พึ่งพระธรรม

sun strom


ลาพักผ่อน  ห้าวัน หนีความเศร้า
จะลองเอา กายและใจ ไปฝึกฝน
หันหน้าสู่  พึ่งพระธรรม ให้หายร้อนรน
เพื่อฝึกตน ให้หายเมา กิเลสมาร
วันแรกเข้า ในศาลา หน้าตาตื่น
ไหว้ทั้งยืน ไม่คุกเข่า น่าสงสาร
เพียงเข้าวัด ยังเก้งก้าง ไม่ชำนาญ
พิธีการ อะไรก็ ไม่รู้เลย
เป็นครั้งแรก  ที่ตัดใจ เข้าปฏิบัติ
หลวงพ่อนัด ให้มา อย่าทำเฉย
ปะป๋าเอง ท่านขับรถ ไปส่งเลย
บอกเปิดเผย  หากปล่อยไว้ ไม่เป็นคน
แม้เข้าวัด  ยังไม่หาย คลายความเศร้า
นี่ตัวเรา  เป็นอะไร น่าสับสน
คิดถึงเขา ไม่เคยลืม หมองกมล
คิดถึงคน ที่จากไกล ไม่ลืมเลือน
ลงได้รัก ปักหัวใจ ใช่ลืมง่าย
ถึงเขาร้าย ก็ยังจำ หาใดเหมือน
ชีวิตเรา เหมือนเป็นคน ที่ขาดเพื่อน
แม้อยู่เรือน ยังนั่งเหงา เศร้าใจจัง
กลอนครั้งหน้า จะนำพา ให้เกิดสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ ทั้งกายใจ ให้สุขสันต์
เป็นสิ่งดี นั่นคือผล แห่งการนั้น
การที่ฉัน เขาปฏิบัติ เดินจงกลม
   				
comments powered by Disqus
  • tiki

    11 กุมภาพันธ์ 2547 12:21 น. - comment id 214899

    อนุโมทนาสาธุบุญกุศลถูกทางสว่างไสวในธรรม
    นำไปให้สงบใสกระจ่างในทางธรรม
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กุมภาพันธ์ 2547 17:32 น. - comment id 215003

    ให้ธรรมะได้ชนะใจ
    ทำอะไรก็ให้ใจสุขสม
    สมาธิปัญญามาให้ชม
    จึงเกิดความภิรมณ์ในจิตใจ
    
    *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลย*-*
  • sun strom

    12 กุมภาพันธ์ 2547 12:03 น. - comment id 215084

    ... ความรักครั้งแรก  ยากนักจักลืม ...
    ... สุข - ทุกข์ เพียงใด จดจำฝังใจ ไม่รู้ลืม  ลืมยากมากน้ะ ...
                                 พายุ   สุริยะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน