ดอกไม้กับสายลม แสนสวยสมสบายตา ต้นไม้และใบหญ้า เปรมปรีดาพาสุขใจ ตะวันทอแสงส่อง สีเหลืองทองดูสดใส บนฟ้าไกลแสนไกล มิอาจได้มาครอบครอง อาทิตย์ลับขอบฟ้า ดวงจันทราสีผุดผ่อง ทอแสงเหลืองเรืองรอง มาคุ้มครองเราป้องกัน สัตว์ป่าทั้งน้อยใหญ่ มากมีในพงไพรสัณฑ์ ทุกตัวพึ่งพากัน สัตว์เหล่านั้นจึงปลอดภัย
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:58 น. - comment id 214749
อ่านแล้วเห็นภาพเลย อิ อิ เยี่ยม
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:21 น. - comment id 214773
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วชอบมากเลยนะค่ะ แต่แบบนี้แจมไม่ถูกค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:35 น. - comment id 214783
เป็นกลอนผสมระหว่างธรรมชาติและความรัก
11 กุมภาพันธ์ 2547 01:00 น. - comment id 214812
ดอกไม้สวยสายลมและแสงแดด ใบไม้แสดแทรกงามดูเหมาะสม ลมโชยพัดพลันพลิ้วไหวเอนลม กลิ่นหอมดมโรยรื่นชื่นวิญญา สัตว์ป่าน้อยใหญ่วิ่งไล่ในไพรพฤกษ์ อึกกระทึกโครมครามลั่นร้องเรียกหา กระรอกน้อยกระโดดกิ่งคบอยู่ไปมา นกบินหลากู่ก้องร้องเรียกเพรียกหากัน น้ำตกไหลเสี่ยงซ่าๆผ่านแก่งโขดหิน กวางเจ้าถิ่นเลาะอยู่ริมตลิ่งตาเหหัน หมาป่าย่องเงียบเฝ้าสายตามองดูมัน ช้างป่าพลันส่งเสียงแปร๋นแล่นเข้ามา สาลิกาดงส่งเสียงร้องเตือนกวางเจ้า เต้นเร่าๆบนคาคบกิ่งไม้ในพงษา หมาป่าเจ้าถูกช้างไล่หนีเข้าในพนา ต่างช่วยรักษากฏแห่งป่าไว้ให้แก่กัน. แก้วประเสริฐ. กลอนผสมผสานได้เยี่ยมขอชม อดไม่ได้เสริมหน่อยอย่างโกรธกันน๊ะ.
22 กุมภาพันธ์ 2547 20:31 น. - comment id 219848
_ _