โอ้หนอ..เจ้าความรัก ช่างยุ่งนัก..แสนวุ่นวาย ป่วนเปี้ยน..กลายเข้าใกล้ ทำหัวใจ..ให้ไหวเอน คราวนี้..มาไม้ไหน มาทักทาย..หรือหยอกเล่น ใจนะ..ใจเย็นเย็น ขอได้เห็น..เจ้านานนาน ที่นี่..มีน้ำใส ดื่มชื่นใจ..ให้เบิกบาน พักผ่อน..เชิญสำราญ จะอยู่นาน..ตามสบาย เจ้าบ้าน..แสนยินดี จากวันนี้..จนวันตาย ความรัก..เหมือนสหาย ที่รอคอย..เพื่อพบพาน ด้ายแดง..แอบเก็บไว้ มัดหัวใจ..มาเนินนาน ปลายหนึ่ง..มัดผูกคาน แกะปมคลาย..หมายเจ้าชม คล้องปลาย..ที่คลายออก ผูกเป็นดอก..รักให้สม มัดเจ้า..ความรักชม ปมหัวใจ..ได้คู่กัน ........................................ ู^_^ สำหรับวันนี้จ้า ^_^ ........................................
14 กุมภาพันธ์ 2547 14:06 น. - comment id 216131
โอ้หนอเจ้าความรัก มาทายทักรักถึงที่ แถมหอบมามากมี กับความดีล้นหัวใจ จึงขอเก็บเอาความรัก มาพิกพักด้วยรักใคร่ แถมด้วยความห่วงใย มอบใจจากให้กลับคืน *-*มาเป็นเพื่อนคนเขียนค่ะ อยู่ด้วยกันบนคานจะได้ไม่เหงานะจ๊ะ อิอิ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ)*-*
14 กุมภาพันธ์ 2547 17:43 น. - comment id 216250
อิอิ..กลอนน่ารักจัง ^_^