วันนี้...ฉันเป็นได้เพียงเท่านี้ เป็นคนดีของเธอ...ได้แค่วัน...ที่เธอเหงา เป็นคนข้างกาย...ที่คอยซับน้ำตาให้เธออย่างแผ่วเบา เป็นเสมือนความว่างเปล่าที่ไม่มีความหมาย...มากไปกว่าคนคุ้นเคย เพราะ...ตลอดเวลา ฉันรู้ดี...ว่าแววตาคู่นั้น....มองเพียงเขาอย่างเปิดเผย คำพูดใด-ใด กลับไม่มีความหมาย...มากไปกว่าแววตาเธอได้เลย เพราะทุกอย่างมันเฉลย...ว่าทั้งหมด...เธอให้เขา...หมดทั้งใจ สมมุติ...เธอตื่นมาในรุ่งเช้า..ไม่มีเขา เรื่องราวต่าง-ต่างของเรามันจะเป็นมากกว่านี้...บ้างได้ไหม หากไม่มีเขา...เธอจะรักคนดีของเธอ...บ้างรึเปล่า...สักครึ่งใจ หรือเป็นไปไม่ได้...เพราะยังไงเธอก็รักแต่เขา-แต่เขาเพียงผู้เดียว ทั้ง-ทั้งที่หัวใจตัวเอง...รู้คำตอบ แต่ยังมอบ...วางความรักไว้กับคนที่เขาไม่แลเหลียว หากสามารถบังคับหัวใจตัวเองได้...แม้เพียงสักนิดเดียว สักเศษเสี้ยว...ก็จะไม่สมมุติให้เธอมารักฉัน...สักนิดเลย
15 กุมภาพันธ์ 2547 00:50 น. - comment id 216463
หากถ้าเขาไม่ใกล้ชิด ฉันจะมีสิทธิ์บ้างไหม ที่เธอจะมอบให้สักครึ่งใจ มีไหมมีไหมคงไม่มี *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:11 น. - comment id 216478
ใครไม่รัก เรารักนะ บทนี้เพราะดีค่ะ ชอบ****
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:17 น. - comment id 216483
^^ เคยรู้สึกแบบนี้ค่ะ แต่ตอนนี้มานหนักกว่าเก่าไปแล้ว ถูกเกลียดวันวาเลนไทน์มีความสุขจังค่ะ ^^
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:27 น. - comment id 216492
อันความรักยากนักหากเราได้คิด มันสถิตย์ในส่วนลึกห้วงหทัยแท้ หากรักเขาเขาไม่รักใครจะดูแล ที่แน่แท้ตัวเราซิควรหมั่นตรอง อยากจะร้องให้โลกนี้มันแตกสลาย ได้ทำลายคนทั้งหลายด้วยลองของ แม้แต่ฉันได้นั่งนอนคิดยังโดนลอง ต้องประคองหัวใจฉันเกือบแทบตาย เห็นใจแล้วแม่ยอดหญิงมิ่งมิตรเอ๋ย ก่อนฉันเคยพลาดหวังหัวใจสลาย แม้แต่วันวาเลนไทม์ใจยังไม่วาย คิดที่ไรหัวใจฉันบอบช้ำระกำทรวง อกเอ๋ยอกฉันฟกช้ำสุดระกำทรวงจิต ไม่อยากให้มิตรต้องสุดเศร้าเพราะหวง มันเจ็บปวดรวดร้าวระบมเพราะคิดทวง แม้ครึ่งดวงแห่งหัวใจอย่าไปสนใจเลย. แก้วประเสริฐ. อย่าหวังอะไรมากนักเรื่องรักนี่ ด้วยฉันนี้เคยพลาดหวังครั้งยิ่งใหญ่ จนป่านนี้หลายๆปีฉันไม่อาจลืมได้ ทรมานใจจริงๆนะเพื่อนเรา.
