ขอตั้งชื่อมันว่านิทานใบไม้ ถ้าเธอจะถามไถ่ถึงความเป็นไปที่รวมเป็นฉัน อาจพัดตามแรงลมไกว- -แอบตัวร้องไห้ใต้เงาจันทร์ เปลี่ยนสีตามตะวัน หรือ มีความฝันคือฟ้าไกล ฉันเป็นอะไรก็ได้ ที่รวมไว้ในความไหวอ่อน ที่ชีวิตคือโลกแคบๆแห่งความเอื้ออาทร ของ ดิน ฟ้า น้ำใส นั่นเพราะชีวิตฉันไม่เคยวนเวียนไปไหนไกล เติบโตมาบนต้นไม้ใหญ่...ครั้นพอปลิดใบก็ร่วงสู่ดิน ชีวิตฉันมีวัฏจักรอยู่เท่านี้ อย่าคาดหวังนักว่าฉันจะทำได้ดีในทุกสิ่ง แม้แต่การรักเธอ....อย่าถามว่าเธอคือใครในความเป็นจริง ฉันอาจไม่โตพอจะรู้คำตอบของทุกสิ่ง หรือรู้เท่าทันใจ ตอบได้แค่ฉันเคยมี และยังมีเพียงโลกแคบๆใบหนึ่ง ที่วันนี้เปิดให้เธอมาเป็นความคิดถึงอันอ่อนไหว เธออาจมีค่ากว่าฤดูกาลที่ทำให้ฉันเปลี่ยนสีไป ส่วนจะเป็นสีแห่งความรู้สึกสีใด-- ฉันขอให้เป็นเรื่องที่วันใหม่---จ ะ บ อ ก เ ร า ---
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:26 น. - comment id 215503
งานอ่อนโยนมากค่ะ นั่งอ่านทุกตัว ทุกบันทัด
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:34 น. - comment id 215506
ไพเราะมาก
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:54 น. - comment id 215512
ยิ้มแก้มแตกแล้วค่ะ ขอบคุณที้ง 2 คน ดีใจจังที่เข้ามาอ่าน
13 กุมภาพันธ์ 2547 03:15 น. - comment id 215525
เขียนดีจัง... งดงาม..น่าชื่นน่าชม....ทุกอักษร.. ทุกบท..ทุกตอน... ชอบงานกลอนคุณจัง อยากให้..ถนนสายเก่า..รองเท้าคู่เดิม... ลองมาเดิน--->บนถนนแห่งชีวิต ดั่งใบไม้ (จะผลิ-ดอก ฤาจาออกใบ)
13 กุมภาพันธ์ 2547 03:22 น. - comment id 215528
เริ่มง่วง....ชักมั่ว.. อยากให้..ถนนสายเก่า.. มาเดิน....บนถนนแห่งชีวิต.....ของภูตะวัน และก็มารักกัน..แบบ...ดั่งใบไม้(จะผลิดอก ฤาจะออกใบ) จ้า.. http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_44356.php http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_43798.php ไม่เชื่อลองดู...ว่าเรา..น่ะ..เข้ากันได้..แน่นอน อ่านงานคุณ...เป็นบทสุดท้าย...ขออนุญาติไปนอน. และขออนุญาติหลับฝันดี....
13 กุมภาพันธ์ 2547 03:34 น. - comment id 215529
天堂沒有眼睛 睡龍
13 กุมภาพันธ์ 2547 13:33 น. - comment id 215616
ชีวิตฉันมีวัฏจักรอยู่เท่านี้ อย่าคาดหวังนักว่าฉันจะทำได้ดีในทุกสิ่ง แม้แต่การรักเธอ....อย่าถามว่าเธอคือใครในความเป็นจริง ฉันอาจไม่โตพอจะรู้คำตอบของทุกสิ่ง หรือรู้เท่าทันใจ ความหมายดีจัง...
