ฟ้าสว่าง สดใส ไปทั้งหมด แต่ก็อด ใจหาย อาลัยเพื่อน เคยสนุก เล่นหัว ในห้องเรียน ตอนนี้เพื่อน แยกกันไป ไกลสุดตา ชีวิตคน ถึงจุดหนึ่ง ของชีวิต มีอดีต อนาคต ต้องค้นหา อดีตนั้น เป็นสิ่งที่ ผ่านเรามา ควรตั้งตา ทำปัจจุบัน ให้มันดี หันหลังให้ สถาบัน อันสุดรัก ที่เราจัก ขอบพระคุณ ในสิ่งที่ เราได้รับ ประสบการณ์ อันแสนดี เพื่อนมากมี ผ่านเข้ามา ชีวิตเรา มองหาใคร คนหนึ่ง ที่เรารัก ป่านนี้จัก อยู่หนใด ไม่เห็นหน้า น้องนั่งคอย ทำไม ไม่เห็นมา หรือพี่ข้า ติดสิ่งใด ที่สำคัญ ปะป๋าเดิน ยิ้มสวย เข้ามาหา จุ๊บที่หน้า ผากให้ อุ่นใจฉัน ส่งมือให้ บอกเบา ๆ รักลูก...............นั้น น้ำตาฉัน หลั่งริน ตลอดทาง ในใจนั้น มันกังขา ทำไมหนอ คนที่รอ ตลอดวัน ไม่เห็นหาง รู้หรือเปล่า วันสำคัญ ยังเว้นว่าง ไม่มีทาง(ถนน) หรืออย่างไร จึงไม่มา
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:47 น. - comment id 214345
การเรียนจบใช้ฟ้าใสไปเสมอ ต่อไปเธอต้องฝ้าไปในความฝัน เข้าสู่โลกแห่งความจริงแย่งชิงมัน เพียรบากบั่นเปลี่ยนความฝันให้เป็นจริง ขอให้กำลังใจแก่นกน้อยที่เพิ่งบินออกจากกรงทองขอให้ประสบความสำเร็จในสังคม
10 กุมภาพันธ์ 2547 09:27 น. - comment id 214368
... การเรียนจบ เหมือนเปิดประตูเดินออกนอกบ้าน เพื่อเข้าสู่ชีวิตการทำงาน ต้องต่อสู้กับปัญหาและอุปสรรคต่าง ฯ อีกมากมายนัก รวมทั้ง ผู้คนในสังคมใหญ่ที่มีอะไรให้ต้องศึกษาเรียนรู้อีกมาก ขอฝากไว้อย่างหนึ่งว่า เธอ ต้องมีความอดทนสูงพอ ที่จะต้องต่อสู้กับชีวิตนอกบ้าน ... พายุ สุริยะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 09:31 น. - comment id 214369
... รอคนที่ไม่มีหาง นั้นถูกแล้วครับ ที่ไม่เจอ ... พายุ สุริยะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:45 น. - comment id 214397
รอวันนั้น วันที่ฉัน นั้นเรียนจบ เพื่อประสบ โลกกว้าง อย่างอิสระ ต่อไปนี้ เรามี ซึ่งพันธะ ให้เราจะ ก้าวต่อไป ใจมั่นคง
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:12 น. - comment id 214646
วันสำคัญที่ฉันตั้งใจ ให้เธอร่วมไปร่วมให้กำลังใจฉัน แต่เธอกับห่างหายเหมือนฉันไม่ได้สำคัญ หรือเธอคิดว่าตัวฉันสำคัญกับเธอ *-*กลอนไพเราะดีค่ะ แต่คนมีหางด้วยหรือค่ะ อิอิ*-*