ดีใจที่โลกยังหมุน ทำให้ฉันเดินทางมาพบคุณ .. ใต้ฟ้าใส ดีใจที่เวลา .. ยังเดินหน้าต่อไป ทำให้ฉันได้พบความรักในดวงใจ .. ดวงตา ขอบคุณ .. เขาคนนั้น ที่ทำให้ฉันรู้จักความปวดปร่า ขอบคุณ .. เขาที่ทำร้ายฉัน .. ในวันที่ผ่านมา ทำให้ฉันได้รู้ว่า .. หยดน้ำตาคืออะไร ดีใจที่คุณก้าวเข้ามา ดึงฉันให้พ้นจากวันเวลาที่ร้าวไหว ขอบคุณ .. เขาที่ทำให้ฉันเสียใจ เพราะไม่อย่างนั้น .. ฉันคงไม่ค้นพบหัวใจของคุณ
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:33 น. - comment id 213641
หวานนะ..น่าอิจฉาจัง..^_^
8 กุมภาพันธ์ 2547 21:47 น. - comment id 213649
คิก คิก คุณมาแตง กะ คุณแว่น แหวว จริงๆครับ
9 กุมภาพันธ์ 2547 00:54 น. - comment id 213698
หวานแหว๋วดีจังนะ อย่างงี้กินกาแฟไม่ต้องใส่น้ำตาลเยย อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2547 01:03 น. - comment id 213700
อิอิ มดเดินตามเป็นแถวๆ
9 กุมภาพันธ์ 2547 14:08 น. - comment id 213816
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_45305.php http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=22798 อืมม์ พี่ไปอ่านที่คุณ : 17 - Jeminine เขียนไว้แล้วค่ะ ก็สมควร มาแตงต้องลงที่มาที่ไปของบทกลอนทุกครั้งค่ะ มิฉะนั้นพวกเราก็จะเสียวกันไปหมดนะคะ อิอิ ... เฮ้อ ...ต้องนำ กุศลกรรมบท 10 มาลงซะแล้วนะพี่แก้ว
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:28 น. - comment id 214003
อิอิ น่ารักจัง แทนไทแห้วดิ-+-+--+---+++++
9 กุมภาพันธ์ 2547 19:05 น. - comment id 214028
ขอบคุณใครกันแน่ คนรังแกหรือปลอบใจ หวานล้ำงามละไม ด้วยใจจิตคิดขอบคุณ
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:41 น. - comment id 214249
ดีใจที่โลกยังหมุน และฉันก็ได้พบคุณตรงนี้ ดีใจเหลือเกินที่ทุกเวลานาที เรายังรักกันตรงนี้เหมือนเคย *-*กลอนรักหวานมากเลยค่ะ มดเดินตามแล้วนะค่ะ อิอิ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:26 น. - comment id 214286
ดีใจที่ได้เจอพี่มาแตงด้วยครับ อิอิ*-* กลอนน่ารักมาก ๆ ครับ มาเยี่ยมนะครับ*-*