13 กุมภาพันธ์ 2547 14:27 น. - comment id 215640
เพราะมากค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:09 น. - comment id 215712
นิทานใบไม้ แต่ได้แสนดีมาก จึงอยากบอกคำฝาก ว่าผลงานไพเราะมากจริงจริง *-*แต่งเก่งจังเลยค่ะ*-*
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:35 น. - comment id 215762
ไม่เคยผิดหวังที่ได้เข้ามาอ่าน
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:36 น. - comment id 215764
อ้าว..ล็อกอินนานเกิน.. พี่แจมเองนะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:44 น. - comment id 215805
ภูตะวัน ตะวันรอน...... ขอบคุณที่มาชื่นชมค่ะ ปลื้มอีกแล้วเช่นกัน แวะไปตอบไว้ที่ บ้านคุณ หน้านู้น แล้วนะ มังกรนิทรา.... ยินดีที่รู้จักค่ะ ถ้าจะให้ดี รบกวน แปลให้ด้วยสิคะ อิอิ ละอองน้ำ.... ดีใจค่ะที่ชอบ ข้าวปล้อง.... เจอกันอีกแล้วนะ ผู้หญิงไร้เงา ขาประจำ นึกว่าจะไม่ มาซะแล้ว ขอบคุณ ค่ะ ที่มาเยี่ยม
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:45 น. - comment id 215807
ภูตะวัน ตะวันรอน...... ขอบคุณที่มาชื่นชมค่ะ ปลื้มอีกแล้วเช่นกัน แวะไปตอบไว้ที่ บ้านคุณ หน้านู้น แล้วนะ มังกรนิทรา.... ยินดีที่รู้จักค่ะ ถ้าจะให้ดี รบกวน แปลให้ด้วยสิคะ อิอิ ละอองน้ำ.... ดีใจค่ะที่ชอบ ข้าวปล้อง.... เจอกันอีกแล้วนะ ผู้หญิงไร้เงา ขาประจำ นึกว่าจะไม่ มาซะแล้ว ขอบคุณ ค่ะ ที่มาเยี่ยม
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:48 น. - comment id 215810
แล้วอีกคนที่ว่าไม่เคยผิดหวังที่มาได้อ่านนี่ใครอ่ะคะ.....พูดอย่างนี้แปลว่าต้องเป็นขาประจำ น่าจะแนะนำตัวหน่อย อยากรู้จัก พี่แจม...สวัสดีค่ะ หายไปนานนะ คิดถึงจัง
13 กุมภาพันธ์ 2547 20:12 น. - comment id 215818
พี่แจม...หายไปนานเลยนะคะ คิดถึ๊ง คิดถึง อีกคนที่ไม่ลงชื่อ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ อยากรู้จังว่าใคร.....
13 กุมภาพันธ์ 2547 20:16 น. - comment id 215820
อะไรของมัน เดี๋ยวโพสท์ได้ เดี๋ยวไม่ได้
13 กุมภาพันธ์ 2547 20:40 น. - comment id 215836
พี่ใบไม้ แต่งได้เพราะจับใจมากจ้า ยิ่งนานวัน ยิ่งสร้างความประทับใจและความสุขให้กับคนอ่นได้ดีขึ้นนะเนี่ย เก่งมากจ๊ะเพื่อนเลิฟ
13 กุมภาพันธ์ 2547 20:43 น. - comment id 215839
`เพราะมาก ได้อารมณ์ดี
13 กุมภาพันธ์ 2547 20:58 น. - comment id 215857
สวัสดีครับ คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม ....ความหมายดีจังเลยครับ เอ่อ...แต่ถ้าคุณถนนสายเก่าฯจะ เดิน....บนถนนแห่งชีวิตของคุณ ภูตะวัน ตะวันรอนหละก็ อย่าลืม ให้ผมเป็นกระบี่รับใช้คุณนะครับ อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2547 02:03 น. - comment id 216021
มิ้ม.... แหะ แหะ มาชมด้วยอีแรง คนกันเองอย่างนี้ เค้าเรียกหน้ามานะนั่น อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2547 02:05 น. - comment id 216022
ซึคายะซัง.... น้อมรับคำชม ขอบคุณค่า.... กระบี่รับใช้.... ได้เลยค่ะ แล้วจะไปตามมารับใช้นะคะ เอ๊ะ หรือว่าไง
14 กุมภาพันธ์ 2547 03:28 น. - comment id 216057
ชอบจังเลยค่ะ คุณถนนสายเก่า แล้วแต่งมาให้พวกเราได้อ่านกันอีกนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น. - comment id 217583
หุ หุ หุ เศร้าใจอะไรหรือเปล่าเนี่ย ไม่เอาน่าอย่าเครียดมาก เด๋วไม่รักนะ เพื่อนๆ เค้าเป็นห่วง ..................................... อ่านหนังสือชื่อว่า นิทานใบไม้ ที่เริ่มจากผลิความอ่อนใส มาทักทายตะวันบนฟ้า ค่อยๆ แผ่ใบกว้างเขียวครึ้มตามวันเวลา ส่งเสียงเริงร่า ไปกับเสียงสายลมพัดพา พัดไกว แล้ววันหนึ่งสายลมพัดแรง เหมือนจะแกล้ง ให้ใบไม้เกินต้านไหว ปลิวหล่นจากกิ่งก้าน ปลดพันธนาการจากสิ่งใด แล้วเรื่องราวของใบไม้ ก็เริ่มต้นใหม่เช่นเป็นมา ไม่อยากรู้ว่าเธอเปลี่ยนสีเพื่อใคร แล้วฤดูกาลจะทำเธออ่อนไหว หรือโรยล้า โลกของเธอจะเวียนวนอย่างนี้อีกกี่ครา แต่เธอก็มีค่า ต่อต้นไม้ต่อลมต่อฟ้า ต่อลมหายใจ คั่นใบไม้ใบหนึ่งลงในนิทาน หนังสือเล่มนี้จะมีเรื่องเล่าขาน ถึงเรื่องราวไม่ยิ่งใหญ่ ไม่ว่าเธอจะเป็นใบไม้ที่มีชื่อเรียกว่าอะไร แต่เธอคือใบไม้คั่นหัวใจ ที่ฉันเก็บไว้ในหนังสือใจชื่อรัก... .....................................
