หน้าส่วนตัว
สงสารใจฉันหน่อย....จะได้ไหม
ก่อนทำอะไรนึกถึง....หน้าฉันบ้าง
อย่าทำเหมือนฉันเป็น....ตัวอะไรสักอย่าง
นึกจะทิ้งขว้างก็ได้....ไม่ใส่ใจ
อย่าเหยีบย่ำเหมือนฉัน.....ไม่มีค่า
เที่ยวควงใครให้เห็น...คาตา...อยู่ได้
บอกไว้นะ...ถึงไม่รัก...ก็ไม่เป็นไร
แต่ศักดิ์ศรีของหัวใจ....ห้ามรังแก
ใบ 11 ก.พ. 2547 08:40 น. - ID 46506 
1034
6
0
11 กุมภาพันธ์ 2547 09:07 น. - comment id 214856
อยากเป็นกำลังใจ...ให้กับน้องสาว
สุดที่รักของพี่ชาย...ที่ห่วงหา
รู้ไหมใจของพี่นั้นเอ่อ...ล้นมา
ทั้งน้ำตาหล่นมา...ทั้งดวงใจ
สู้เข้านะอย่าได้...ท้อแท้ถอย
วันหนึ่งเราคงได้...สุขี
อย่าให้ใครเขาเอาใจเราไป...ย่ำยี
ดวงชีวีของพ่อแม่...จะแตกพลัน
ทำอะไรให้ใจนึกถึง...พระคุณท่าน
พ่อแม่นั้นรักเรา...ยิ่งหนักหนา
ถ้าถามพี่...พี่ยิ่งรัก...ท่าน...เกินอัตรา
ทั้งร่างกายหัวใจให้ท่าน...หมดเลย
เรามาร่วมดวงใจ...กันเป็นหนึ่ง
เป็นที่ซึ่งพ่อแม่...ได้มุ่งหวัง
อยากให้เรานั้นมีสุข....ยิ่งจีรัง
มาร่วมกันสร้างสรรค์...ฝันของท่าน...ให้เป็นจริง
อย่าลืมนะจ๊ะ พี่สอนแล้วไม่ต้องร้องให้อีกแล้วนะ
มีความรัก ย่อมมีทุกข์ มีสุขสมหวัง ขึ้นอยู่กับว่า
การกระทำของคนทั้ง2คน จ๊ะ อย่าฝันไปไกลเกินความเป็นจริง จงทำวันนี้ให้ดีที่สุดและมองว่าพรุ่งนี้จะทำยังไงให้ดีที่สุดสำหรับชีวิต...นะจ๊ะ
พี่ก็ขอเอาใจช่วยจ๊ะ เพราะ พี่ก็แย่เหมือนกันจ๊ะ
11 กุมภาพันธ์ 2547 11:43 น. - comment id 214885
.ใบคะ เขียนดีมากค่ะ ความหมาย งาน ความตั้งใจภาษาดีหมดคะ
ขอนิ้ดหนึ่ง สัมผัสระหว่างบทอย่าลืมเลือนค่ะ
ลองดูสัมผัสระหว่างบทของพี่เป็นตัวอย่างแล้วกันค่ะ
อิสระวรรณ..
กุมารน้อยท่องโลกอย่างเริงร่า
ห่างบิดามารดาออกจากบ้าน
ไปเร่ร่อนกลางสถล..สำเริง..สำราญ
จากไปนานมิอยากกลับปรับใจกาย
เหตุผลเฉียบ..กฏระเบียบ......มันมีมาก
เขามิอยาก....อยู่ในกฏ..ตะแกรงข่าย
เขาอ้างเหตุอิสระ.ใจ..ใช่สนตะพาย..?
ใจและกาย...คือผลงาน....สืบสานวรรณ
จะทุกข์ยากจะลำบากอยู่ล้นเหลือ
เขาไม่เบื่อ...อิสระภาพ.....เกินใฝ่ฝัน
สองมือแบก....สองบ่าคอน...ก่อนตะวัน
จะลับฟ้า....ก็ฝ่าฟัน....ด้วยสองมือ
มีชีวิตอยู่ข้างถนน....คนเดินผ่าน
ใจและกาย......สู้กว่าควาย........เจ้าสัตย์ซื่อ
หนีจากบ้าน.....มาทำงาน........ราวกิ้งกือ
ทั้งแบกถือ......หาบหาม.......ตามที่มา
งานของใบดีมากนะค
ขาดไปสัมผัสระหว่างบทเท่านั่น่ค่ะ
เอาใจสุ้ค่ะ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันเพศวัยไร้ตัวตน
11 กุมภาพันธ์ 2547 11:45 น. - comment id 214886
มีชีวิตอยู่ข้างถนน....คนเดินผ่าน ใจห้าวหาญ......สู้กว่าควาย........เจ้าสัตย์ซื่อ หนีจากบ้าน.....มาทำงาน........ราวกิ้งกือ ทั้งแบกถือ......หาบหาม.......ตามที่มา แก้นิดหนึ่งบาทสองค่ะ ขอบคุณที่อ่านค่ะใบ
11 กุมภาพันธ์ 2547 11:59 น. - comment id 214892
อิอิ ถ้าฝ่าฝืนตัดคะแนนเท่าไรอ่ะ?? ..^_^..
11 กุมภาพันธ์ 2547 17:25 น. - comment id 214997
ถ้าไม่รักฉันนั้นก็ไม่ว่า อย่ามาทำฉันไร้ค่าจะได้ไหม เมื่อต้องการจะควงใครต่อใคร ก็โปรดเถิดไปให้ไกลต่อกัน *-*กลอนน่ารักมากๆเลยค่ะ*-*
12 กุมภาพันธ์ 2547 08:49 น. - comment id 215056
ครับ ท่านอาจารย์ ทิกิ_tiki จริง ๆ แล้วบทกลอนของ ใบ อาจหลุดสัมผัสไปบ้างเพราะ กลัวผู้อ่านแล้วจะตีความหมายผิดไปอ่ะครับ แต่ยังไงจะปรับปรุงครับขอบคุณอย่างมากกก ครับ และ รดา รวมถึง ผู้ที่เฝ้ามองบทกลอนของใบเกือบทุกบทเลยนะครับ ผู้หญิงไร้เงา เอ่....ไร้เงา ไม่ไร้หัวใจแล้วนี่นา.....ตอนนี้ อิอิอิ ยังไงก็ขอขอบคุณมากกกมายยยยเลยครับ
12 กุมภาพันธ์ 2547 16:05 น. - comment id 215219
อ่ะนะบทกลอนคงจะหวานไม่เท่ากะผู้เขียนแล้วนะเนี้ย ระวังมดขึ้นนะค่ะ คุณใบ ใบไรดีหน่าาาาาาาาาาาาา หรือว่าจะเป็นใบบอน
13 กุมภาพันธ์ 2547 08:23 น. - comment id 215562
ครับ คุณNucH ใบไร นี่ต้องบทกลอนที่ว่า ทำไมต้องใบนะครับ ลองอ่านนิดนึงครับ ถึงจะรู้จัก ใบ มากขึ้นกว่านี้นะครับ แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำ ติ ชม ด้วยครับ
13 กุมภาพันธ์ 2547 21:09 น. - comment id 215874
เจ้าค่ะ ดิฉันจะรีบไปอ่านนะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
