นเงาเธอเสมอ ซอมพลอที่รักจักพบเจอ กับฉันเสมอที่หัวใจ *-*สวัสดีค่ะคุณซอมพลอที่รัก กลอนไพเราะมากค่ะ รักและคิดถึงเสมอ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังหน่อยนะค่ะ เมื่อคืนง่วงนอนหลับตั้งแต่ตอบกลอนคุณเมจิคเซี่ยนเลยไม่เห็น ต้องขออภัยด้วยค่ะ*-*
15 กุมภาพันธ์ 2547 21:54 น. - comment id 216793
ช่องว่างระหว่างเรา ฉันรู้ว่ามีเขา มาขวางกั้น ฉันจึงไร้ค่า หมดความสำคัญ ระหว่างเรานั้นมันไกลเกิน สวัสดีค่ะ กลับมาทักทายกันค่ะ กลอนน่ารักนะค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 22:32 น. - comment id 216822
มะหายไปหนัย แวะมาเยี่ยมแล้ววว
15 กุมภาพันธ์ 2547 22:50 น. - comment id 216823
มะหายปายหนัย มาแวะเยี่ยมแล้วววว
15 กุมภาพันธ์ 2547 23:40 น. - comment id 216836
失望是投降的符號 你必須認為為了是否胜利者或者失敗者 如果你想是相愛的胜利者戰爭 你必須使用所有計謀完成愛 睡龍
16 กุมภาพันธ์ 2547 03:05 น. - comment id 216870
I wonder, my little darling Where will you be This moonlit night Are you holding someone tight I just wonde
16 กุมภาพันธ์ 2547 15:59 น. - comment id 217097
เขียนหนังสือยังต้องมีช่องไฟ ไม่เป็นไรมีช่องว่างระหว่างเรา แค่ระวังมือที่สามทำให้ร้าว มีช่องว่างแบ่งเบาได้หายใจ.... อิอิ จะๆได้มีช่องปลีกตัว..ไปหาเศษหาเลยได้บ้าง อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2547 16:02 น. - comment id 217101
มาชื่นชมมาทักทายครับ... เขียนได้ดีครับ
17 กุมภาพันธ์ 2547 14:17 น. - comment id 217414
...สวัสดีค่ะ ....ทุกๆ ท่าน... ...ขอบคุณนะคะ.....ที่มาทักทายค่ะ... ..~-~.....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
