เว้นว่างไป หนึ่งปี ไม่พบหน้า คนที่ข้า รอเขามา ตั้งแต่ต้น พบหน้ากัน ที่สะพาน ณ ฝั่งธน ต่างวิ่งรน จับมือกัน .....ฮื้อ...ปล่อยซักที ไปไหนมา คะ.... เรารออยู่ ทั้งไม่รู้ ว่าจะเจอ เธอวันนี้ สุขสบาย กายและใจ หรือว่ามี คนอื่นที่ ไม่ใช่เรา เฝ้าเคลียคลอ ต่างพูดคุย หยอกเย้า เฝ้าเคียงข้าง สุขใจจัง ไม่เคยคิด จะหน่ายหนอ นั่งมองตา ทานน้ำส้ม ยิ้มแล้วก็ ต่างหัวร่อ รอเวลา จะเลิกเรียน 15.30 น. เราเกี่ยวก้อย แวะหาป๋า ที่รอท่า อยู่บางรัก บอกว่าเพื่อน ที่ห่างกัน มาแสนนาน เขามาเยือน อย่าแชเชือน พาไปทาน อาหารดี ป๋าดีใจ ที่ได้เจอ คุณ...... แล้วถามว่า เรียนอะไร ที่ไหนนี่ ห่างกันนาน ไม่ส่งข่าว มาเป็นปี แวะมานี่ จะอาลัย เจ้ามัทฤา ปะป๋าก็ แซวทำไม ก็ไม่รู้ ป๋าทราบอยู่ นี่นาว่า มัทชอบเขา เด๋วก็งอน เสียหรอก มาแซวเรา เขินไม่เบา หน้าแดง เหมือนแตงโม จากวันนั้น เขาเทียวมา หาเราได้ แสนปลื้มใจ ใจทั้งดวง ยกให้เขา ไม่เคยคิด จะมีเหตุ มาเปลี่ยนเรา ให้เกลียดเขา ไปทั้งชาติ ไม่อยากเจอ
sun strom 9 ก.พ. 2547 11:46 น. - ID 46382 
900
2
0
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:45 น. - comment id 214255
น่ารักดีค่ะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 16:35 น. - comment id 214496
ความรักมีผันเปลี่ยนเวียนได้ใหม่ ฉะนั้นอย่าคิดมากเกินไปเลยหนอเพื่อน ฉันเองก็เจอเหตุการณ์เปรียบเสมือน ดั่งที่เพื่อนเพื่อนได้เจอะเจอ *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