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:34 น. - comment id 216495
อืมม เศร้าเนอะ ......ไพเราะมากขอรับโอเล่ อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:47 น. - comment id 216504
สมมุติว่าเธอไม่มีเขา... เธอจะคิดถึงฉันในวันเหงาบ้างใหม หัวใจที่ไม่เคยมีที่ว่างให้ใคร จะเปิดทางสู่คนรอคอยใหม...อยากถาม สมมุติว่าเธอไม่มีฉัน... ทุกอย่างวันนั้นคงตรงกันข้าม ฉันจากไปเธอคงไม่คิดติดตาม หรืออาจไม่รู้ด้วยซ้ำ...ว่าใครบางคนจากไป เมื่อวานรอเล่ตั้งนาน เล่กระเด็นไปไกลจัง
15 กุมภาพันธ์ 2547 02:11 น. - comment id 216510
เฮ้อ... เรื่องของใจ..ใครหรือ..จะห้าม... ใครหรือจะปราม..ห้ามใจ..รักใครได้.... อย่าคิดมากน่ะ...รักกันไปเหรื่อย ๆ . .เหนื่อยก็หยุดพัก.. แล้วก็มาเริ่มรักกันใหม่.... ความรักเป็นวงกลม..น่ะข้าวปล้อง
15 กุมภาพันธ์ 2547 02:14 น. - comment id 216511
...สวัสดีค่ะ.... ...ทั้งๆ ที่หัวใจรู้คำตอบ ยังอดมอบ...หัวใจให้ไม่ได้ แค่สมมติ..ยังไร้สิทธิ์..คิดมากไป จริงเมื่อไหร่...คงช้ำ...เกินรำพัน... ....ทักทายค่ะ..~-~....
15 กุมภาพันธ์ 2547 06:59 น. - comment id 216530
เรื่องสมมุติ พูดขึ้นมา พาใจสุข อาจจะฟลุ๊ก สุขสันต์ เป็นไปได้ เขาอาจมอง จ้องมา ว่ามีใคร ควรมอบใจ ให้เธอ เสนอจริง สุขใส สดชื่น รื่นเริง บันเทิงใจ ในช่วงเทศกาลแห่งความหวานนะครับ
15 กุมภาพันธ์ 2547 11:11 น. - comment id 216544
..เรน..ขออนุญาต..เรียกพี่เล่ นะคะ.. แบบ เรน..มาขอบคุณ ..พี่เล่ ..ที่แวะไป.. ให้กำลังใจ ..เรนนะคะ... ..บทกวี ..ของพี่เล่.. ..แทน ความเกเร.. ของเรน.. สัญญา .. ที่เน้น.. ไม่เห็น ..จำเป็น .. อะไร... ..โห้ยย ..เรนแต่งมั่ว อีกแล้วดิคะ.. ..แบบ เรนหัดแต่ง.. เรน..ขออนุญาตแจม นะคะ.. ..
15 กุมภาพันธ์ 2547 11:22 น. - comment id 216546
..พี่เล่คะ.. เรน..แต่ง..ไม่ดีเลยนะคะ.. ..ขอพี่เล่ ..ลบ ให้เรนนะคะ.. กำเดี๋ยว ..เรนจะมาแต่งใหม่ นะคะ.. เรน.. ก็ งี้แระ.. เฮ้อ!. ถอนจาย..
15 กุมภาพันธ์ 2547 11:53 น. - comment id 216554
เป็นกำลังใจให้เล่เหมือนกัน รัก
15 กุมภาพันธ์ 2547 12:42 น. - comment id 216580
. . เอากำลังใจหอบเบ้อเริ่ม..มาฝากข้าวปล้องค่ะ.. กลอนเพราะนะคะ อ่kนแล้วัสมผัสได้ถึงความรู้สึก . . สีอักษรสวยมากเลยค่ะ ^___^...
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:02 น. - comment id 216605
แม้นความรักทักถามยามฟ้าใส ต้องทำใจไว้เผื่อเมื่อโศกศัลย์ สุขและทุกข์รุมเร้าเข้ามาพลัน ใจเรานั้นควรคิดพินิจตรอง.....ฯ บทกลอนเพราะมากค่ะ...เก่งจัง..ชื่นชมค่ะ..