17 กุมภาพันธ์ 2547 18:13 น. - comment id 217584
อันข้างบน เอากลอนที่เพื่อนโพสท์ตอบไว้ มาเก็บในหน้านี้ ไว้อ่าน เพราะชอบ
22 กุมภาพันธ์ 2547 13:09 น. - comment id 219633
เออ..ถ้าถนนสายเก่า....จะไปเดิน..บนถนนแห่งชีวิต...ของภูตะวัน.....ขอร้อง....ไม่ต้องเอากระบี่รับใช้มาหรอก...เป็น กอ-ขอ-คอ ปล่าว ๆ อิ ๆ... แอบมา..อีกรอบแล้ว...
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:41 น. - comment id 220219
แหม....ตะวันก็ ไปกันหลายคน สนุกดีออกนะ ให้กระบี่เค้าไปด้วยคนดิ นะนะนะนะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 22:16 น. - comment id 220341
ขอตั้งชื่อมันว่านิทานใบไม้ ถ้าเธอจะถามไถ่ถึงความเป็นไปที่รวมเป็นฉัน อาจพัดตามแรงลมไกว- -แอบตัวร้องไห้ใต้เงาจันทร์ เปลี่ยนสีตามตะวัน หรือ มีความฝันคือฟ้าไกล ฉันเป็นอะไรก็ได้ ที่รวมไว้ในความไหวอ่อน ที่ชีวิตคือโลกแคบๆแห่งความเอื้ออาทร ของ ดิน ฟ้า น้ำใส นั่นเพราะชีวิตฉันไม่เคยวนเวียนไปไหนไกล เติบโตมาบนต้นไม้ใหญ่...ครั้นพอปลิดใบก็ร่วงสู่ดิน ชีวิตฉันมีวัฏจักรอยู่เท่านี้ อย่าคาดหวังนักว่าฉันจะทำได้ดีในทุกสิ่ง แม้แต่การรักเธอ....อย่าถามว่าเธอคือใครในความเป็นจริง ฉันอาจไม่โตพอจะรู้คำตอบของทุกสิ่ง หรือรู้เท่าทันใจ ตอบได้แค่ฉันเคยมี และยังมีเพียงโลกแคบๆใบหนึ่ง ที่วันนี้เปิดให้เธอมาเป็นความคิดถึงอันอ่อนไหว เธออาจมีค่ากว่าฤดูกาลที่ทำให้ฉันเปลี่ยนสีไป ส่วนจะเป็นสีแห่งความรู้สึกสีใด-- ฉันขอให้เป็นเรื่องที่วันใหม่---จ ะ บ อ ก เ ร า ใครอยากรู้ว่าทำไม ใช้นามปากกาว่าใบไม้ อ่านกลอนบทนี้ คงเข้าใจมากขึ้นนะ คนเดียวกันกับในไยไหมอะเปล่าค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 22:42 น. - comment id 220358
ไม่ต้องตอบแล้ว รู้แล้วค่ะว่าคนเดียวกัน.........ยังไงก็มางานให้ได้นะค่ะ............เอาพี่ภูตะวันมาด้วยก็ได้............อิอิ..............
26 กุมภาพันธ์ 2547 20:28 น. - comment id 222086
[red]..[/red]
26 กุมภาพันธ์ 2547 20:31 น. - comment id 222087
วัลย์เองจ้า ...เพราะมากเลยจ้า