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:08 น. - comment id 216610
เพิ่งรู้ข้าวปล้องชื่อ เล่.. งั้นขอเรียกว่า พี่เล่ ละกันนะคับ.. กลอนเพราะเหมือนเดิมเลย..แต่บทนี้เศร้าจัง ^_^
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:48 น. - comment id 216624
ขอเรียกพี่เล่ด้วยคนละกันนะคร่า กลอนเศร้าจางเลยอ่า แต่ก็ยังเพราะมากๆนะคะ มาทักทายค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 00:22 น. - comment id 216847
ซึ้งจังเลยนะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2547 01:39 น. - comment id 216863
จากไม่รู้จักมักจี่.... แต่อยากตีซี้..ตีสนิท อยากมีโอกาสได้ใกล้ชิด อยากจะพูดสักนิดว่า...เก่งจังเลยยยยยย... ****แต่งเพราะจังเลยค่ะ**** ตอนนี้เราคงเฮิร์ทพอกันนะคะ เพียงแต่คนละกรณีกันเท่านั้นเอง....แต่สรุปแล้วก็คือ เจ็บ อยู่ดี..... และคงจะอีกนาน.... .........(;).............. แม้รู้ดีว่าเธอไม่ได้รัก แต่ใจยังหนักแน่นอยู่เสมอ คือรักเธอ รักเธอ รักเธอ และจะรักเสมอๆทุกๆวัน.... ฉันดีใจกับความรู้สึกที่พิเศษ รวมทั้งเศษความรักที่เธอโยนให้ฉัน ขอบใจมากนะ...กับคำว่า คนดี ที่เธอให้กัน เป็นคนดีที่เธอไม่รักกัน...นี่แหละฉันไง สมมติว่าฉัน...เลวบ้าง คนที่ยืนเคียงข้างเธอจะเป็นฉันไหม ฉันต้องเลวมากแค่ไหน เท่าไหร่ ยังไง จึงจะทำให้เธอสนใจใยดี.... เธอคงรักเขามากเลยสินะ ต่อให้ใครมากั้นกลางเธอคงไม่หน่ายหนี เพราะเขาคนนั้น คนที่แสนสำคัญกว่า คนดี คือคนที่ เธอคนนี้ เลือกแล้ว...ตลอดไป นับจากนาทีนี้....ฉันคงไม่มีสิทธิ์ จะใกล้ชิดติดแจเธอ...อย่างวันไหนไหน เธอมีคนที่เธอรักแล้ว หมดทั้งหัวใจ จะวันนี้หรือวันไหนไหน เราคงเป็นได้แค่ เพื่อนที่ดี อวยพรให้เธอในฐานะ เพื่อนคนหนึ่ง... ขอให้เธอและเขารักกันสุดซึ้ง อย่าหน่ายหนี ให้เธอมีแต่เขา...เขามีแต่เธอ...ทุกวินาที คนไม่มีสิทธิ์ ทำได้เท่านี้....จริง.....จริง.....
16 กุมภาพันธ์ 2547 10:59 น. - comment id 216905
พี่ดาหลามาชื่นชมผลงานนะคะ...ไพเราะมากค่ะ....คิดถึงนะคะ...... ขอให้น้องข้าวปล้องมีความสุขมากๆนะคะ....
16 กุมภาพันธ์ 2547 14:37 น. - comment id 217006
มาชื่นชม งานยังไพเราะเหมือนเดิมครับ แต่อย่าเศร้ามากน่ะ....
16 กุมภาพันธ์ 2547 16:34 น. - comment id 217135
อย่ามัวช้ำอยู่กับความเศร้าหมอง ให้เธอลองมองออกมาข้างนอกนี้ เธออาจพบเพื่อนคนหนึ่งอยู่ที่นี่ และเป็นที่มีความห่วงใย .. ให้เธอเอย /*/ตรงนี้ยังมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่นะคะ อย่าเศร้าไป ยังไงก็จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 17:12 น. - comment id 217540
วันนี้ยังไม่มีสิทธิ์ แต่วันหน้ายังพอมีนะครับ
11 มีนาคม 2547 13:23 น. - comment id 229044
บางเรื่องก็เป็นได้แค่เรื่องสมมติ เปงกำลังให้เสมอ